به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ نامگذاری جایزه بزرگ علمی جامعه دانشگاهی آذربایجان به نام یک تاجر ثروتمند بدون هیچ گونه رزومه علمی حواشی گسترده ای در پی داشته است و دانشجویان دانشگاه های مختلف و تشکل هایی دانشجویی را به اعتراض وا داشته است.
در همین راستا بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی سهند و انجمن اسلامی دانشجویان دفتر تحکیم وحدت دانشگاه تبریز در اعتراض به نامگذاری جایزه بزرگ علی پولاد بیانیه مشترک صادر کردند.
علی پولاد، نماد غلبه سرمایه بر آرمان
متاسفانه ۴ سال است جایزه بزرگی تحت عنوان جایزه بزرگ علی پولاد بدون علت واضحی به اسم این فرد نامگذاری شده است و با حمایت رسمی ۱۰ دانشگاه بزرگ آذربایجان شرقی در حال برگزاری است.به وضوح میتوان این جایزه بزرگ را مصداق عینی سرمایه‌سالاری و حکومت سرمایه بر آرمانها دانست و در این بین سوالات و ابهامات زیادی موجود است که به برخی در زیر اشاره می‌نماییم:
قاعدتا جشنواره‌های جایزه بزرگ علمی، مزین به نام نوابغ بزرگ علمی، فرهنگی و یا تاریخی است، چگونه میشود که نام یک تاجر بزرگ که مدرک دکتری و پروفسوری خود را از دانشگاه‌های جمهوری آذربایجان به صورت افتخاری دریافت کرده است و تقریبا هیچ سابقه‌ی درخشان علمی و تحقیقاتی نداشته، بر روی یک جشنواره نقش می‌بندد و ۱۰ دانشگاه رسمی یک استان بزرگ پشتیبان آن می‌شوند؟
آیا نظام قانونی آموزش عالی کشور به گونه‌ای است که هر کسی پول داشته باشد، میتواند به طور انحصاری اقدام به برگزاری جشنواره کند و نام خود را در جامعه علمی رسانه‌ای کند؟ و اگر چنین است آیا اختصاصی‌سازی برندهای علمی منجر به این نخواهد شد که طبقه سرمایه‌داران، جایگاه اجتماعی و علمی افتخارات و بزرگان را تصاحب کنند؟آیا ما در آذربایجان افراد بزرگ و شاخص همچون علامه طباطبایی، پروفسور هشترودی، علامه جعفری، شهید باکری و... که از هر جهتی به مراتب از این فرد معلوم الحال شایسته‌تر باشند، نداریم؟ آیا این اقدام به معنای این نیست که جایگاه علمی و شایستگی اجتماعی را هم با پول میشود خرید؟
این جشنواره که جایزه بزرگ نامیده شده است، با چه هدفی برگزار میشود و عایدی این فرد از این جشنواره چیست که بیش از 3۰۰ میلیون تومان برای آن خرج میکند؟ آیا این صرفا یک برند فروشی است یا پشت پرده چیزهای دیگری هم هست؟
ما تشکلهای انقلابی استان اعلام آمادگی می‌کنیم که حاضریم اگر چنانچه تنها مسئله وزارت علوم در مورد این جایزه علمی مشکل بودجه می‌باشد و دولت نمیخواهد به وظیفه خود در تامین هزینه این جایزه علمی عمل کند و مسائل پشت پرده‌ی سیاسی مطرح نیست، به کمک کاسبان و مردم انقلابی آذربایجان هزینه جایزه را تامین کنیم ولی اجازه نمی‌دهیم به بهانه پول، اسم فرد نامربوطی مثل علی پولاد به جای افتخارات عرصه‌های علم و جهاد و حماسه و به جای تربیت یافتگان و اساتید نهضت علمی ریشه‌دار تبریز چون شهریار، پروفسور هشترودی، شهید باکری، علامه جعفری، ستارخان و ... جا بگیرد.
همچنین در همین مورد سجاد مقید دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دفتر تحکیم وحدت دانشگاه تبریز در گفت‌وگو با خبرنامه دانشجویان از اعتراضات جریان دانشجویی به این نامگذاری و بی اعتنایی مسئولین گفت، متن کامل این مصاحبه به شرح زیر است:
برند سازی یک چهره غیر علمی در سطح دانشگاه های استان در خلاف جهت سیاستهای علمی کشور است.
سجاد مقید گفت: این جشنواره با نام جایزه بزرگ علمی علی پولاد، چهار سال است که برگزار میشود. جشنواره هم با همین نام شناخته شده و از نظر رشته هم تقریبا همه رشته ها را شامل میشود و در اساسنامه هم برای دانشکده های مختلف سهمیه تخصیص داده شده است.علت نامگذاری هم این بوده که هزینه جوایز را این شخص پرداخت میکند و بر اساس شیوه نامه اجرایی چهارمین دوره این جایزه بزرگ، مصوب 1398/3/8 مقدارش برابر 335 میلیون تومان است.
وی افزود: ده دانشگاه استان شامل دانشگاه تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه صنعتی سهند، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، دانشگاه مراغه، دانشگاه بناب، دانشگاه پیام نور؛ واحدهای استان آذربایجان شرقی، دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحدهای استان آذربایجان شرقی، دانشگاه علمی- کاربردی؛ واحدهای استان آذربایجان شرقی در دوره چهارم این جشنواره شرکت کرده بودند و متولی اصلی برگزاری جشنواره هم دانشگاه تبریز بود.
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دفتر تحکیم وحدت دانشگاه تبریز گفت: در شیوه نامه اجرایی دوره چهارم این جشنواره آمده «به منظور ایجاد بستری مناسب برای شناسایی، حمایت و تشویق دانشجویان مستعد و متعاقباً هدایت این استعدادهای درخشان به سمت اولویتهای راهبردی کشور، دانشگاه تبریز هر ساله در قالب برگزاری جشنواره‌ای دانشجویی، جایزه‌ای تحت عنوان جایزه بزرگ علمی دانشجویی(جایزه علی پولاد) را به حائزین شرایط اعطا میکند.»
مقید تاکید کرد: تا اینجای کار اگر از تعریف «اولویتهای راهبردی کشور» در ذهن آقایان عبور کنیم، شاید مشکل خاصی در دیده نشود ولی آنچه که دلیل اصلی نقد چنین اقدامی است این است که نام فردی روی این جایزه گذاشته شده که تنها یک تاجر ثروتمند است و نه چیز دیگری؛ فردی که حتی ساکن ایران نیز نیست و خدمت خاصی هم به وطن و هم وطنانش انجام نداده. این نامگذاری خواه ناخواه اولویتهایی را برای دانشجویان درگیر با این جایزه تعریف میکند که اولین آن تلاش جهت ثروتمند شده به هر قیمت است. وطن دوستی و عشق به هم وطنها اولین لازمه درک «اولویت های راهبردی کشور» است و قطعا چنین شخصی نمیتواند چنین حسی را منتقل کند. ما در همین استان چهره های افتخار آفرین و بسیار محترم فراوانی چون شهریار، پروفسور هشترودی، علامه جعفری، شهید باکری، ستارخان و ... داریم که این شخص از نظر جایگاه علمی و خدمت به وطن حتی قابل مقایسه با آنها هم نیست.
این فعال دانشجویی افزود: متاسفانه هیچ کدام از این ده دانشگاه شرکت کننده در این جشنواره پاسخی به این انتقادات نداده اند. ما دانشجویان، این جشنواره را پاسخی عملی به سوال قدیمی علم بهتر است یا ثروت میدانیم که قاطعانه ثروت را بر علم ترجیح داده و به نوعی جامعه علمی را در خدمت ثروت میگیرد، در پاسخ به اینکه اعتبار دهی دانشگاه به اشخاص، به شهرت مالی انها وابسته است یا به جایگاه علمیشان حکم قطعی دادن به دور از انصاف است ولی آنچه که در این مورد کاملا شفاف و روشن است این است که دانشگاه، افتخارات علمی و بزرگان استان را به ازای شهرت مالی یک نفر فروخته است.
وی خاطر نشان کرد: بعد از انتشار بیانیه بازخوردهای بسیار امیدوار کننده ای از طرف برخی دانشگاهیان و دانشجویان دریافت کردیم که البته در کنار آن انتقادهای تندی هم نسبت به بیانیه بود. ولی آنچه که روشن است این است که هرکس از حقیقت ماجرا اطلاع دارد و میداند نتیجه چنین اقدامی چه میشود، مخالف این نامگذاری است. عده ای از دانشجویان بودند که گمان میکردند علی پولاد نام یک دانشمند یا دانشجوی شهید است و وقتی از حقیقت ماجرا مطلع شدند با این بیانیه همراهی کردند. قطعا برند سازی یک چهره غیر علمی در سطح دانشگاه های استان در خلاف جهت سیاستهای علمی کشور است. چرا که طبق بیانات رهبر معظم انقلاب باید در جهت عدالت و خودباوری ملی و رفع نیازهای واقعی و بومی قدم گذاشت در حالیکه چنین اقدامی نه تنها خلاف عدالت بلکه از بین برنده خودباوری است. تاجر ثروتمندی که حتی ساکن ایران هم نیست، چه درکی از نیازهای واقعی و بومی کشور میتواند داشته باشد؟!
سجاد مقید تاکید کرد: غلبه مسائل سیاسی بر دانشگاه ها که نکته غیر قابل انکاری است و این مثال تنها نمونه کوچکی از این اتفاق است و خیلی بیشتر از اینها میتوان در مورد این موضوع صحبت کرد. ولی الان جایش نیست. حمایت قاطع نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه تبریز از این بیانیه، نشان داد که دغدغه مندان زیادی نسبت به این مسئله نقد داشته اند و احتمالا در محافل خصوصی هم چنین نقدهایی بیان شده اند. و اکنون پس از پای کار آمدن تشکلهای دانشجویی این نقدها جدی تر مطرح شده اند.
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دفتر تحکیم وحدت دانشگاه تبریز گفت: یکی از دلایل سکوت جامعه علمی همان نا آگاهی و نشناختن شخصی بود که این جایزه به نام او نامگذاری شده. چنانکه در همین چند روز بعد از انتشار بیانیه، افراد و تشکلهای زیادی با بیانیه همراهی کردند. متاسفانه جو غالب بر جامعه علمی تا حدودی یک جو علم زده و به دور از دغدغه های ملی و آرمانخواهانه شده است. متاسفانه بخشی از جامعه علمی فراموش کرده که علم باید در خدمت به انسان باشد و تنها چنین علمی ارزش دارد؛ نه آن دانشی که فقط به درد سود آفرینی برای صاحب دانش میخورد.
وی در پایان افزود: در نهایت پیشنهادی که ما دانشجویان آرمانخواه و انقلابی برای حل این مشکل داریم آن است که دولت و وزارت علوم، خود هزینه تامین جوایز این جشنواره را بر عهده بگیرد و نامی در خور شأن دانشگاه و فرهنگ آذربایجان برای آن انتخاب کند و اگر چنانچه دولت نمیخواهد یا نمیتواند این هزینه را بر عهده بگیرد، حاضریم به کمک کسبه و مردم انقلابی تبریز، هزینه این جایزه بزرگ را تامین کنیم و احترام و شأن علمی بر باد رفته دانشگاه را به آن بازگردانیم.
*گزارش از حمزه دستیار
