به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از روزنامه ایران ،آنطور که گزارش‌های وزارت بهداشت نشان می‌دهد، پیش نویس اولیه آیین نامه جذب پرستاران جویای کار اتباع بیگانه از سوی مسئولان وزارت بهداشت تدوین شده و بدین ترتیب بزودی اشتغال پرستاران خارجی در نظام سلامت شکل قانونی پیدا می‌کند.
با این اوصاف سازمان نظام پرستاری اعلام کرده، 20 هزار پرستار بیکار در کشور وجود دارد و در شهرستان‌ها به رغم وجود پرستار بیکار شرایط استخدام مهیا نیست اما معاونت پرستاری این آمارها را قبول ندارد و معتقد است پرستار بیکار جویای کار نداریم و چون در استان‌های مرزی تقاضا برای پرستاری وجود ندارد چنانچه پرستار بیگانه در این مناطق تقاضای کار کند ما مجوزهایش را صادر خواهیم کرد.
در شرایطی که بر اساس استانداردها، تعداد پرستار باید به ازای هر تخت بیمارستان حداقل به دو نفر برسد اما میانگین پرستار به تخت 0.9 است که تقریباً دو برابر کمتر از رقم استاندارد آن است.
این آماری است که دبیر کل خانه پرستاری اعلام می‌کند و می‌گوید: در بخش جنرال به ازای 4بیمار یک پرستار و در شیفت بعدازظهر به هر 10 بیمار یک پرستار می‌دهند و در شیفت شب به ازای هر 20تخت یک پرستار وجود دارد. او در ادامه به ماجرای جذب پرستار اتباع بیگانه آن هم با وجود 20 هزار پرستار بیکار ایرانی اشاره می‌کند.
ماجرایی که سال‌هاست مسأله جامعه پرستاری است و همچنان هم ادامه دارد. یعنی اگر جمعیت کنونی پرستارهای ایرانی (140هزار پرستار شاغل در 850بیمارستان) دو برابر شود آن وقت شاید بتوان گفت مردم حداقل مراقبت‌ها را از پرستاران دریافت می‌کنند.
کمبود پرستار در مراکز درمان مشکل جدی بیماران هم هست؛ آنها می‌گویند پرستاران سرشان بشدت شلوغ است به اعتراض‌های بیماران نمی‌توانند گوش دهند یا به‌موقع داروی بیماران را در اختیارشان قرار دهند، سرم شان را تزریق کنند و... در هر حال بیمارستان‌های کشور بشدت با کمبود پرستار مواجه‌اند حال با این تفاسیر این سؤال پیش می‌آید که وقتی شرایط جذب پرستار در کشور فراهم است چرا وزارت بهداشت به جای جذب پرستاران ایرانی پرستاران اتباع بیگانه را به کار می‌گیرد؟
معاون پرستاری وزارت بهداشت در پاسخ به می‌گوید: حدود 60 پرستار افغانستانی در نقاط مرزی کشور جویای کار در مراکز درمانی کشور بودند. بنابراین ما آیین‌نامه‌ای را تدوین کردیم که به لحاظ قانونی مشکلی در جذب پرستاران خارجی نداشته باشیم البته حق پرستاران ایرانی در اینجا محفوظ است. در این آیین نامه اولویت جذب با پرستار ایرانی است یعنی اگر در یک منطقه هم پرستار ایرانی جویای کار داشته باشیم هم پرستار خارجی اولویت با ایرانیان است.
دکتر مریم حضرتی با بیان این‌که در نقاط مرزی تقاضا برای پرستاری نداریم، ادامه می‌دهد: در برخی استان‌های مرزی و شهرستان‌هایی از قبیل ایرانشهر، جیرفت و شهرهای استان هرمزگان پرستار کم است بنابراین آیین نامه‌ای را تدوین کردیم که اگر در این مناطق پرستاری از اتباع بیگانه درخواست کار داشت بتواند در مراکز بهداشتی و درمانی ما کار کند.او با اشاره به این‌که پرستاران اتباع بیگانه جذب استخدام رسمی دولت نمی‌شوند، می‌گوید:
در نقاط محروم و کم برخوردار و دورافتاده پرستاران افغان اعلام آمادگی کرده‌اند که حاضرند در این مناطق کار کنند. تعدادشان خیلی محدود است اما این‌که قرار است سالانه چه تعداد پرستار خارجی جذب شود در حال برنامه‌ریزی هستیم.
او در پاسخ به این‌که چگونه مدرک فارغ التحصیلی پرستاران خارجی اعتبارسنجی می‌شود، توضیح می‌دهد: بیشتر این پرستاران در ایران تحصیل کرده‌اند ما برای پزشکان اتباع که در ایران فارغ التحصیل می‌شوند قانون داریم اما برای گروه‌های پرستاری قانونی وجود ندارد، چرا که با توجه به عدم درخواست پرستاری نیازی به وضع قانون در این زمینه نبوده و مراجعه کننده‌ای نداشته‌ایم.معاون پرستاری با رد ادعای پرستار بیکار در کشور می‌افزاید:
ما پرستار بیکار کم داریم در برخی نقاط کشور به دلیل تعداد زیاد دانشکده‌های پرستاری تعداد فارغ التحصیلان زیاد است و در این نقاط عدم تعادل عرضه و تقاضا داریم؛ با وجود این، امسال 5هزار پرستار جذب مراکز درمانی تازه تأسیس شدند و 9 هزار نیروی دیگر نیز سال آینده جذب می‌شوند.
او در ادامه به بکار‌گیری پرستاران ایرانی طی برنامه پرستاری در منزل و مراقبت‌های تسکینی برای بیماران سرطانی و صعب العلاج اشاره می‌کند و می‌گوید: طبق جلساتی که در شورای عالی بیمه برگزار شده قرار است بزودی خدمات پرستاری در منزل برای بیماران سکته‌های مغزی، نارسایی قلبی و سرطان‌ها با پوشش بیمه ارائه شود.
مسئولان وزارت بهداشت به این نکته اذعان دارند که بیمارستان‌ها شلوغ است، میانگین پرستار به تخت از استانداردها فاصله دارد و تا سال 1404 باید این نسبت به عدد 1.8 برسد.مقاسیه پرداختی پرستاران با گروه پزشکی دبیر کل خانه پرستاری می‌گوید پیش‌تر پرستاران طرحی بلافاصله جذب مراکز درمان می‌شدند و حتی دو سال بعد از اتمام طرح شان مجدداً طرح شان تمدید می‌شد چون حقوق و مزایای کمتری دریافت می‌کردند اما هم اینک پرستاران طرحی بین 8 تا 16 ماه در نوبت طرح می‌مانند به دلیل این‌که حقوق و مزایای شان باید از محل درآمد اختصاصی بیمارستان‌ها پرداخت شود، بیمارستان‌ها به بهانه نداشتن بودجه پرستار طرحی نیز نمی‌گیرند.
احمد شریفی مقدم، وضع پرداختی پرستاران را با گروه پزشکی می‌سنجد و می‌گوید: عدالت در پرداخت‌ها و نابرابری و تبعیض و بی‌عدالتی در نظام سلامت بیداد می‌کند با همان توجیه که برای پزشکان مقیم مناطق محروم هزینه‌های میلیونی صرف می‌کنند برای پرستار ایرانی نیز مزایایی در نظر بگیرند آنها هم به مناطق محروم می‌روند اما واقعیت این است که این طرح به دنبال نیروی ارزان قیمت است و کیفیت اهمیتی ندارد.
به گفته او، ظرفیت رشته‌های پرستاری در چند سال گذشته به میزان دو برابر افزایش یافته یعنی تعداد ورودی دانشجویان این رشته از 5 هزار به 12هزار نفر رسیده که نشان می‌دهد زمانی که عرضه زیاد و تقاضا کم باشد ارزش خدمت پایین می‌آید.شریفی مقدم با بیان این‌که آمار بیکاری پرستاران در کشور افزایش یافته، پرستاران به مشاغل دیگر روی آورده‌اند و عده‌ای نیز به دلیل نبود شغل به دنبال مهاجرت هستند، عنوان می‌کند:
نمی‌دانیم این اقدام معاونت پرستاری به چه دلیل صورت گرفته است وزارت بهداشت همان‌طور که به پزشکان مقیم مناطق محروم حقوق‌های چند صد میلیونی می‌دهد حتی اگر حقوق 5 میلیونی به پرستاران بدهد آنها هم به اشتغال در مناطق محروم ترغیب می‌شوند.به گفته شریفی مقدم، هنوز آماری از پرستاران خارجی در کشور وجود ندارد اما این پرستاران می‌توانند تحت نظارت وزارت کار در مراکز درمان خصوصی کار کنند.
بنا بر این گزارش و به اذعان معاون پرستاری وزارت بهداشت، تدوین آیین‌‌نامه برای اشتغال پرستاران افغانستانی منجربه کاهش کمبود پرستار در مناطق مرزی و کم برخوردار می‌شود اما کماکان این سؤال از سوی فعالان گروه‌های پرستاری مطرح است: اگر بناست مشکل پرستاری کشور حل شود و مجوز استخدام وجود دارد چرا آن پرستاران بیکار را جذب نمی‌کنند و به جای آن اقدام به جذب پرستار اتباع بیگانه در بخش دولتی می‌کنند؟
