به گزارش خبرنگار صنفی-آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»، سال 97 با تمام اتفاق هایش رو به پایان است و حال می توان با نگاهی دقیق تر و البته جامع تر به این سال نقاط قوت و ضعف را در آن مشاهده کرد. دانشگاه امسال نیز شاهد اتفاقات علمی، فرهنگی و البته اعتراض و تجمع های دانشجویی مختلفی بود. حال قصد داریم تا با بررسی اعتراض ها و تجمع هایی که طی یک سال گذشته انجام شده است مهم ترین دلیل این اعتراضات را پیدا کنیم.
امسال نزدیک به 110 اعتراض و تجمع در دانشگاه های مختلف از قبیل دانشگاه های دولتی، آزاد و پیام نور برگزار شده است که می توانیم آنها را به سه نوع اعتراض صنفی، آموزشی و سیاسی تقسیم کنیم. مهم ترین و بیشترین اعتراضات دانشجویان پیرامون مشکلات صنفی مانند اعتراض به کیفیت غذا، خوابگاه ها و... بوده است. 50 اعتراض و تجمع صنفی در دانشگاه ها برگزار شده که اتفاقا عمده این اعتراضات در دانشگاه های دولتی بوده است. البته این موضوع تا حدی قابل توجیه است چرا که معمولا این دانشگاه های دولتی هستند که به دلیل تعهدات خود در قبال غذا، اسکان و ... و بودجه دولتی خود عملکردشان همواره زیر ذره بین دانشجویان قرار دارد.
الف) اعتراضات صنفی
اعتراضات صنفی 45درصد یعنی بیشترین درصد از اعتراضات دانشجویان را شامل می شود. از امیانآن بیشترین اعتراضات تنها به خاطر کیفیت پایین غذا و پس از آن در مورد خوابگاه ها و در بقیه موارد اعتراضات به صورت کلی بوده است.
1- اعتراض به غذا مهم ترین اعتراض
در بین اعتراضات صنفی نیز که گاه برای شهریه،خوابگاه و ... برگزار شده است، از این میان بیش از 28 درصد اعتراضات تنها نسبت به کیفیت پایین غذا برگزار شده است که البته بیشتر آنها به جز مواردی معدود مربوط به دانشگاه های دولتی می شود. یکی از دلایلی که مسئولین دانشگاه برای کیفیت پایین غذای دانشجویی بیان می کنند اعداد بالای طبخ غذاست اما آمارها نشان می دهد به جز یک یا دو اعتراض محدود در دانشگاه آزاد بقیه اعتراضات مربوط به غذای سلف در دانشگاه های دولتی است و این موضوع ادعای مسئولین دانشگاه های دولتی مبنی بر اینکه کیفیت غذاهای دانشجویی به دلیل تعداد بالای دانشجویان کاهش پیدا می کند را زیر سوال می برد. البته دلیل منطقی تری که دانشگاه ها اعلام می کنند بودجه کم دانشگاه ها است که در این صورت می توان برای سال تحصیلی آینده اعتراضات صنفی بیشتری را به دلیل افزایش بودجه کم دانشگاه ها که از هم اکنون بر ناکافی بودن آن تاکید دارند، پیش بینی کرد.
2- خوابگاه ها
خوابگاه ها نیز یکی دیگر از مشکلات دانشجویان غیربومی است. مشکلاتی از قبیل عدم اختصاص اسکان برای تمامی دانشجویان و یا نیاز به تعمیرات اساسی در خوابگاه ها دلیل اعتراض بخش مهمی از دانشجویان به این موضوع بوده است. 14 درصد از اعتراضات فقط پیرامون مشکلات خوابگاهی برگزار شده است که مهم بودن این مسئله را نشان می دهد. نیلی احمدی آبادی، رئیس دانشگاه تهران اخیرا گفته است: در خوابگاه مجردی وقتی تعداد دانشجویان اضافه بر ظرفیت اعلام می‌شود خوابگاه را دو نفره سه نفره یا چهار نفره می‌کنیم. این راهکار البته مربوط به دانشگاه تهران نیست و دقیقا همین نوع نگاه به خوابگاه های دانشجویی اعتراضات پیرامون این مسئله را افزایش داده است.
ب) اعتراضات سیاسی
اعتراضات سیاسی نیز بخش مهمی از اعتراضات و تجمع های دانشجویان را تشکیل می دهد که البته بخش مهم آن شامل فعالیت های تشکل های دانشجویی در دانشگاه های کشور است. برخی از اعتراض ها و تجمعات پیرامون خروج آمریکا از برجام و درخواست از دولت برای پاسخگویی به این عمل، تصویب FATF و یا حتی اعتراض به حضور برخی سیاسیون در دانشگاه ها مانند اعتراض دانشجویان دانشگاه تهران و فردوسی به حضور آخوندی بوده است که در قالب اعتراضات سیاسی به آنها پرداخته و آنها را جمع بندی کرده ایم. اعتراض به نحوه خصوصی سازی، رفتار غیراخلاقی نماینده سراوان با کارمند گمرک و مردم و تجمعاتی در حمایت از مردم یمن و ... به همراه آنچه گفته شد 45 اعتراض را شامل می شود که 60 درصد از این اعتراضات مربوط به مخالفت با تصویب قانون FATF بوده است.
البته در آذر ماه نیز شاهد اعتراضات گروهی با عنوان مارکسیست ها در دانشگاه تهران بودیم. البته تعداد بالای اعتراضات سیاسی به این دلیل بود که جنبش دانشجویی و دانشجویان از ابتدای امسال با مسائلی مانند برجام و FATF رو برو بودند که بیشتر اعتراضات انها نیز در مورد FATF بود و در مرحله بعد برجام و خروج آمریکا از آن بوده است. هر چند با مشخص نشدن وضعیت FATF شاید در سال بعد نیز شاهد ادامه این اعتراضات باشیم.
ج) اعتراضات آموزشی
برخی دیگر از اعتراضات نیز مربوط به اعتراضات آموزشی از قبیل اعتراض به برخی از تغییرات در آزمون ارشد، آزمون های EPT دانشگاه آزاد و سنوات آموزشی در دانشگاه های دولتی است که در این مورد بین دانشگاه های دولتی و دانشگاه آزاد تفاوت زیادی در بین تعداد اعتراضات وجود ندارد، هر چند مهم ترین اعتراضات در دانشگاه های دولتی مربوط به اعتراض به سنوات آموزشی می شود اما اعتراض در دانشگاه آزاد بیشتر مربوط به آزمون های این دانشگاه بوده است. در نهایت این گونه اعتراضات تعداد کمی از مجموعه اعتراضات دانشجویان در سال 97 را شامل می شود که حدود 15 درصد از اعتراضات را شامل می شود.
