خبرنامه دانشجویان ایران: کیانوش بدنکی*// رهبر انقلاب در بیانیه گام دوم با مرور تجربه‌ی ۴۰ ساله‌ی انقلاب و فراز و فرود های انقلاب اسلامی،با تجربه گذشته و امید به آینده جوانان را مخاطب اصلی بیانیه فوق قرار دادند.مسیر حرکت پیش روی انقلاب را تبیین کردند،آرمان گرایی و آرمان خواهی توصیه کردند،اقتصاد را نقطه‌ی کلیدیِ تعین کننده معرفی کردند و برون رفت از مشکلات اقتصلدی با تکیه بر توان داخلی تبیین کردند و در نهایت امید به جوانان را مدنظر قرار دادند،جوانانی که باید محرک و موتور پیشرفت کشور باشند.
این بیانیه مهم است،به‌دلیل شخص صادرکننده و امضا کننده آن!صادرکننده‌ی این بیانیه شخصیتی است که رنگ انگشترش خبرساز می‌شود ونخ‌های قبایش یا تصویر راه رفتن ایشان در یک روز برفی برای تدریس،سوژه‌ای جذاب برای رسانه‌ها ومیلیون‌ها کاربر فضای مجازی می‌شود.از سوی دیگر این بیانیه مهم است به‌دلیل مخاطب اصلی آن یعنی جوانان.جمعیتی انبوه،تحصیل‌کرده،پُرانرژی وآینده‌ساز که موتور محرک وپیشران حرکت واقدامی مهم وسازنده برای کشور باشند.
رهبر انقلاب اسلامی در بیانیه‌ی فوق،نزدیک به ۴۰ بار از جوان ایرانی نام بردند ودر ۲۰ مورد از آن،امید واعتماد خود را نثار جوانان وآینده‌سازان ایران مقتدر کردند.برآمدن یک نسل مؤمن،مستقل،آزاد،دانش‌پژوه،ضد استکبار،عدالت‌خواه ومبارز با فساد.جوان ایرانی،همان سنگری است که باید با استحکام،دانایی وتوانایی،آرزوی ائتلاف ضد بشری را نقش بر آب کند. در بیانیه‌ی گام دوم انقلاب خطاب به ملت ایران بویژه جوانان،یک مضمون سه بار تکرار شده است:جوانان باید شانه‌های خود را زیر بار مسئولیت دهند.
به نظر می‌رسد که این مضمون باید مهم‌ترین مضمون بیانیه به حساب آید.جمله‌ی جوانان باید شانه‌های خود را به زیر بار مسئولیت دهند.دوبار عیناً در متن تکرار شده ویک بار هم مضمون آن در عبارت اینک مطالبه‌ی عمومی من از شما جوانان آن است که این راه را با احساس مسئولیت بیشتر وهمچون یک جهاد در پیش گیرید تکرار شده است.از این رو،مهم‌ترین موضوع،اعلام جهاد وفراخوانی شانه‌هایی است که زیر بار مسئولیت بروند.مدیریت جهادی آن بود که خود را بویژه در عملکردهای انقلاب اسلامی طی نبرد هشت‌ساله به‌خوبی نشان داد،حاکی از تمایز مهمی میان شیوه‌ی بوروکراتیک وشیوه‌ی فرهنگی- جهادی است.در شیوه‌ی بوروکراتیک،گونه‌ای انتظامِ از بالا به پایین،خواهان انضباط کامل شهروندان،تحت فرمان یک بوروکراسی است ولی در مقابلِ روش بوروکراتیک،شیوه‌ی فرهنگی- جهادی وجود دارد که عکس شیوه‌ی قبل است.
انتظار رهبری از جوانانش نگاه جامع به این پیشرفت‌ها وادامه دادن،گسترش وتعمیق همین حرکت مبارک است.وی به‌سان پدری دلسوز وحکیمی که بالنده شدن جوانانش اورا به وجد می‌آورد ودرعین‌حال حقد وکینه ودندان به هم ساییدن حسودان از این بالندگی را نیز بعینه می‌بیند،از فرزندانش هم انتظار دارد که از مکر حسودان غفلت نکنند.این پدر توقع دارد فرزندان وجوانان ایران همان‌ها که قد کشیدن و فکر وعمل آن‌ها شیرین‌ترین خاطره‌ی اوست صحنه را درست وکامل ببینند تا ناامید نشوند،تا برای مشکلاتشان خودشان راه‌حل پیدا کنند،تا اجازه ندهند گرگ‌ها وروباه‌های حسود به بهانه‌ی راه‌حل،آینده‌ی آن‌ها وکشور را تباه کنند وراه را چاه،وچاه را راه نشانشان دهند.دشمنِ ایرانِ مستقل وپیشرفته،در همه‌ی این سال‌ها امیدوار بوده وهست کاری را که اونتوانسته در میدان نبردهای سخت ونیمه‌سخت با جنگ وتحریم وترور به سرانجام برساند،از طریق نفوذ نرم فرهنگی وتغییر باور ورفتار،به دست خود جوانان ایران انجام شود وجوان ایرانی،کشورش ودنیا را آن‌گونه ببیند وبخواهد که رئیس کاخ سفید می‌خواهد.محل اصلی نزاع،هسته‌ای وموشک نیست،محل اصلی فکر ومغزافزار جوان ایرانی است.
استعمار فرانو،مایل‌تر است قلب ومغز جوانان یک کشور را تسخیر کند تا زمینشان را.سال ۹۴ پس از توافق بر سر برجام،یکی از محورهای نقد آن در داخل آمریکا،بندهایی از توافق موسوم به غروب برجام بود که به ایران اجازه می‌داد پس از توقفی حدوداً ۱۰ ساله در بخش‌هایی از برنامه‌ی هسته‌ای،مجدداً فعالیت در آن بخش‌ها را از سر گیرد.پاسخ مقام‌های وقت آمریکا به این انتقادها،پاسخ‌های فنی یا سیاسی نبود،جنس پاسخ‌های آن‌ها فرهنگی واجتماعی بود.مقام‌های آمریکایی آشکارا ابراز امیدواری می‌کردند که پس از این ۱۰ سال،جامعه‌ی ایرانی جامعه‌ای متفاوت از امروز خواهد بود؛ یعنی اگر امروز ما باید با آن‌ها بر سر باز کردن پیچ‌ومهره‌های هسته‌ای‌شان بجنگیم،تغییرات نسلی وفرهنگی در ایران به سمتی است که تا ۱۰ سال دیگر،آن‌ها اساساً تمایلی به این جنبه‌ها نخواهند داشت.بیانیه فوق خطوط اصلی وعمده‌ی حرکت ما را در دهه‌های آینده روشن کرده وهمانند نظریه‌ای که راهنمای عمل است،در برابر ما قرار گرفته است.
اینک ما باید به فهم ودرک عمیق آن همت گماریم وآنگاه از طریق تقسیم کار،ترجمه وتحقق عملیاتی بخش‌ها وپاره‌های مختلف آن را بر عهده گیریم.رهبر انقلاب در چند بخش از بیانیه مؤکداً یادآور شده‌اند که کاستی‌ها،خسارت‌ها،ضعف‌ها،عقب‌ماندن‌ها وهر آنچه امروز موجب ایجاد مشکل برای مردم است،ناشی از بی‌توجهی به شعارهای انقلاب،غفلت از جریان انقلابی،نداشتن روحیه وعمل جهادی،پایبند نبودن به ارزش‌های دینی وتن ندادن به راه‌حل‌های داخلی بوده است.هر وجدان بیدار وآزاده‌ای اگر در حصار تبلیغاتی دشمنان ایران نباشد،این واقعیت را تصدیق می‌کند که هر جا روحیه،برنامه وعملِ جهادی وانقلابی پای کار بوده است،جهش‌های خیره‌کننده رخ داده است وهر جا گرفتار نسخه‌های تزریقی وافرادی با ذهن‌های معیوب ووابسته‌گرا شده‌ایم،کار مردم زمین مانده ولطمه خورده است.
شاید توصیه‌های هفت‌گانه‌ی رهبری را در بخش پایانی بیانیه بتوان به عنوان نقشه‌ی راه انقلاب برای ایران مستقل،پیشرفته ومقتدر قرار داد که باید جز به جز آن‌ها مبنای عمل ومطالبه‌ی تخصصی جوانان فعال در بخش‌های مختلف کشور شود.هر جوان ایرانی که با فهم این واقعیت‌های اساسی،سنگی بر بنای مستحکم ایرانِ سرفراز می‌افزاید،خاری در چشم دشمنان انسانیت است.
* دبیر تشکیلات انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده فنی کرمانشاه
