به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ جمعی از فعالان نشریات دانشجویی نسبت به وضعیت برگزاری جشنواره نشریات تیتر11 اعتراض کردند. در بخشی از این بیانیه آمده است: «اگر شفاف بودید، فرمهای داوری را که سهل است، دست کم آثار برگزیده را منتشر میکردید تا ببینیم برگزیدگان این جشنواره نصفه و نیمه چه هنری دارند. اگر شفاف بودید نمره داوری هر کس را به خودش و نمره داوری آثار برگزیده را به عموم دانشجویان اعلام میکردید تا ببینیم برگزیدگان از بین آثار جشنواره انتخاب شدهاند یا از بین نورچشمیهای مسئولان وزارتخانه؟ اگر شفاف بودید اعلام میکردید که کدام داوران، کدام مرحله و کدام بخش جشنواره را داوری کردهاند.»
متن این بیانیه به شرح زیر است:
جشنواره تیتر۱۱ به زعم برگزارکنندگان آن به پایان رسید و حتی از پوستر جشنواره تیتر۱۲ رونمایی شد. همه ما در این چند روز و در این چند ماه منتظر یک پاسخ درخور به کرور کرور اعتراضات دانشجویی نسبت به فرآیند برگزاری جشنواره نشستیم و با پایان مراسم اختتامیه، آرزو به دل ماندیم. جشنوارهای که قرار بود سالانه باشد، حالا گویی دوسالانه شده و بخش قابل توجهی از برگزیدگان آن دیگر دانشجو نیستند.
مراتب اعتراضات، پیش از این به سمع و نظر مسئولان برگزاری جشنواره رسیده است. چه در جلسات حضوری، چه در گفتگوهای شخصی و چه در نامههای عمومی، آنچه یافت نمیشود، گوش شنواست که گویی در ساختمان ۱۶طبقه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری حتی یک مورد هم پیدا نمیشود.
اردیبهشت سال ۹۷ بعد از شش ماه تاخیر با یک خبر غافلگیر شدیم و خوشحال: وزارت بهداشت جشنواره تیتر۱۱ را برگزار خواهد کرد. غافلگیر باین جهت که این بار نوبتی هم که باشد، نوبت وزارت علوم است. خوشحال به این جهت که از همان ابتدا میدانستیم وزارت علومی که وزیرش غلامیها، معاون فرهنگیاش غفاریها و مدیرکل فرهنگیاش عسگریها باشد، توانایی برگزاری یک جشنواره درخور فعالان نشریات دانشجویی را ندارد.
بای نحو، مردادماه ۹۷ دستورالعمل برگزاری جشنواره تیتر۱۱ با اعمال نظر بیتدبیرانه مسئولان بیتدبیر منتشر شد. دستورالعملی که از همان ابتدا هزار و یک اشکال داشت و نقش بهار را برای یک سال بدشگون ایفا میکرد. تماس تلفنی با دبیرخانه و گفتگوی حضوری و هر روشی که فکرش را بکنید نتیجهای برای اصلاح این دستورالعمل در پی نداشت.
آغاز فرآیند ارسال آثار ایرادات جشنواره تیتر۱۱ را دوچندان نمایان کرد. فعالان نشریات دانشجویی که کورسوی امیدی برایشان باقی مانده بود، در نامهای ایرادات برگزاری جشنواره را به مسئولان آن گوشزد کردند.
از قضا سرکنگبین صفرا فزود، روغن بادام خشکی مینمود! نهتنها نامه فعالان نشریات دانشجویی مسئولان را از خواب غفلت بیدار نکرد، بلکه با پایان فرآیند دریافت آثار، مسئولان جشنواره به خواب زمستانی رفتند. هر چه تلنگر میزدی، هر چه در این همایش و آن نشست سراغ جشنواره تیتر ۱۱ را میگرفتی، با پاسخ سر بالا مواجه میشدی: بودجه نداریم.
اگر بودجه نداشتید چرا جماعتی را و خودتان را به سخره گرفتید و ۱۴۰ روز آنها را در بی خبری محض گذاشتید؟ چه شد که ناگهان در عرض سه هفته بودجه لازم برای برگزاری داوری مرحله دوم و سوم و مراسم اختتامیه جور شد؟ از آسمان آمد یا مسئولان وزارتخانه به گندی که بالا آمده بود پی بردند؟
شاید هم راه چاره پیدا شد: مرحله دوم و سوم را یکی میکنیم، جشنواره را در روزهای تعطیلی دانشگاهها برگزار میکنیم تا حاضران به حداقل برسند، فقط آنهایی که خودمان دوستشان داریم را دعوت میکنیم و نهایتا نصف جوایز را به دو دانشگاه میدهیم تا کار هماهنگی راحتتر پیش برود.
مسئولان برگزاری جشنواره تیتر۱۱!
درود بر شما که کلیدواژه شفافیت را دستمایه تمسخر قرار دادید و از زمان پایان مهلت ارسال آثار تا اولین روز اختتامیه حتی یک بار هم توضیحی درباره فرآیند داوری ندادید. داورانمان که بودند؟ کی مرحله دوم برگزار شد؟ کدام آثار به مرحله دوم و سوم راه پیدا کردند؟ پشت دیوار بلندی که بین خودتان و دانشجویان ساختید چه خبر است؟ وقتی از فعالان نشریات دانشجویی میخواهید مثل روزنامهنگاران رفتار کنند خندهتان نمیگیرد؟
بلی، راست میگویید، اگر فعالان نشریات دانشجویی مثل روزنامهنگاران با شما برخورد کرده بودند، حالا اینطور وقیحانه مراسم یکلاقبا و بیدر و پیکر را بهجای اختتامیه جشنواره سراسری نشریات دانشجویی جا نمیزدید.
شما ثابت کردید لیاقت رفتار نجیبانه دانشجویان را ندارید، که اگر داشتید وضع جشنواره تیتر۱۱ با حجم عظیمی از رفتارهای غیرشفاف این نبود.
دست کم به اندازه شیشه مات، شفاف باشید! وقتی پشت شیشه مات میایستیم دست کم میدانیم که کسی آنطرف شیشه مشغول کار است، یا ۱۴۰روز جشنواره را بلاتکلیف رها کرده است.
اگر شفاف بودید، فرمهای داوری را که سهل است، دست کم آثار برگزیده را منتشر میکردید تا ببینیم برگزیدگان این جشنواره نصفه و نیمه چه هنری دارند. اگر شفاف بودید نمره داوری هر کس را به خودش و نمره داوری آثار برگزیده را به عموم دانشجویان اعلام میکردید تا ببینیم برگزیدگان از بین آثار جشنواره انتخاب شدهاند یا از بین نورچشمیهای مسئولان وزارتخانه؟ اگر شفاف بودید اعلام میکردید که کدام داوران، کدام مرحله و کدام بخش جشنواره را داوری کردهاند. اگر شفاف بودید دست کم یک بار پاسخ نامههای اعتراضی که به دستت میرسد را میدادید.
کل خواسته ما دانشجویان امضا کننده این بیانیه همین است: دست کم اندازه شیشه مات، شفاف باشید!