به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از خبر ورزشی، مایلی‌کهن که همیشه نظرات خود را صریح بیان می‌کند، درباره وضعیت پرسپولیس پس از رفتن برانکو، گفت: «آیا پرسپولیس از گذشته تاکنون قائم به فرد بوده است؟ این تیم همیشه بزرگ بوده و خواهد بود و این طور نیست که با رفتن برانکو، کوچک شود. خیلی‌ها آمده‌اند و رفته‌اند، ولی پرسپولیس همیشه بوده است.» او درباره اینکه مهدی مهدوی‌کیا به پیشنهاد سرمربیگری پرسپولیس پاسخ منفی داده و پدیده هم راضی به جدایی گل‌محمدی نشد، چنین نظر داد: «من خودم روی مهدوی‌کیا نظر مثبت داشتم، اما به نظر من الان بهترین گزینه کسی نیست جز کریم باقری.»
این صحبت‌های سرمربی سابق تیم ملی درحالی است که باقری چند روز پیش در مصاحبه‌ای تأکید کرد صلاحیت سرمربیگری پرسپولیس را ندارد. حاجی مایلی در این خصوص گفت: «این بزرگی کریم باقری را نشان می‌دهد وگرنه چه کسی بزرگ‌تر از او. او مدرک مربیگری A آسیا را گرفته و ۵ سالی است که در پرسپولیس مربیگری می‌کند. او کاپیتان تیم ملی و یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ما بوده. همیشه هم کمترین حاشیه را داشته. کریم در عین رفاقت با بچه‌ها، صلابت لازم را هم دارد. یعنی هم بچه‌ها دوستش دارند و هم به نوعی از او حساب می‌برند و لازمه یک مربی بزرگ همین چیزهاست. کریم مثل کف دستش پرسپولیس را می‌شناسد.»
پیشکـوت پرسپولیس صحبت‌هایش را این گونه ادامه داد: «وقتی باقری همه شاخصه‌ها را دارد، ما دنبال چه کسی می‌گردیم؟ استقلال، استراماچونی را با رقم بالایی به خدمت گرفته است. وقتی دولت با مشکلات مالی مواجه است، ما چرا این کار‌ها را می‌کنیم. این درست که دنیا ما را تحریم کرده، ولی ما دچار خودتحریمی هم شده‌ایم. وقتی خودمان مربی داریم، برای چه دنبال مربی دیگر می‌گردیم؟ برانکو مربی خوبی بود و شخصیت لازم را داشت، اما وقتی جایی یک مبلغ بیشتر به او پیشنهاد دادند، بلافاصله رفت. حقش هم بود. اما اینکه می‌گویند ایران، وطن اول و دوم من است، درست نیست. وطن اول و دوم همان پول است.»
مایلی‌کهن در ادامه به مشکلات مدیریتی هم اشاره کرد: «باشگاه‌ها مشکل مدیریتی دارند. وقتی شما پول ندارید و بدهی انباشته‌تان ۳۰۰، ۲۰۰ میلیارد است، چطور مربی می‌آورید که بدهی را بیشتر کنند؟ مگر پرسپولیس و استقلال در این سال‌ها کم پول از اسپانسرهایشان گرفته‌اند؟ پس مسأله پول نیست. اگر به آن‌ها هزار میلیارد هم بدهید، هزینه‌شان هزار و ۵۰۰ میلیارد خواهد بود. آن‌ها مدیریت هزینه را بلد نیستند.»
بازیکن دهه ۵۰ و ۶۰ پرسپولیس درباره تجربیات گذشته خود گفت: «قبل از انقلاب این تیم مالک داشت که حاضر نبود بیهوده هزینه کند. من به چشم خودم دیده‌ام. یک بازیکن آمد به نام «بیل مک لوری». در اولین بازی‌اش مقابل سپاهان در امجدیه یک گل هم زد، ولی بعد از یکی، دو بازی مشخص شد که معمولی است و از بودیمیر هم بدتر بود. یک روز خدا بیامرز علی عبده، مالک تیم که خودش بوکسور هم بود و عصبانی هم می‌شد کسی نمی‌توانست سمتش برود، در بولینگ عبده سمت مسئول امور بازیکنان خارجی و گذرنامه رفت و هر چه خواست به آن فرد که سرگرد شهربانی هم بود، گفت. عبده گفت مگر نگفتم این بازیکن را رد کنید و هزینه روی دست باشگاه نگذارید؟ بعد از آن، بازیکن دیگری آمد به نام آلن ویتل که خیلی بازیکن خوبی بود. الان پرسپولیس و استقلال چند بازیکن خارجی آوردند که بازی هم نکردند و بعد با شکایت به فیفا پول‌های خود را گرفتند و رفتند؟ جالب اینکه هر مدیرعاملی می‌گوید بهترین مدیر تاریخ باشگاه بوده است. اگر یک نفرشان بدهی به بار نیاورد، من ریش‌هایم را می‌زنم. این‌ها مالک نیستند. کارمند هستند که یکی مدیرعامل می‌شود و دیگری رئیس کارگزینی.»
