خبرنامه دانشجویان ایران: محسن راحمی// عکس منتشر شده از محفل دوستانه سه نفره و بعد از آن، توئیت یکی از افراد حاضر در جمع، هیاهوی زیادی ایجاد کرد. فارغ از مباحثی که این چند روز در مورد این عکس جریان داشت نکته ظریفی وجود دارد که به نظر می‌رسد تامل درباره آن شاید راهگشا باشد.
مهمتر از واکنش ها به عکس مذکور، تحلیل چرایی این نوع واکنش هاست. چرا عکس سیاسی تلقی شد و چرا این واکنش ها را برانگیخت؟ پاسخ ساده است. دولت و طیف برآمده از صندوق آرا چه در شورای شهر چه در مجلس عملا قافیه را به ناکارآمدی خود باخته اند. اسفند ۹۸ نزدیک است و جامعه میل چندانی به استمرار وضع موجود ندارد و طبیعتا به دنبال تغییر است.
برخی سیاسیون طیف مقابل، مثل سال 92، خود را از پیش برنده انتخابات مجلس می‌دانند.(که البته فرضی کاملا قابل خدشه است.) جوانگرایی هم یکی از مطالبات جامعه است که می‌رود تا در فضای کلی کشور به شکل یک گفتمان و خواست عمومی تبدیل شود. آقای قالیباف با ایده ثبت‌نام در سایت، تلاش کرد تا هم خودش را به عنوان پرچمدار جوانگرایی معرفی کند و هم به نوعی نسبت به سازوکارهای سنتی و لویی‌جرگه‌وارِ بستن لیست در میان اصولگرایان، اعتراض و فاصله گذاری کند و مهمتر از همه پیامی برای هسته های تصمیم‌گیر و لیست‌بند ارسال کرده باشد.
سایرین هم کم کم برای مانور سیاسی روی ایده جوانگرایی، ابتکاراتی خواهند داشت. در این فضا، عکس مذکور هم در همین بستر تحلیل شد. هرچند که توئیت بعد از آن باعث شد حواشی حول شخص خاصی شکل بگیرد، اما به نظر می‌رسد اصل واکنش‌ها نسبت به عکس مذکور،اعتراض به «ساز و کارهای احتمالی برای چینش لیست‌های انتخاباتی» است. مکانیزم‌های کهنه و تکراری در بزنگاه‌های 84،92،94 و 96 آزموده و تکلیفشان مشخص است و ساز و کار نویی هم که بتواند اشخاص «صالح»، «متخصص»، «متعهد» و «کارآمد»ی را ذیل لوای انقلابی‌گری گزینش کند در کار نیست. جبهه مقابل با وجود حضور فصل‌الخطاب تکرار کننده و سابقه طولانی در تجربه انواع اقسام مکانیزم‌های باصطلاح دموکراتیکی چون شورای همانگی و.. در دو انتخابات اخیر شدیدا با چالش قبل و بعد از بستن لیست مواجه بود و این مهم با توجه به فضای حاکم بر احزاب اصولگرا،در بزنگاه پیش‌رو معضله اصلی است. بنابراین و فارغ از برخی حب و بغض ها و از زاویه روانشناسی سیاسی، واکنش ها به عکس مذکور را باید در قالب همین نگرانی در خصوص «ساز و کارهای احتمالی برای چینش لیست‌های انتخاباتی» تحلیل کرد.مکانیزم هایی که بیم آن می‌رود به مانعی در مسیر بازسازی و جوانگرایی مطلوب بدنه نظام سیاسی تبدیل شود.
