ابتدای کلام پیوستن دانشجو معلمان ورودی جدید را به جامعه بزرگ فرهنگی کشور، این توفیق سترگ را تبریک و شادباش می‌گویم و سخنم را خطاب به این عزیزان آغاز می‌کنم.
توصیه اجتماعی من به دانشجویان ورودی جدید این است که دانشگاه فرهنگیان را خانه خود بدانند با آن انس بگیرند و سختی راه ارتقا دانشگاه فرهنگیان را به جان و دل بخرند و با تلاش علمی و مطالبه گری خود روز به روز این درخت جوان را پر بارتر کنند.
توصیه شخصی من نیز این است در کنار تحصیل در دانشگاه فرهنگیان تسلط کامل بر کتب درسی، تدریس در سطوح تیزهوشان و کنکور، چاپ کتاب کمک درسی، تولید محتوای آموزشی و مقاله نویسی ورود پیدا کنند و سطح علمی خود را افزایش دهند.
مهارت هایی، چون زبان انگلیسی، کامپیوتر و ورزش را انتخاب کنند و در طول ۴ سال به طور کامل برای آن برنامه ریزی کنند و مهارت لازم را در آن زمینه کسب کنند قطعا پس از خروج از دانشگاه چندین قدم از دیگران جلو خواهند بود.
برای من فعالیت در تشکل‌های دانشجویی و توفیق کار کردن بدون هیاهو برای دانشجویان باعث شد تجربه‌های بسیاری را جمع کنم و «من» را بسازم!
در تشکل‌های دانشجویی فعال باشید و در راستای ارتقای دانشگاه و برای دانشجویان بدون انتظار و چشم داشت کار کنید تا تجربیات و اندوخته‌های خود را بیفزایید و ارتباطات قوی داشته باشید.
توصیه دیگر من نیز این است مطالعات عمومی و اجتماعی خود را افزایش دهید و اعتقادات راسخ بسازید چرا که انتقال دین و اخلاق و پاسخ به دانش آموزان لذتی زیبا و امری باقیست اگر می‌خواهید محروم نمانید در این زمینه تلاش کنید.
در انتها بهترین چیزی که در طول ۴ سال در دانشگاه فرهنگیان یاد گرفتم همین یک جمله بود و آموختن این به دانشجوهایی، چون من بزرگ‌ترین و برترین هدف و دست اورد دانشگاه فرهنگیان است آری آن گوهر یافته این جمله است: «معلمی شغل نیست عشق است».
شاید در نگاه اول شعار باشد، اما اگر به این باور برسید قدم زدن در این راه برایتان لذت بخش خواهد بود و اگر نرسید دست و پنجه نرم کردن با مشکلات فراوان جز رنج دو چندان چیز دیگری نخواهد داشت، اما مطالبه گر بمانید!
*دبیرکل سابق انجمن‌های علمی دانشگاه فرهنگیان مشهد
