به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ شکست در انتخابات 96 ریاست جمهوری بیش از همه سران اصولگرا تاثیرات خودش را بر روی قالیباف نشان داد. او معتقد بود در نظر سنجی ها حداکثر فاصله 1.5 درصدی با روحانی داشته و پس از کناره گیری اش از انتخابات ۴۰ تا ۵۰ درصد آرا وی به نفع روحانی به صندوق ریخته شود. این موضوع را می توان سر آغازی بر اعتراض و ناراحتی قالیباف از جریان اصولگرایی دانست، اعتراضی که او نسبت به تصمیم های اصولگرایان در جریان انتخابات داشت. قالیباف 31 تیرماه 96 یعنی یک ماه پس از انتخابات در نامه ای خطاب به جوانان با لحنی که دیگر امیدی به سازوکار اصولگرایان ندارد، از لزوم تغییر اساسی در نحوه کنش جریان اصولگرایی نوشت و ان را یکی از مطالبات جوانان دانست، نامه ای که در ان خواسته بود تا حرکت در راستای «نواصولگرایی» هر چه زودتر آغاز شود.
خطاب قالیباف به جوانان
31تیرماه 96 را می توان آغاز فعالیت های قالیباف در قالبی با عنوان «نواصولگرایی» دانست. هر چند نامه قالیباف به جوانان با انتقاد به دولت پیرامون مسائل اقتصادی شروع شد اما دامنه ان محدود به دولت نماند. در بخشی از این نامه در انتقاد به دولت امده بود: «در حالی که خبرِ تعطیلیِ بنگاه‌هایِ تولیدی و بیکار شدنِ کارگرانْ یکی پس از دیگری شنیده می‌شود و مردم، نگرانِ عواقبِ سیاست‌هایِ بانکی و تداومِ رکود هستند، رئیس‌جمهورِ محترم حرف از پایانِ دورانِ رکود می‌زند.» او در همین نامه در مورد ضروررت نواصولگرایی نیز نوشت:« به این باور رسیدم که «تغییرِ اساسی در نحوة کنشِ جریانِ اصولگرایی» یکی از مطالباتِ اصلیِ امروزِ شما جوانانِ مومن و دلسوزِ انقلاب و کشور است. امروز دیگر روشن است که اصولگرایی باید با حفظِ مبانی و ارزش‌هایِ انقلابیِ جمهوریِ اسلامی، در نگرش و شیوة سیاست‌ورزی خودْ متحوّل شود و با گفتمان و چهره‌هایی نو، حرکت در راستایِ «نواصولگرایی» را هرچه زودتر آغاز کند. » او در این نامه با اشاره به جوانان که «منتظرِ اقداماتِ از بالا به پایین در جریانِ اصولگرایی نباشید» خواستار حضور فعالانه و اتش به اختیار جوانان و به بحث گذاشتن مفهومی با عنوان نواصولگرایی شد. هر چند نواصولگرایی قالیباف بنیاد مشخصی را برای تغییر و یا نحوه مواجهه خود با واقعیت های اجتماعی را بیان نکرد اما از منظر برخی این امید برای تغییر در بدنه سرد و خشک اصولگرایی را می توانست زنده نگه دارد.
اما این نامه نامه ای یکباره نبود، قالیباف تا یک ماه پیش از ان امیدوار بود تا با همان سازوکار مخدوش اصولگرایان وارد پاستور شود و عملا نامه قالیباف، نامه ای گلایه به دوستان و شکایت به نزد مردم بود. او در روزهای آغازین مرداد 96 نیز با حضور در برنامه «جهان آرا» سخنان خود را متوجه اصولگرایان کرد و نشان داد گلایه قالیباف از دوستان اصولگرایش با یک نامه هم حل نخواهد شد، او در این برنامه انتقاد اصلی از اصولگرایان را بی‌بهره بودن آنان از «خودانتقادی» دانست و با تاکید بر اینکه «در حقیقت این جریان اصلاً اهل گفتگو نیست»، به ماجرای حضورش در انتخابات اشاره کرد و گفت: «قصد آمدن به صحنه انتخابات را نداشتم، اما بعد از ورود هم قصدی برای کنار رفتن در ذهنم نبود.»
بیشتر بخوانید// نامه قالیباف و چند سؤال کلیدی
هر چند در این مدت مانیفست نواصولگرایی نیز از طریق حامیان قالیباف منتشر شد اما عملا مفهوم جدیدی را به کار نبست. همین موضوع باعث شد تا موضوع نواصولگرایی تا 26 خرداد 98 در صحنه سیاسی بازخورد خاصی نداشته باشد. قالیباف در این روز با انتشار ویدیویی با دعوت از جوانان برای کاندیداتوری انتخابات مجلس گفت: «ما یک راه بیشتر نداریم و نباید منتظر دستور از بالا به پایین باشیم.» او جوانگرایی را مطالبه عمومی دانسته و گفت: «امروز دیگر جوانگرایی تبدیل به مطالبه عمومی شده و همه باید کمک کنیم تحول به دست شما جوانان اتفاق بیفتد، همان گونه که در این چهل سال، هر موفقیت و پیشرفتی که داشتیم، نقش اصلی را جوانان داشتند.» او در پایان از جوانان می خواهد تا افراد توانمند و یا حتی خودشان را در صورت توانایی برعهده گرفتن مسئولیت در سایتی معرفی کنند و میگوید: «امروز زمان اصلاح ریل‌گذاری در مسیر سیاستگذاری کشور است»
سامانه معرفی شده توسط قالیباف برای ثبت نام جوانانی که تمایل به حضور در انتخابات مجلس دارند
قالیباف سرلیست دستورات از بالا به پایین
هر چه به زمان انتخابات مجلس نزدیک تر می شویم، شاهد شفاف تر شدن فضای سیاسی کشور هستیم، فضایی که در ان گزینه های مختلفی به عنوان سر لیست های احزاب و گروه ها مشخص می شوند. جلیلی و قالیباف از اسم هایی هستند که این روزها بیش از پیش شنیده می شوند. اگر حرف حمیدرضا ترقی عضو موتلفه که مدعی شده است سعید جلیلی کاندیدای انتخابات مجلس نخواهد شد را به عنوان حذف سعید جلیلی از سرلیستی تهران قلمداد کنیم، تنها گزینه ای که این روزها حرف سرلیستی آن باقی مانده است قالیباف، شهردار اسبق تهران است. هر چند قالیباف انتقادات زیادی را به اصولگرایان در جریان دو انتخابات92 و 96 داشته است اما سکوت او پیرامون خبرهایی در مورد کاندیداتوری اش نشان دهنده رضایت او برای ورود به انتخابات است. خبرها در مورد ورود قالیباف به انتخابات در حالی منتشر می شود که او پیش از این در ویدیوی خود به جوانان گفته بود: «قرار نیست محور شما باشم اما می‌توانم صدای شما شوم و خواسته‌ها و مطالبات شما را از مسئولان و رئوس جریان انقلاب ضریب دهم و پیگیری کنم تا این تغییر و نوگرایی رقم بخورد.» او که قرار بود صدای نوگرایی جریان اصولگرایی باشد با رفتن در جریان انتخاباتی اصولگرایان، عملا هم محوریت را به دست گرفته است و تصمیمات بالا به پایین سالخوردگان اصولگرایی را پذیرفته است. انتخابی که بین ان و حرف های دوسال پیش قالیباف مبنی برعبور از اصولگرایی و حرکت به نواصولگرایی و جوانگرایی تفاوت زیادی وجود دارد.
لیست جوانانی که دیده نشدند
31 تیرماه بود که محسن پیرهادی، دبیر کل جمعیت پیشرفت و عدالت با اشاره به آخرین وضعیت سایت جهاد که از سوی قالیباف برای ثبت‌نام جوانان برای نامزدی مجلس آغاز بکار کرده بود و تعداد افراد ثبت نام کننده در این سایت را 5474 نفر اعلام کرد. خبری که هر چند به گفته او نشان دهنده یک ظرفیت ملی بود اما اکنون که تنها 5 روز به آغاز ثبت نام داوطلبان انتخابات مجلس یازدهم باقی مانده است، خبری از ان نیست. جوان گرایی که در نهایت در قالب ثبت نام در یک سایت به پایان رسید و اکنون همان روند گذشته تصیمیم گیری سران قبیله اصولگرایی که گاهی با نام جمنا و گاهی با نام شورای ائتلاف کار می کند در این مورد برنامه ریزی خواهد کرد. پایان بازی با اعداد در سامانه جهاد که قرار بود نمایندگی جوانان را به دوش بکشد تنها 5 روز دیگر به پایان می رسد و باید از قالیباف پرسید نتیجه اعتماد جوانان به سامانه پیشنهادی او چه بوده است؟ آیا او نیز مانند سایر اصولگرایان با شعار جوانگرایی تنها به دنبال سهم خواهی خود از قدرت بوده است؟
قالیباف باز هم با طناب اصولگرایان به چاه می رود
همچنان که گفته شد قالیباف در این سال ها شکست های متعددی از دستورات از بالا به پایین سالخوردگان اصولگرایی خورده است، او خود بارها دلایل شکستش در انتخابات 92 و کنارگذاشته شدنش در انتخابات96 را نتیجه سیاست های اشتباه افرادی خوانده است که در پشت درهای بسته تصمیم گیری می کنند. این بار نیز بزرگان قبیله اصولگرایی نتیجه گرفته اند تا پوست موزی را بر سر راه قالیباف قرار دهند. این که قالیباف با سابقه مدیریت 12 ساله شهرداری تهران توانسته بود سابقه درخشان اجرایی را در کارنامه خود ثبت کند یقینا قابل چشم پوشی نیست، اما کمتر کسی است که نداند قالیباف هر چه قدر در صحنه اجرا خوب عمل می کند در صحنه سیاست همیشه لنگ زده است. عدم به دست گیری کرسی ریاست مجلس توسط عارف، با انکه سرلیست تهران بوده است نشان دهنده ان است که سرلیستی تهران نمی تواند کرسی ریاست مجلس را برای افراد به ارمغان آورد. همان گونه که عارف در صحنه سیاست لنگ می زد، قالیباف نیز نخواهد توانست در عرصه لابی گری های مجلس تاثیر گذار باشد و دیر یا زود توسط یکی از رقبا حذف خواهد شد، حذفی که از او یک نماینده عادی خواهد ساخت. با این حال این بار نیز سران اصولگرایان بنا بر تصمیمات یکباره و بدون پشتوانه خود تصمیم گرفته اند تا شکستی دیگر برای قالیباف رقم بزنند.آیا این بار هم قالیباف به خاطر تصمیمیات بالا به پایین شکست خواهد خورد؟
*گزارش از امین خلیق
اینها مواضع کیست؟
۲۰ بهمن ۹٧ | قالیباف در برنامه بدون توقف شبکه سه سیما: افکار عمومی
باورش شده بود که اگر امروز مذاکره کنیم مشکلات حل می‌شود؛ حضرت آقا از
اول هم گفتند آمریکا قابل اطمینان نیست؛ در برجام رفتیم چه اتفاقی افتاد،
نه مشکلات اقتصادی ما حل شد، نه مشکلات سیاسی ما حل شد، نه دشمنی‌شان رفع
شد؛ ما نباید در روش مبارزه بدسلیقه‌گی کنیم و به اصطلاح گاف بدهیم؛
عقیده من این است که ما باید روحیه پیش‌دستانه و بازدارندگی داشته باشیم،
ما این روحیه را در حوزه دفاعی داریم
۱۱ اردیبهشت ۹۶ | قالیباف در ایام انتخابات در شبکه دو سیما: من هم از
برجام پاسداری می‌کنم؛ هر دولتی غیر از این دولت، همین مسیر را می‌رفت
۵ مهر ۹۵ | قالیباف : مذاکره با دشمن نیز به نوعی مبارزه است! بنده با
برجام موافق هستم|تسنیم
۱۸ آبان ۹۴ | قالیباف : برجام بطور کلی و بدون شک، موفقیت بزرگی است!
بنده هم به سهم خودم هر جا که فرصتی شد و دستی بر قلم بردم سعی کردم تا
از دستگاه دیپلماسی قدرشناسی کنم|فارس
۲۴ تیر ۹۴ | قالیباف خطاب به ظریف : خداقوت دوست عزیز، وظیفه خود می‌دانم
از تلاش‌های مجاهدانه تیم مذاکره‌کننده ایران و به‌خصوص دوست عزیزم جناب
آقای دکتر ظریف تقدیر نمایم و به همه آنها خسته نباشید بگویم
راستی
اگر روحانی مسجدی را خراب کرده بود برای حفظ قداست تئاتر شهر چه می کردید؟
اگر مشایی گفته بود برجام موفقیت بزرگ است چه می کردید؟
اگر خاتمی گفته بود پیشرفت بر عدالت مقدم است چه می کردید؟
اگر بقایی دستور داده بود سلطهای زباله تهران درست قبل از فتنه 88
پلاستیکی شود- با وجود هشدارهای امنیتی- چه می کردید؟
اگر شرکتی جز شرکت جهان و بانکی جز بنک شهر دستش در گران کردن سکه و ارز
در سال 90 بود جه می کردید؟
اگر استاندار تهران دولت احمدی نژاد می گفت سه میلیون نفر در تظاهرات 25
خرداد 88 شرکت کردند چه می کردید؟
اگر احمدی نژاد یک کتاب در مورد سوابق جبهه اش در کردستان نوشته بود و آن
را به اسم یکی از دوستان شهیدش می نوشت و با بودجه بیت المال چاپ می کرد
و به رایگان به همه هدیه می داد و می برد برای رهبری اما رهبری از تایید
و تقریض کتاب خودداری می کرد تا جایی که چو را می افتاد رهبری با آن شهید
مشکل دارد اما رهبری به دیدار خانواده آن شهید می رفت اما باز هم کتاب
مزبور را تایید نمی کرد چه می کردید (دقیقا ماجراهای کتاب بابا نظر).
اگر کسی جز قالیباف برای سوء استفاده تبلیغاتی بودجه شهرداری تهران را
صرف کمک به زوار اربعین می کرد چه می کردید؟ باز هم تاییدش می کردید؟ نمی
گفتید ریاکاری و از محل بیت المال است که فقط قرار بوده در تهران خرج
شود؟
اگر یک وزیر احمدی نژاد با وجود اعلام توان داخلی اقدام به واردات واگن
از چین می کرد چه می کردید؟
اگر شهردار فعلی تهران به طور انفجاری تراکم بفروشد تا مسکن را گران کند
چه می کنید؟ کاری که قایباف فقط برای به شکست کشاندن مسکن مهر انجام داد
تا اثر کاهش قیمت را خنثی کند و وقثیحانه تر اینکه رسانه های بی شمار تحت
امرش در وارونه نمایی محض گفتند گرانی مسکن به دلیل ساخت مسکن مهر است و
احدی هم نپرسید مگر تولید کار می تواند سبب گرانی آن بشود؟
اگر کرباسچی مثلا یک پروژه با چندین برابر هزینه اولیه تمام می کرد و
آنهم با عجله و آنهم بدون رعایت استانداردهای مهندسی چه می کردید؟