به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از روزنامه همشهری، خبر فسخ قرارداد آندره‌آ استراماچونی با استقلال ، به‌معنای واقعی کلمه شوکه‌کننده و غیر منتظره بود. شاید همه فکر می‌کردند این بار هم موضوع در حد تهدید و تلنگر به مدیران استقلال است اما مربی ایتالیایی به بی‌رحمانه‌ترین شکل ممکن از ابزار قانونی‌اش استفاده کرد و تنها ۲ روز بعد از قابلیت فعال شدن بند فسخ یک‌طرفه، از جمع آبی‌ها جدا شد.
حداقل تا لحظه تنظیم این مطلب، تلاش مدیران استقلال برای بازگرداندن استراماچونی به نتیجه نرسیده بود و حالا با بیخ پیدا کردن موضوع، آنها چاره‌ای ندارند جز این که یک جانشین برای سرمربی موفق‌شان پیدا کنند؛ جانشینی که هر که باشد، هر کیفیتی داشته باشد و هر نتیجه‌ای که بگیرد، حداقل تا پایان این فصل زیر سایه استراماچونی باقی خواهد ماند.
موضوع روشن است؛ استرا تیم خوبی ساخته بود که بعد از ۱۳۰۰روز، ولو با یک بازی بیشتر از رقبا، به صدر جدول لیگ رسید. حالا اگر جانشین او در استقلال موفق باشد و کج‌دار و مریز همان نتایج را بگیرد، تحلیل بخش زیادی از مردم و کارشناسان این خواهد بود که او از میراث استراماچونی سود می‌برد و از خودش چیزی ندارد. در نقطه مقابل اگر سرمربی جدید استقلال روی نیمکت این تیم موفق نباشد، همه ناکامی‌ها فقط و فقط به نام خود او ثبت می‌شود و این تصور به وجود می‌آید که اگر استراماچونی می‌ماند، شرایط این طور نمی‌شد. در حقیقت کسی که در این شرایط هدایت استقلال را قبول می‌کند، باید بداند دقیقا وارد چه کارزاری می‌شود؛ جایی که امضای او فقط پای شکست‌ها دیده خواهد شد اما موفقیت احتمالی، مال دیگری است.
