شرکت‌های نرم‌افزاری دائما در حال به‌روزرسانی محصولات نرم‌افزاری خود هستند. بسیاری از به‌روزرسانی‌های نرم‌افزار و وصله‌هایی که برای ترمیم باگ‌ها منتشر می‌شوند باعث بهبود امنیت و بالا بردن سپر دفاعی گوشی در برابر سارقان و متجاوزان می‌شوند. هر زمان که خبر تازه‌ای در خصوص به‌روزرسانی سیستم‌عامل یا هر اپلیکیشنی که استفاده می‌کنید منتشر شد، بدون تأخیر آنها را نصب کنید.
تقریبا همه کاربران از خطرات استفاده از وای‌فای عمومی و باز مطلع هستند. وای‌فای عمومی رایگان که در تمام مراکز خرید، کافه‌ها، رستوران‌ها، فرودگاه‌ها و سایر اماکن عمومی ارائه می‌شود بهترین فرصت برای سوءاستفاده هکرها است. سعی کنید حتی‌الامکان از اینترنت خط خود استفاده کنید و هروقت در مکان‌های عمومی هستید وای‌فای گوشی را خاموش کنید. علاوه بر این، در مکان‌های عمومی بلوتوث گوشی را هم خاموش کنید، مگر اینکه اسمارت‌واچی داشته باشید که برای ارتباط نیاز به بلوتوث دارد.
همیشه برای باز کردن گوشی از کد عبور چهار یا شش رقمی استفاده کنید. شاید اینکه همیشه برای کار با گوشی نیاز به وارد کردن کد عبور داشته باشید چندان خوشایند نباشد، اما این سناریو را به‌یاد داشته باشید که اگر روزی بر حسب اتفاق گوشی شما گم شود، هر کسی می‌تواند از داستان زندگی شما مانند ایمیل‌ها، مخاطبان، عکس‌ها و اطلاعات بانکی خبردار شود. حالا اگر این کد عبور تلفیقی از حروف و اعداد باشد امکان نفوذ بسیار کم می‌شود. طرفدار کد عبور نیستید؟ نگران نباشید. با وجود حسگرهای اثر انگشت و هم‌چنین تشخیص چهره می‌توانید به‌سادگی و به‌سرعت وارد گوشی خود شوید.
احراز هویت دو مرحله‌ای هم از آن دسته روش‌هایی است که معمولا مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد. چراکه باید یک مرحله بیشتر برای ورود به گوشی را پشت سر بگذارید. اما با استفاده از آن، یک لایه امنیتی بیشتر به گوشی اندرویدی خود اضافه می‌کنید.
کلمه عبوری که برای گوشی انتخاب می‌کنید بهتر است حاوی 16 تا 20 کاراکتر شامل حروف، اعداد، علایم باشد. هم‌چنین کوچکی و بزرگی هم برای حروف درنظر بگیرید. افرادی که با استفاده از بروت فورس کلمات عبور را کرک می‌کنند قادر هستند تا در خیلی از موارد کلمات عبور قوی را هم بشکنند. اما ساده کردن کار هکرها با به‌کارگیری تاریخ تولد، نام حیوان خانگی یا هر چیزی شبیه به این موارد به‌عنوان کلمه عبور ایده بسیار هولناکی است.
یکی از راه‌های ساده برای هکرها نفوذ به گوشی از طریق صندوق پست الکترونیک است. ایمیل‌های فیشینگ به‌گونه‌ای طراحی می‌شوند که که با فریب شما امکان دسترسی به اکانت را فراهم می‌کنند. از کلیک بر روی ایمیل‌های تبلیغاتی، باز کردن پیوست‌های مشکوک یا اجرای به‌روزرسانی‌های اپی که از طریق ایمیل یا پیامک تبلیغ می‌شوند خودداری کنید.
اگر گوشی شما به‌هر دلیلی گم شد یا به‌سرقت رفت می‌توانید با ویژگی‌هایی مانند Find My Phone و هم‌چنین Dind My Device برای اندروید سعی کنید تا محل فعلی گوشی سرقتی را روی نقشه پیدا کنید. حتی اگر گوشی را در خانه یا محل کار گم کردید با این سرویس‌ها می‌توانید گوشی را وادار به زنگ زدن کنید. علاوه بر اینها، می‌توانید گوشی را طوری تنظیم کنید که اگر کدعبور چندین بار اشتباه وارد شد تمام اطلاعات روی گوشی پاک شود.
هکرها بدافزارهایی که کلمات عبور و اطلاعات اکانت را سرقت می‌کنند دوست دارند. می‌توانید با یک اپ آنتی‌ویروس مانند آواست، مک‌آفی و پاندا با اینگونه موارد مبارزه کنید.
مجوزهای اپ‌ها را بررسی کنید. می‌توانید دسترسی به دوربین، میکروفون، لیست مخاطبان یا لوکیشن توسط اپ‌ها را متوقف کنید. مجوزهای داده شده به اپ‌را زیرنظر داشته باشید و مواردی که مورد نیاز نیستند را حذف کنید. برای آیفون به مسیر Settings > Privacy بروید. در این قسمت لیست کاملی از تمام اپ‌ها و مجوزهای آنها را می‌بینید. در مورد اندروید، این آدرس برای دستگاه‌های مختلف فرق می‌کند. اما روی گوشی گوگل پیکسل می‌توانید به مسیر Settings > Apps & notifications > Advanced > Permission manager و روی گوشی سامسونگ گلکسی به مسیر Settings > Apps > App permissions بروید.
همیشه باید آماده بدترین حالت‌ها باشید. از تمام فایل‌ها و تصاویر مهم خود بکاپ داشته باشید.
فقط اقدام به دانلود اپ‌های قدیمی نکنید. در حالی‌که دانلود اپ‌های آیفون تنها به اپل اپ استور محدود است، منابع متعددی به‌غیر از گوگل پلی استور برای دانلود برنامه‌های اندرویدی وجود دارد. بهترین راه برای دوری کردن از بدافزارها روی اندروید انتخاب آنها از گوگل پلی استور است. هیچ‌وقت اپ‌ها را از طریق پیامک‌هایی که دریافت می‌کنید نصب نکنید.
برای شارژ گوشی خود فقط از پورت‌های USB قابل اعتماد مانند کامپیوتر یا خودروی خود استفاده کنید. هکرها می‌توانند پورت‌های شارژ USB که در اماکن عمومی مانند فرودگاه‌ها قرار دارد را هک کنند. در هنگام سفر علاوه بر کابل USB دوشاخه مربوط به آن‌را هم همراه داشته باشید. هکرها نمی‌توانند از طریق آداپتر USB شخصی شما به اطلاعاتی که روی گوشی دارید دسترسی پیدا کنند.
