به گزارش خبرنگار صنفی- آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»، «دانشگاه عاری از دخانیات» عبارتی که چند وقتی است دانشگاه های مختلف با زدن بنرهایی در سطح دانشگاه از اقدام برای آن خبر می دهند. دانشگاه های مختلف از جمله دانشگاه تهران، گیلان، هرمزگان و ... با اعلام این موضوع سعی کرده اند تا حداقل عنوان دانشگاه عاری از دخانیات را برای خود حفظ کنند و در مسابقه ای که در بین دانشگاه های وزارت علوم برای کسب عنوان «دانشگاه عاری از دخانیات» پیش آمده عقب نمانند.
هر چند سال گذشته حسن به‌نژاد، معاون دانشجویی دانشگاه تهران در گفت و گویی با اشاره به برنامه‌های دانشگاه تهران در زمینه دانشگاه عاری از دخانیات گفت: «امروزه، خیلی از دانشگاه‌های دنیا اعم از دانشگاه‌های جوامع پیشرفته و جهان سوم، در جهت دنیای بدون دخانیات گام برداشته‌اند. براساس مطالعات تطبیقی ما خیلی از دانشگاه‌های دنیا امروزه دانشگاه بدون دخانیات هستند. از این رو دانشگاه تهران به علت وظیفه ذاتی خود برای اولین بار در کشور طرح دانشگاه بدون دخانیات را مطرح کرد. وزرات علوم تحقیقات و فناوری نیز این طرح را پذیرفته و حامی این طرح است و به تمام سطح کشور این طرح را ابلاغ کرده تا تمام دانشگاه‌ها آن را اجرا کنند.»
هر چند بنرها و مصاحبه مسئولین از «دانشگاه عاری از دخانیات» خبر می دهند اما به نظر می رسد این اتفاق در سطح دانشگاه ها رخ نداده است و این طرح تنها به عنوانی طرحی سمبلیک و تنها برای معرفی دانشگاه ها مطرح شده است. یکی از دانشجویان دانشگاه تهران در گفت و گویی پیرامون ادعای این دانشگاه در پیوستن به دانشگاه عاری از دخانیات به «خبرنامه دانشجویان ایران» گفت:«دانشگاه عاری از دخانیات که به نظر می رسد بخشی از دانشگاه سبز است را تنها می توان در تغییر طراحی سایت دانشگاه تهران دید. کشیدن سیگار در خوابگاه های دانشجویی حتی در خوابگاه کوی یک امر عادی هست و هیچ کسی جلوی این قضیه را نمی گیرد حتی کار به جایی رسیده است که برخی از اتاق ها حتی قلیان هم آماده می کنند. البته سطح دانشگاه هم وضعیت بهتری ندارد برخی از دانشکده ها به سیگار کشیدنشان معروف شده اند و اگر از جلوی دانشکده رد بشوی حتما چند نفر در حال سیگار کشیدن می بینی. بدتر انکه در این میان برخی از دانشجویان دختر را نیز می بینیم که به راحتی سیگار می کشند. به نظر می آید که این طرح بیش از انکه طرحی عملی و برای مبارزه با دخانیات باشد طرحی تبلیغاتی است تا مسئولین دانشگاه از آن استفاده کنند.»
یکی از دانشجویان دانشگاه هرمزگان نیز می گوید:«بیش تر از دو سال است که گفته می شود طرح دانشگاه عاری از دخانیات در حال اجراست اما در عین حال سخت گیری ها در مورد سیگار کمتر هم شده است. در اوایل هر چند افراد مجبور بودند سیگار کشیدن خود را پنهان کنند اما این روزها به امر عادی در خوابگاه ها تبدیل شده است.»
به نظر می رسد دانشگاه های دیگر نیز وضعیت بهتری را در مورد اجرای طرح «دانشگاه عاری از دخانیات» ندارند، این در حالی است که برخی از دانشگاه ها مانند دانشگاه تهران تعهد خاصی را از دانشجویانم جدید الورود خود مبنی بر رعایت این امور می گیرند اما تا به حال دانشگاه ها اقدامی را برای عملی کردن این تعهدات انجام نداده اند. مسئولین باید بیش از آنکه به دنبال نصب بنر و یا مصاحبه پیرامون ممنوعیت دخانیات در دانشگاه باشند باید اقدامات عملی را در این زمینه آغاز کنند، در غیر این صورت هر ساله باید به دنبال افزایش افرادی باشیم که با توجه به محیط خوابگاهی و دانشجویی دچار دخانیات می شوند.
