به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسنا، سال‌هاست فوتبال ایران گرفتار معضلی شده که ضرر و زیان زیادی را متوجه منابع مالی باشگاه‌ها کرده است. هر ساله فوتبال ایران شاهد حضور بازیکنان خارجی زیادی است که در ابتدا برای تقویت تیم‌ها و البته پیشرفت فوتبال ایران به این کشور می‌آیند اما وقتی چند هفته از لیگ برتر می‌گذرد تازه مشخص می‌شود که این بازیکنان آنقدرها هم کیفیت مطلوبی ندارند و بعضا حتی بی کیفیت هستند. در این بین برخی باشگاه‌ها در جذب بازیکن خارجی بی‌کیفیت هر ساله رکورد جدیدی به نام خود ثبت می‌کنند اما با این حال باشگاه‌های هم وجود دارند که با جذب برخی ستاره‌های خارجی، جذابیت خوبی به بازی‌های تیمشان و البته لیگ ایران می‌دهند.
از ۲۸ بازیکن فقط ۶ خارجی در بیش از ۷۰ درصد بازی‌های تیمشان!
روند حضور بازیکنان خارجی بی‌کیفیت، چند سالی است آن‌قدر زیاد شده که دیگر نمی‌شود این روند را یک اتفاق قلمداد کرد. در ابتدای لیگ نوزدهم ۲۸ بازیکن خارجی در عضویت ۱۶ تیم لیگ برتری ایران بودند که برخی از آن‌ها پس از گذشت چند هفته به دلیل کیفیت پایین، قراردادشان فسخ شد و برخی دیگر هنوز در عضویت باشگاه ایرانی هستند. در این بین همان‌طور که گفته شده ستاره‌هایی هم حضور دارند که به عنوان بازیکن کلیدی برای تیمشان به میدان می‌روند اما جالب است بدانید از ۲۸ بازیکن خارجی که در ابتدای لیگ در عضویت باشگاه‌های لیگ برتری بودند، فقط ۶ بازیکن در بیش از ۷۰ درصد بازی‌های تیمشان تمام ۹۰ دقیقه را بازی کرده‌اند و به نوعی به عنوان بازیکن فیکس و کلیدی تیمشان محسوب می‌شوند. البته جالب است بدانید در بین این ۲۸ بازیکن، ۸ بازیکن هم توانسته‌اند در بیش از ۵۰ درصد بازی‌های تیمشان به طور ۹۰ دقیقه بازی کنند تا عملکردی متوسط در تیمشان داشته باشند.
۲۰ بازیکن حتی در ۵۰درصد بازی‌ها هم نبودند
بررسی این آمار نشان می‌دهد ۲۰ بازیکن خارجی که قرارداد دلاری با باشگاه‌های ایرانی بستند حتی نتوانستند در ۵۰ درصد بازی‌های تیمشان ۹۰ دقیقه به میدان بروند. این یعنی خیلی از باشگاه‌های ایرانی منابع ارزی خود را صرف بازیکنانی کرده‌اند که نتوانسته‌اند نظر سرمربی را جلب کنند تا بتوانند حتی در نیمی از بازی‌های تیمشان به عنوان بازیکن فیکس به میدان بروند و ۹۰ دقیقه بازی کنند. در عین حال باید قبول کرد بازیکنانی چون شیخ دیاباته کیفیت مطلوبی داشته‌اند اما گاهی به خاطر مصدومیت، برخی بازی‌های تیش‌مان را از دست داده‌اند. با این حال نباید عمکرد ضعیف خیلی از بازیکنان خارجی که به خاطر ضعف فنی بازی نکرده‌اند را نادیده گرفت.
از ۲۸ بازیکن فقط ۵ خارجی در بیش از ۷۰ درصد دقایق بازی!
لیگ برتر ایران در حال حاضر ۱۳ هفته را پشت سر گذاشته که در این بین برخی از باشگاه‌ها هم‌چون تراکتورسازی و پیکان دو بازی عقب افتاده نسبت به سایر تیم‌ها دارند و برخی از تیم‌ها هم فقط ۱۲ بازی انجام دادند اما به طوری کلی دقایق حضور بازیکنان خارجی در بازی‌ها بررسی شده و به آمار جالبی رسیده‌ایم. از بین ۲۸ بازیکن خارجی لیگ برتر، فقط ۵ بازیکن در بیش از ۷۰ درصد دقایق بازی تیمشان حضور داشتند و ۱۱ بازیکن هم بودند که در بیش از ۵۰ درصد دقایق بازی تیمشان به میدان رفتند. این آمار نشان می‌دهد که ۱۷ بازیکن خارجی که به فوتبال ایران آمده‌اند و حتی نتوانستند در ۵۰ درصد دقایق بازی تیمشان به میدان بروند. از طرف دیگر وقتی روند بازی‌های بازیکنان خارجی را به دقت بررسی می‌کنیم، می‌بینیم باشگاه‌هایی چون ذوب آهن و پیکان با بازیکنانی قرارداد بسته که اصلا برای این تیم‌ها بازی نکرده‌اند. فولاد خوزستان هم یک بازیکن اردنی را به خدمت گرفته که قرار بود در استحکام خط دفاع این تیم کمک کند اما او فقط ۹۰ دقیقه برای این تیم بازی کرده است.
ضعیف ترین خارجی‌ها در کدام باشگاه‌ها هستند؟
باشگاه گل گهر سیرجان از حیث جذب بازیکن خارجی بی‌کیفیت برای خود رکوردار است چون این تیم در ابتدای فصل دو بازیکن خارجی هلندی و برزیلی در ترکیب خود داشت اما این دو آن‌قدر ضعیف کارکردند که پس از آمدن جلالی هر دو بازیکن بعد از دریافت مطالبات‌شان قراردادشان فسخ شد. از باشگاه‌هایی که بازیکن خارجی جذب کردند و نتوانستند کیفیت مطلوبی از آن‌ها بگیرند باید به باشگاه شهر خودرو خراسان اشاره کرد. این تیم هم بازیکن ۳۵ ساله نیکاراگوئه‌ای دارد که فقط ۱۳۴ دقیقه برای تیمش به میدان رفته است. پرسپولیس هم در این زمینه رکورد جالبی به نام خود ثبت کرده است. قرار بود با جذب جونیور براندائو مشکل گل زنی تیم کالدرون حل شود اما بازیکن جوان برزیلی که نتوانست از نظر فنی نظر مربی آرژانتینی را جلب کند، فقط ۲۲۹ دقیقه برای پرسپولیس بازی کرد و با دریافت ۲۵۲ هزار دلار قراردادش را فسخ کرد.
کدام باشگاه‌ها خارجی ندارند؟
شاید جذب بازیکنان خارجی راه حلی باشد تا تیم‌ها بتوانند نقط ضعف خود را برطرف کنند اما نباید فراموش کرد از ۱۶ تیم لیگ برتری، باشگاهیی هم بودند که تن به انعقاد قرارداد با بازیکن خارجی ندادند. در بین باشگاه‌های لیگ برتری سایپا ، نفت مسجد سلیمان، نساجی مازندران، صنعت نفت آبادان از جمله باشگاه‌های هستند که بازیکن خارجی جذب نکردند تا شاید با میدان دادن بازیکنان جوان ایرانی بتوانند روند فنی تیمشان را حفظ کنند.
لزوم بررسی ویژه نهادهای نظارتی
شاید از نظر قانونی نشود به باشگاه‌ها دیکته کرد که بازیکن خارجی جذب نکنند چون اصولا همه کارشناسان فوتبال بر این باورند حضور برخی ستاره‌های خارجی به ایجاد رقابت در بین بازیکنان ایرانی و در نتیجه بالا رفتن کیفیت فنی بازیکنان و تیم‌ها کمک می کند اما وقتی سیل حضور بی‌کیفت‌های خارجی بیش از حد زیاد می‌شود، می‌توان انتظار داشت که نهادهای نظارتی، با قدرت بیش‌تری در این زمینه کار کنند تا شاید دلارهای باشگاه‌های ایرانی بی‌جهت به جیب دلالان و خارجی‌های بی کیفیت نرود. وقتی قرار است فوتبال ایران شاهد حضور دارندگان پاسپورت خارجی باشد، چقدر خوب است، در جذب این خارجی‌ها نظارت لازم ایجاد شود تا آینده دیگر بازیکنی نبینیم که بعد از انعقاد قرارداد دلاری خود، روی نیمکت و یا سکو بنشیند.
