به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
او به «جماران» گفت: به نظر من، رفتار ایران تاکنون در دراز کردن دست دوستی با همسایگانش بسیار منفعلانه و در حد حرف بوده است. لذا اگر بپذیریم که ایران دست دوستی به سمت همسایگانش دراز کرده باید ببینیم مصادیق آن چه بوده است؟
زیباکلام در ادامه گفت: باید بدانیم که «با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمی‌شود». قطعا من نیز اگر جزو مشاوران آقای روحانی بودم به ایشان می‌گفتم صحبت از صلح و امید و احترام به دیگران کند. اما اینکه رئیس جمهور ما در مجمع عمومی سازمان ملل سخن از صلح و دوستی بگوید ولی فلان روزنامه تیتر بزند که ظرف یک نصف روز امارات را با خاک یکسان می‌کنیم، چه فایده دارد؟
وی بیان کرد: باز هم تاکید می‌کنم نمی‌شود رئیس دولت یک کشور سخن از صلح و دوستی بگوید ولی روزنامه‌هایی به نمایندگی از یک جریان خاص، صلح را به سخره بگیرند. ای بسا یکی از دلایلی که چنین روزنامه‌هایی درست همان روزی که آقای روحانی عازم نیویورک است و با صدای بلند صلح و دوستی و امید و ثبات را فریاد می‌زند، دست به این کار می‌زنند، خنثی‌سازی تعمدی سخنان رئیس‌جمهور باشد.
وی گفت: این بسیار هولناک است که به نقطه‌ای برسیم که به‌جای اولویت قرار دادن منافع ملی، فلج‌سازی رئیس جمهور و کابینه را مدنظر قرار دهیم. به نظر می‌رسد این قبیل اقدامات در راستای القای این موضوع به جهان صورت می‌گیرد که روحانی کاره‌ای نبوده و اختیاری ندارد.
وی گفت: معتقدم آنچه امروز تندروها در قالب شعارها و مواضع خود مطرح می‌کنند هیچ ربطی به اهداف و آرمان‌های انقلاب اسلامی ۴۰ سال اخیر ندارد. وگرنه در کدام راهپیمایی، کدام یک از سخنرانی‌های امام یا اعلامیه‌های انقلابی چنین مطالبی که امروز از سوی برخی جریان‌های افراطی عنوان می‌شود، مطرح شده است؟
درباره اظهارات زیباکلام به چند نکته باید توجه کرد. اولا ایران با اغلب همسایگانش، روابط خوب و دوستانه‌ای دارد. اما اگر منظور زیباکلام رژیم عربستان است، او باید توضیح دهد که با رژیمی فاقد کمترین پایبندی به موازین انسانی و حقوق بین‌المللی چگونه می‌توان دوستی کرد؟ یا در شرایطی که سعودی‌ها مرتکب انواع خباثت‌ها و خیانت‌ها -نظیر همراهی با آمریکا در تحریم نفتی و حمایت از گروهک‌های تروریستی و... - می‌شوند چگونه می‌توان از صلح و دوستی سخن گفت؟
ثانیا آقای زیباکلام مانند همیشه نشان داده که دقت و امانتداری در اظهارنظر ندارد. تیتر مورد اشاره وی، مبنی بر این که امارات را با خاک یکسان می‌کنیم، تهدید انصارالله و مقاومت یمن در پاسخ به مشارکت اماراتی‌ها در جنایت عربستان است. این چه صلحی است که جنایتکاران مردم بی‌دفاع یمن و زنان و کودکان را به خاک و خون بکشند یا آمریکا و متحدانش بخواهند بر سر صادرات نفتی ایران کارشکنی کنند؟
ثالثا آیا زیباکلام، تبعه رژیم سعودی یا امارات است که از تلافی‌های قاطع مقاومت یمن، احساس ناراحتی می‌کند؟
رابعا، دولت به درستی از مقاومت یمن در ماجرای اخیر جانبداری کرد و دولتمردان تصریح کردند که نمی‌شود انتظار داشت یک طرف جنگ یمن جنانت بکند و طرف مظلوم فقط تماشاچی باشد. بنابراین آقای زیباکلام به جای اینکه دایه دلسوزتر از مادر باشد و تظاهر به حمایت از دولت بکند، باید صادقانه بگوید که سنگ سعودی‌ها را به سینه می‌زند.
اما درباره این ادعا که منتقدان دولت می‌خواهند القا کنند روحانی و دولت کاره‌ای نیستند، باید یادآور شد که آقای زیباکلام سلسله جنبان القای همین ادعا بوده و به دفعات مدعی شده دولت ۱۰ درصد اختیارات هم ندارد و کاره‌ای نیست. او یعنی تا این حد فراموشکار شده است؟!
یادآور می‌شود آقای روحانی دیروز در جمع اصحاب رسانه آمریکا تصریح کرد: خجالت‌آور است که مبنای اتهام زدن به ایران در مورد حمله به آرامکو، صرفا این است که نمی‌خواهند قبول کنند ارتش یمن توان نظامی حمله موشکی و پهپادی را دارد. این یعنی اتهام‌زنندگان به ایران هیچ برآورد واقعی از پیشرفت‌های نظامی یمنی‌ها ندارد، چشمان خود را بسته‌اند و صرفا به گمانی‌زنی بسنده کرده‌اند.
روحانی ادامه داد: ضعف راداری و پدافندی تجهیزات عظیم آمریکایی در مسیر ادعایی این موشک‌ها و پهپادها قابل انکار نیست و یمنی‌ها در واقع آمریکا را تحقیر کرده‌اند و به تامین‌کنندگان تسلیحات عربستان هشدار داده‌اند.
