حماسه غیرت در یک فیلم

خبرنامه دانشجویان ایران: محمد زادمهر// هر سال و در این روز ها شاهد جشن سینمای ایران و شور و شوق فیلمسازان و علاقه مندان به سینما با برگزاری جشنواره فیلم فجر هستیم.

قاعدتا ما هم همچون باقی علاقه مندان پیگیر فیلم ها هستیم حال اگر شرایط فراهم شود و فیلم ببینیم که نظر میدهیم و نقدکی هم میکنیم ولی فرصت نشود کارمان می شود دیدن و بررسی کردن نقد ها و گزارش های خبرگزاری ها و پایگاه های تحلیلی.

امسال اما شروع دیدن فیلم ها از یک اثر خاص بود، اثری که از مدت ها قبل خبر تولید و حضورش در جشنواره را شنیده بودم و موضوع و البته نام فیلم بیشتر دغدغه و هیجان ایجاد میکرد که هرچه زودتر پای تماشای این فیلم بشینم.

دیدن این فیلم جرم است واقعا جرم است و شاید این اولین و آخرین فرصتمان برای دیدنش روی پرده بود. به هر شکل چند خطی می نویسم برای دوستانی که ندیدن یا در آینده خواهند دید.

شروع فیلم و تیتراژ ابتدایی و البته موضوع فیلم همه و همه شما را برای دیدن یک فیلم هیجانی آماده خواهد کرد و البته این فیلم از آن هایی نیست که اگر نیم ساعت هم گذشت باز میتوانی به جمع مخاطبان بپیوندی و ماجرا را درک کنی. ثانیه به ثانیه حرف است و مفهوم و هر لحظه را جا بیندازی قطعا برداشتی دیگر خواهی کرد.

نسل ما فیلم آژانس شیشه ای را دیده است که البته ساخته شده بود برای نسل های قبل تر ولی حال دیدن دغدغه های جوانان 20 ساله و اندکی کمتر وبیشتر و ساختن آثاری در این ارتباط برای ما نسل های بعدی انقلاب که نه مبارزه های انقلاب و نه جنگ تحمیلی را دیده ایم بسیار واجب و ضروری است.

نگاه به محتوای فیلم از جهات مختلف قابل بررسی است اما باید توجه داشت که نقد درون گفتمان انقلاب توسط فرزندان این انقلاب و نه دشمنان امری واجب است که باید اتفاق بیافتد و اتفاقا مسئولین باید حامی این چنین گروه هایی باشند و ما فرزندان انقلاب بیشتر از هر شخصی توانایی ها و ضعف هایمان را در گذر از 40 سالگی انقلاب می دانیم و حال خودمان باید به خودمان تلنگر بزنیم که کجای کاریم.

شکوه و عظمت ما برای هیچ شهروند داخلی و قدرت جهانی پوشیده نیست و صحبت فیلم نیز این است که چرا در برهه هایی برای مصلحت اندیشیدن های بی مورد به اجنبی جماعت امتیاز می دهیم. دیالوگ شخصیت امیر که می گوید"رابطه ای که ابتدایش با باج ناموسی باشد وای به حالش"دقیقا مصداق همین صحبت است که با این همه عظمت و قدرت چرا در برابر دشمن وا می دهیم.

لحظه به لحظه فیلم تلنگر به خودمان است تلنگر به رفتار هایمان که بیاندیشیم و راه اشتباه را جبران کنیم. ما انقلاب نکردیم که سال ها بعد برای توافق و .... از پرتاب ماهواره دانشجویان دانشگاه شریف به فضا جلوگیری کنیم.

حضرت آقا بارها و بارها مسئله نفوذ را مطرح کردند قطعا از هر شکلی ممکن است این نفوذ اتفاق بیافتد از بحث فرهنگی گرفته تا نفوذ در نهاد های مختلف کشور. چند تابعیتی ها مسئله ای است که در فیلم هم به آن پرداخته شده، فردی به حساب تابعیت انگلیس یک دختر ایرانی را در خیابان کتک زده و مسئولین صرفا بدنبال برطرف کردن مشکل و آزاد کردن فرد خاطی هستند این اگر نفوذ نیست، چه می تواند باشد؟ قطعا پسر فلان و ... بودن حکم معصوم بودن افراد نیست و خطا و راه کج رفتن برای پسر نوح هم اتفاق می افتد.

بحث دیگری که باید در این فیلم که در بخش نگاه نو جشنواره حضور دارد در نظر داشت تیم جوان و البته خوش فکر و با سابقه موفق است که نگاه خود را با جسارت تمام به مسائل کشور ابراز می کنند و این افتخار به انقلاب است که فرزندانی دارد این چنین حساس به مطاب، غیرت و شرف ایرانی. فرم و ساخت مناسب فیلم امتیاز ویژه آن است چراکه با اینکه فیلم در یک محوطه خاص و محدود سپری می شود ولی مخاطب باتوجه به روش ها و تکنیک های مناسب فیلم برداری خسته نشده و اتفاقا لحظه به لحظه همراه تر خواهد شد. موسیقی در خدمت فیلم است و نقش خود را به خوبی در اثر بر مخاطب ایفا کرده است.

تمام موارد فوق به ما یادآوری می کند که فیلم هم از نظر محتوا و هم از نظر ساخت قابل احترام و تقدیر است. هرچند حماسه های غیرت جایی میان سمیرغ های جشنواره به اصطلاح فیلم فجر ندارند اما امیدواریم با اکران و استقبال گسترده مردم سمیرغ شجاعت به سازندگان این اثر اهداء گردد.