به گزارش خبرنگار فناوری اطلاعات «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ از سالها پیش این سؤال مطرح میشد که اپل چه زمانی پردازندههای اختصاصی مبتنی بر آرم تولید خواهد کرد. جایگزینی پردازندههای اینتل یا انواع نمونههای x86 بهدست کوپرتینوییها، همیشه موضوع بحث کارشناسان و خبرنگاران دنیای فناوری بود. بررسی احتمال چنین تولیدی، حتی از سال ۲۰۱۱ هم انجام و بارها تحلیل و دربارهش پیشبینی میشد. بههرحال، تولید پردازنده بهوسیلهی اپل همیشه ازلحاظ نظری اقدامی توجیهپذیر و حتمی بود؛ اما پیادهسازی عملی آن همیشه در هالهای از ابهام قرار داشت.
رسانهی اپلاینسایدر اخیرا مقالهای منتشر و بهروشنی دلایل الزام اپل به ساخت پردازندهی اختصاصی را بررسی کرد. بهعلاوه، قبلا شایعاتی از تولید چنین محصولی در سال ۲۰۲۰ شنیده میشد. بههرحال، با وجود اینکه نمیتوان شایعات را دلایل و اسنادی محکم برای زمانبندی تولید محصول دانست، رخدادن آنها دور از انتظار نیست.
مقالهی اپلاینسایدر توضیحات منطقی متعددی برای تولید پردازنده مطرح میکند. همچنین، دلایلی روشن مانند مشکلات اینتل در گذار از فناوری تولید ۱۴ نانومتری، تلاشهای اپل برای تولید پردازندههای گرافیکی و مرکزی در گذشته، افزایش پیچیدگی تولید SoC و تولید تراشههای ثانویه همچون کنترلر T2، بهعنوان نشانههایی از حرکت قطعی اپل بهسمت تولید پردازنده بیان میشوند.
با نگاهی به مقالهی اپلاینسایدر و حقایق موجود در آن، میتوان تاریخ ۲۰۲۰ را بیش از همهی اخبار و شایعات دربارهی تولید پردازندهی اپل پذیرفت. دراینمیان، هنوز بخش دیگری از پازل وجود دارد که به پرداخت بیشتری نیاز خواهد داشت. اپل قطعا میتواند پردازندههای مبتنی بر آرم تولید کند که بهراحتی macOS را اجرا کنند؛ اما اگر کوپرتینوییها قصد جایگزینی پردازندههای x86 را در محصولات پرچمداری همچون iMac Pro و Mac Pro داشته باشند، قطعا با مشکلات بزرگی روبهرو خواهند شد؛ مشکلاتی از جنس طراحی که قبلا با آن روبهرو نبودهاند.
اپل سابقهی تولید پردازنده را دارد. شاید کاربران عادی اطلاعات زیادی از این برنامههای تولیدی نداشته باشند؛ اما اپل با تولید پردازنده ناآشنا نیست. البته، آنها هیچگاه بهسمت تولید محصولی حرفهای مثلا پردازندهای مبتنیبر آرم با ۲۸ تا ۳۲ هسته در سیستمی چند سوکت حرکت نکردهاند و هیچگاه تراشهای در کلاس سرور نساختهاند و حتی سوکت را برای خانوادهی محصولات خود طراحی نکردهاند.