خبرنامه دانشجویان ایران: محمد ودود حیدری// ۱- جریان چپ مارکسیستی از اصلی ترین جریانات آغازگر جریان دانشجویی در ایران در دهه ۲۰ بوده است.
۲- جریان چپ برای جوانان و دانشجویان بدلیل اندیشه های رادیکالی و انقلابی و زندگی در شرایط سخت و .... جاذبه داشته است.
۳- در ایران، جریان چپ بیشتر نخبگی و دانشجویی بوده تا کارگری
۴- جریان چپ علیرغم بعد ضد استبدادی و ضداستکباری و تناسب با مبارزات مردم ایران، بدلیل نوع اعتقادات مذهبی و بی خدایی، هیچگاه جایگاه ویژه در مبارزات مردمی پیدا نکرد و جریان دانشجویی نیز از این مهم مستثنی نیست.
۵- دلبستگی حزب توده یعنی بخش مهمی از جریان چپ به شوروی و فروختن منافع ایران به کانون سوسیالیسم ( اگرچه جریان چپ مستقل از شوروی هم داشته ایم که شاید در دهه ۶۰ با تدابیری قابلیت تفکیک از حزب توده را میداشت البته به شرطی که دست به اسلحه نبرده بودند) باعث دلزدگی مردم از این جریان بویژه بعد از انقلاب شد.مردم همانگونه که دنباله های امریکا را دشمن میدانستند دنباله های شوروی را هم خوش نداشتند.
۶- درست است که مبارزه در ایران با استبداد و امپریالیسم امریکا بود و چپ ها هم در این مبارزه نقش داشتند ولی مردم ،شوروی و استیلای بلوک شرق را هم نمیپسندیدند و در شعارهای انقلاب اسلامی نه شرقی هم بود.
۷- اگر چه بدلیل وجود حکومت وابسته امریکایی در ایران شعار "نه شرقی" کمتر از شعار "نه غربی" برجسته شد ولی شعار "نه شرقی و نه غربی" از ابتدا از شعارهای انقلاب بود.
۸- بخش دانشجویی چپ پس از انقلاب در دانشگاهها در قامت ضدیت با نظام اسلامی بر آمد و دست به اسلحه برد.
۹- در دو سه دهه اخیر شاهد بروز جریان چپ با دو ویژگی.
الف:چپ نمایی ظاهری از قبیل چکمه های میلیون تومانی و البسه کوهنوردی گران قیمت و .... ب:دلدادگی به غرب و در دست گرفتن شعارهای لیبرالی مثل حجاب و ... بجای عدالت و ازادی و دیگر شعارهای چپ همراه بوده است و همراستا با جریان لیبرال به ضدیت با نظام اسلامی برخاسته است.
۱۰- به نظر میرسد جریان چپ با انتخاب دانشگاه بعنوان کانون اصلی فعالیت همه برنامه های خود را در دانشگاه طراحی نموده و از دیگر حوزه های اجتماعی امید زیادی ندارد.