به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، در این روش از نور و تبدیل آن به صوت برای شناسایی ناخالصی‌ها و میکروب‌های آب استفاده می‌شود تا در نهایت بتوان تصمیم گرفت، آب بررسی شده قابل آشامیدن هست یا خیر.
دستگاه مورد استفاده بدین منظور در دانشگاه میسوری ساخته شده و در آن از یک دستگاه لیزری که در اصل برای پاکسازی خالکوبی های بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد، به منظور انتشار نورهای لیزری منقطع در هر ۱۰ نانو ثانیه بهره گرفته می‌شود.
این نورهای لیزری از طریق یک کابل فیبر نوری به عمق نمونه آب منتقل می‌شوند و البته در انتهای کابل یک نوار الکتریکی مایع نیز وجود دارد.
مجموعه این فعل و انفعالات منجر به وقوع رویدادی موسوم به اثر فوتوآکوستیک می‌شود که رد قالب آن نور به سرعت گرم شده و باعث لرزش و انتشار پالسهای صوتی می‌شود.
انتقال امواج صدا در آب و دیگر مایعات توسط یک میکروفون شناسایی می‌شود و با بررسی فاصله زمانی این رویدادها بعد از هر تابش ۱۰ نانوثانیه ای می‌توان سرعت موج در حال حرکت در آب را اندازه گرفت. اگر سرعت حرکت موج بالا نباشد می‌توان نتیجه گرفت که املاح زیادی در آن وجود دارد و به طور قطع آب یادشده برای نوشیدن مناسب نیست. انتظار می‌رود این فناوری در آینده نزدیک در کشورهای در حال توسعه مورد استفاده قرار بگیرد.
