به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس، حامد عنقا نویسنده و تهیه‌کننده سینما درباره ماجرای معافیت مالیاتی هنرمندان، گفت: من به شدت موافق مالیات پرداخت کردنم؛ چرا که نهایت ظلم و نهایت تبعیض در عدالت اجتماعی است که برخی از مشاغل با حقوق‌های پایین، مالیات بدهند و شخصی که ماهیانه چند صد میلیون درآمد دارد از مالیات معاف شود؛ این اوج بی‌عدالتی است. اما کارکرد مالیات در جوامع به این شکل است که دولت‌ها به عنوان متولی، مالیات را می‌گیرند که بخشی از خدمات اجتماعی را ارتقاء بدهند پس معنی‌اش این است که من درآمد چند صدمیلیونی دارم باید مالیات بدهم و خدمات اجتماعی ایجاد شود که آن آدمی که در حوزه فرهنگ و هنر ماهی 3 میلیون تومان درآمد دارد، به واسطه این اخذ مالیات، امتیازاتی را دریافت کند. البته آن دستمزدهای کلان و هنگفت شامل 1 یا 2 درصد هنرمندان می‌شود.
معافیت مالیاتی درآمدهای میلیاردی، عین بی‌عدالتی است
وی خاطرنشان کرد: وقتی می‌گوییم 1 یا 2 درصد هنرمندان، تمام ذهن‌ها به سمت هنرپیشه‌ها می‌رود که برخی از دستمزدهایشان عجیب و غریبند. اما صدابردار سر صحنه هم هنرمند است و از این دستمزدهای عجیب و غریب نمی‌گیرد. به نظرمن مالیات از آن کسی در تئاتر کار می‌کند و درآمدش به 5 میلیون تومان نمی‌رسد شاید عدالت اجتماعی نباشد اما معاف کردن آن 1 یا 2 درصدی‌ها که درآمدشان در طول سال به چند میلیارد تومان هم می‌رسد عین بی‌عدالتی است.
این ماجرا به بازی‌های انتخاباتی برمی‌گردد
عنقا در پاسخ به این سؤال که چرا دولت در این شرایط دست به چنین اقدامی زده است، گفت: بالأخره نزدیک انتخابات است و بخش عمده‌ای از این ماجرا به بازی‌های انتخاباتی برمی‌گردد. باید بپذیریم برای بازی‌گردانان سیاسی، هنرمندانی بهره‌وری تبلیغی دارند که جزو همین 1 یا 2 درصد جامعه هنری‌اند؛ همان چهره‌هایی که همیشه برای دولت‌ها مهمند. یعنی وقتی که دولت می‌گوید هنرمند معاف شود، نگاهش به آن 1 یا 2 درصد هنرمندی است که درآمد میلیاردی دارند؛ چرا که آنها با حرف، حضور و پست‌های اینستاگرامی مردم را پای صندوق رأی می‌آورند و به حمایت سمت و سوی خاصی که لازم است ترغیب می‌کنند. واقعیت این است که بخشی از بازی معافیت مالیاتی در این معادلات سیاسی تعریف می‌شود.
رفتارهای برخی از سلبریتی‌ها باعث بدنامی جامعه هنری شده است
وی درباره موج جدیدی که برخی از بازیگران به راه انداخته و صداوسیما را تحریم کرده‌اند، تأکید کرد: به نظر من، هم آن منتقد و کارشناسی که در برنامه به زبان توهین‌آمیز صحبت می‌کند و به بخشی از هنرمندان مطرح با لفظ سلبریتی یا احیاناً الفاظ زشت و رکیکی که در شأن رسانه ملی میهنی نیست توهین می‌کند، کار اشتباهی کرده است و هم رفتار بخش بسیار محدودی از افراد مشهور که امروز در جامعه به عنوان سلبریتی معروف شده‌اند که گاهی اوقات این رفتارها باعث بدنامی و نارضایتی بخش زیادی از جامعه فرهنگی و هنری می‌شود اشتباه می‌کنند.
بی‌انصافی است به نام صداوسیما می‌زنید
عنقا خاطرنشان کرد: واقعیت این است نظر 2 نفر در 2 برنامه تلویزیونی در 2 شبکه در ساعت‌های کم بیننده، واقعاً نظر حاکم بر صداوسیما است؟ نظر فلان منتقد و کارشناس فلان برنامه، نظر رسمی صداوسیما است؟ همین هنرمندانی که احساس می‌شود به آنها توهین شده است حجم اصلی کار نمایشی تلویزیون را برعهده دارند. اگر واقعاً تلویزیون نسبت به جامعه هنری چنین نگاه منفی داشت این قدر برای اینکه آثارش هر روز رنگارنگ‌تر باشد تلاش نمی‌کرد. پس اینکه نظر 2 منتقد را که خیلی هم آدم‌های مهم و مطرحی نیستند به پای کل نگاه حاکم بر صداوسیما بگذاریم کمی بی‌انصافی است.
آزادی بیان را فقط برای خودمان نپسندیم
نویسنده و تهیه‌کننده سریال "پدر" با اشاره به اینکه باید به آزادی بیان در همه موارد و شرایط پایبند باشیم نه اینکه آزادی بیان را فقط برای خودمان بپسندیم، افزود: چه بسا سیاست درستی نباشد به برخی از کارشناسان و منتقدان به خصوص در برنامه‌های سیاسی و اقتصادی این فرصت و امکان داده شود که به جهت خاستگاه و نگاه خاص سیاسی اجتماعی که دارند به بخشی از افراد مشهور جامعه که به هر حال برای طیف وسیعی از مردم مورد احترام و توجه‌اند، توهین کنند. هر کدام از این رفتارها باعث سوءتفاهم در جامعه و تنش می‌شود که هر دو غلط است. اما از آن طرف رفتارهایی که توسط یکی دو نفر از دوستان بازیگر اتفاق می‌افتد به نظرم تند است. من فکر می‌کنم مقداری از آن، زیادی واکنش نشان دادن است. در عین حال هم باید به آزادی بیان در همه موارد و شرایط، پایبند باشیم نه اینکه آزادی بیان را فقط برای خودمان بپسندیم. جایی کسی خلاف نظر ما صحبت کرد بگوییم بیجا کردی و او را شماتت کنیم.
