با کمک این روش ذخیره سازی می توان انبوهی از اطلاعات را روی یک شیشه از جنس سیلیکا سخت ذخیره کرد. شرکت های فیلمسازی همیشه با ذخیره سازی نگاتیو فیلم ها مشکل داشتند. زیرا نگاتیوها حساس هستند و در طولانی مدت از بین می روند.
اما به گفته مایکروسافت شیشه سیلیکا را می توان در آب داغ جوشاند، در یک اجاق پخت، در مجاورت مایکرو ویو و در برابر تهدیدهای محیطی دیگر قرار داد، اما اطلاعات همچنان حفظ می شوند.
در حقیقت شرکت فیلمسازی وارنر بردارز برای ذخیره کاتالوگ انبوهی از فیلم ها و سریال های قدیمی خود به مایکروسافت مراجعه کرد. آرشیو آنها در حال حاضر به طور دیجیتال در هارد درایو های رایانه ای و البته نگاتیوهای فیلم در اتاق هایی مخصوص ذخیره می شود.
برای آزمایش این فناوری شرکت وارنر برادرز نسخه ای از فیلم سوپرمن که در سال ۱۹۷۷ میلادی ساخته شده را روی یک تکه کوچک از شیشه سیلیکا سخت شده، ذخیره کرد.
کل این فیلم روی یک تکه شیشه با ابعاد ۷۵ در ۷۵ میلی متر با ضخامت ۲ میلی متر ذخیره شد.
این فرآیند با استفاده از لیزر برای ایجاد برش مشبک سه بعدی در مقیاس نانو در لایه های شیشه انجام شد. این برش های مشبک در نور پلاریزه قابل خوانش هستند. مارک راسینوویچ از شرکت مایکروسافت در این باره می گوید:ذخیره کامل فیلم سوپرمن در شیشه و توانایی خواندن آن، یک نقطه عطف به حساب می آید.
به نظر می رسد با ارتقا و انجام آزمایش های بیشتر می توان این روش را توسعه داد.
فناوری جدید برای ذخیره سازی فیلم ها حتی بهتر از سیستم های بک دیجیتال است زیرا هارد درایوهای رایانه نیز فرمت با ثباتی نیستند و پس از ۳تا ۵ سال غیر قابل استفاده خواهند بود.
