به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از دانشگاه صنعتی شریف، تیم ShadX از دانشکده مهندسی هوافضای دانشگاه صنعتی شریف، پس از ۹ ماه تلاش موفق به کسب مقام اول در مسابقات بین المللی هوانوردی و فضانوردی آمریکا ( AIAA ) در بخش طراحی هواپیما در رده graduate شد.
همچنین مینا فتحی از دانشجویان دانشکده مهندسی هوافضا که به صورت انفرادی در این مسابقات شرکت کرده بود، موفق به کسب مقام اول در بخش مسابقات Undergraduate Individual Aircraft Design شد.
بر اساس این گزارش، امسال سومین سالی است که در مسابقات طراحی هواپیما، تیمی از دانشگاه صنعتی شریف موفق به کسب مقام شده است. همچنین این نخستین باری است که دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف توانستند رتبه های نخست سه بخش از این مسابقات را به خود اختصاص دهند.
تیم ShadX به سرپرستی محمد باقر ملائک موفق شدند، طرح خود را به نام اسپریچو (در گویش کرمانی به معنی پرستو) در قالب گزارش آماده و در سایت مسابقات ثبت کرده و در نهایت موفق به کسب مقام اول در این مسابقات شدند.
اعضای تیم ShadX از دانشجویان کارشناسی و ارشد مهندسی هوافضا بوده‌اند که عبارتند از محمدحسن ثابتی، محمدمهدی محمدی، علیرضا اکبری، حسین اکبری، محدثه قاسمی، زهرا ساعدی، محمد علیزاده، یاسمین کرمیان و محمدرضا نجفی و فرید رسولی (سرگروه تیم) و سیدرضا فتاحی معصوم ( advisor )
هدف اعضای تیم از شرکت در این مسابقات محک زدن اطلاعات و آموخته‌های خود در سطح بین المللی و مواجهه با چالش‌های بروز طراحی هواپیما در دنیا بوده است. این تیم کار خود را در شهریور سال ۹۷ آغاز کرده و سرانجام موفق به ارسال پروپوزال خود در ۲۰ اردیبهشت سال ۹۸ شد.
موضوع مسابقات طراحی هواپیمای ۲۰۱۸-۲۰۱۹ AIAA، طراحی یک پرنده ۴ نفره (بدون خلبان) و تمام الکتریکی با قابلیت بلند شدن و نشستن عمودی بوده ( E-VTOL ) که از طرح‌ها و چالش‌های بروز دنیاست و تنها محدود شرکت‌های بزرگی در دنیا از جمله بوئینگ و ایرباس تاکنون موفق به ساخت طرح اولیه این هواپیما شده‌اند.
در بخش اول تیم شدکس به امکان سنجی طرح های اولیه این پرنده و بررسی نحوه عملیات آن بر روی شهرها پرداخت و با استفاده از داده‌های در دسترس به الگوریتمی برای قرار دادن ایستگاه‌های مربوطه در سطح شهر رسید.
با بررسی حالت‌های مختلف برای پرنده عمود پرواز در نهایت تیم ShadX طرح برنده خود را انتخاب کرد. در این طرح هواپیما شامل ۸ موتور به قطر ۳۴ اینچ بوده که پس از بلند شدن عمودی ۴ تا از موتورهای نوک بال چرخیده و در حالت عمودی قرار خواهد گرفت و پرنده پرواز عادی خود را انجام خواهد داد. سپس در هنگام نشستن مجدد این ۴ موتور چرخیده و در حالت افقی در می آید و پرنده به کمک ۸ موتور خود خواهد نشست.
طراحی داخلی این پرنده به صورتی انجام شد که در ۵ سال اولیه عملیاتی آن، اسپریچو یک خلبان و سه مسافر خواهد داشت و در این مدت سیستم Autonomous در فاز یادگیری خود خواهد بود و پس از آن خلبان حذف شده و پرنده به شکل ۴ نفره بدون خلبان پرواز خوهد کرد.
وزن برخاست اسپریچو ۱۹۵۰ کیلوگرم، طول آن ۷.۶ متر و ارتفاع آن ۳.۶ متر میباشد. این پرنده برای پرواز در ارتفاع های ۱۵۰۰و ۲۵۰۰ و ۳۵۰۰ تا حداکثر برد ۱۰۰ مایل بر روی شهرها طراحی شده است. درب‌های به سمت بالا باز شده تا سوار و پیاده شدن مسافر نیز به سهولت انجام گیرد.
مینا فتحی نیز که به صورت انفرادی در این مسابقات شرکت کرده بود، با راهنمایی‌های دکترملائک عضو هیئت علمی دانشکده‌ی مهندسی هوافضا موفق به کسب مقام اول در بخش مسابقات Undergraduate Individual Aircraft Design شد.
