از نگاه ما نیز کرسیهای آزاداندیشی روش مطلوبی در بیان مطالبات است ولی همین برخوردها باعث کانالیزه شدن و گرفتن نتایج نامطلوب میشود. اگر فضای دانشجویی قانع نشود که بیان نظرات عواقبی نداشته باشد، نمیشود امیدی به پویایی کرسیها داشت.
خبرنامه دانشجویان ایران: عارف توانگر*// از نگاه ما هم یکی از دلایل کمشدن رغبت دانشجویان به مشارکت در فعالیتهای سیاسی برخوردهای امنیتی است که نمونههای مختلفی داشته است. اما این مساله باید روشن شود که بیان این موضوعات از سمت روسای دانشگاهها نشاندهنده ناتوانی آنهاست و در واقع اعلام ناتوانی وزارت علوم در حمایت از دانشجویان در مقابل این قبیل برخوردهاست. یکی از دغدغههای ما بهعنوان یک تشکل ناتوانی دانشگاه و وزارت علوم در جلوگیری از این برخوردهاست و مورد دیگر تکذیب این برخوردهاست، اظهارنظرهای گاها متضاد از سوی مسئولان دانشگاهی، چه در دانشگاه خود ما و چه دانشگاههای دیگر که نگرانکننده است.
این موضوع دو پیام دارد، اول اصل وجود آن و در ثانی جدال در سطوح بالا، اما پیام مهمتر آن اذعان به ناتوانی است. نکته دیگر این که برای مثال کرسیهای آزاداندیشی تبلیغ میشود ولی مشخص است که اثر ندارد. مادامی که با دانشجویان برخوردهای قهری صورت پذیرد، شوقی برای انجام فعالیت در آن باقی نمیماند. این برخوردها درنهایت واکنشهای اجتنابناپذیری در پی خواهد داشت. بسیاری از فعالیتهای سیاسی دانشجویان از همان حس آزادیخواهی نشات میگیرد که اگر سرکوب شود، شاید به صورت مقطعی رخوتی به دنبال داشته باشد اما به مرور عواقب ناگوار خود را که غیرقابل پیشبینی هم هست در پی دارد. اینکه این برخوردها موجب امنیت بیشتر خواهد شد یک سوال است، گاهی اوقات صحبت کردن از آن، بیان اسامی متخلفان یا حتی درخواست شفافیت و رسیدگی به پروندهها هم مسالهساز شده است. مشکل دیگری که از نظر ما وجود دارد این است که برخی خطوطقرمز سیال درنظر گرفته میشوند و هر واکنش نامطلوبی عبور از خط قرمز محسوب میشود.
از نگاه ما نیز کرسیهای آزاداندیشی روش مطلوبی در بیان مطالبات است ولی همین برخوردها باعث کانالیزه شدن و گرفتن نتایج نامطلوب میشود. اگر فضای دانشجویی قانع نشود که بیان نظرات عواقبی نداشته باشد، نمیشود امیدی به پویایی کرسیها داشت.
از نظر ما وظیفه حمایت به دوش وزارت علوم و دولت است. حمایت از دانشجویان در موقع رایگیری و در هنگام تعیین وزیر علوم هم یکی از پارامترهای موثر و تعیینکننده بوده که از سوی تشکلها مطالبه شده است. این انتظار برای حمایت از مسئولان وزارتخانه و دانشگاه وجود دارد اما احساس نارضایتی دانشجویان از حمایتها کاملا مشهود است.
* دبیر انجمن اسلامی دانشجویان پیشرو دانشگاه تربیتمدرس