به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسنا، آیین نکوداشت اکبر زنجانپور، بازیگر و کارگردان پیشکسوت به همراه اکران مردمی انیمیشن سینمایی « آخرین داستان » به کارگردانی اشکان رهگذر با حضور هنرمندانی همچون خسرو سینایی، سعید پور صمیمی، سیامک اطلسی، نوید محمد زاده ، تینا پاکروان، اکتای براهنی، مهدی گلستانه و الهام پاوه‌نژاد برگزار شد. در این مراسم که با سخنرانی سعید پور صمیمی، تینا پاکروان و نوید محمد زاده همراه بود به اکبر زنجانپور شاهنامه اهدا شد.
پور صمیمی: ما در سال‌های بی‌رونقی هنر نمایش به دنبال بازیگری رفتیم
سعید پور صمیمی، بازیگر پیشکسوت درباره اکبر زنجانپور گفت: صحبت کردن درباره استاد زنجانپور کمی مشکل است چون هم ابعاد کاری‌اش زیاد است و هم من با ایشان افتخاری همکاری نداشتم. من و آقای زنجانپور هم دانشکده‌ای بودیم یعنی از سال ۱۳۴۴ که در دانشگاه تهران رشته تئاتر باز شد.
او ادامه داد: زمانی که ما به دنبال بازیگری رفتیم، دوران بی‌رونقی هنر نمایش بود. یادمان باشد که در آن دوره نه تئاتر شهری بود، نه سنگلج و نه تالار وحدت. اصلاً نمی‌دانم ما برای چه به دنبال این کار رفته بودیم. چراکه در آن سال‌ها یکسری کار بازاری مانند آنچه در لاله‌زار اتفاق می‌افتاد داشتیم ولی به دنبال تئاتر واقعی رفتن فقط عشق می‌خواست، نه هیچ‌چیز دیگر که استاد زنجانپور نشان داد به‌خوبی این عشق را دارد.
پور صمیمی عنوان کرد: در آن سال‌ها بسیاری در کنار ما بودند که به‌مرور این کار را رها کردند، امروز که به آن نسل نگاه می‌کنم، می‌بینم فقط چند نفر در این حرفه باقی ماندند. چون بسیار سخت بود همه تحملش را نداشتند. یکی از سختی‌هایش بدنامی بود.
او بابیان اینکه اکبر زنجانپور نشان داد که مرد واقعی بازیگری است گفت: فقط کافی است به کارنامه کاری‌اش نگاهی بی اندازیم تا ببینم که در مهم‌ترین و ماندگارترین کارهای آن سال‌ها همکاری داشته است. در سال‌های بعدی هم به‌عنوان کارگردان کارهایی انجام می‌دهد که بازهم بسیار باارزش است.
پور صمیمی با تأکید بر اینکه جدا از مسئله تکنیک و حرفه، فرهنگ بازیگری هم مسئله مهمی است توضیح داد: کسانی که می‌خواهند در این عرصه ماندگار و تأثیرگذار شوند، باید فرهنگ این هنر را هم داشته باشند و فقط به تکنیک بسنده نکنند. آقای اکبر زنجانپور بیش از حدود ۵۰ سال در هنر نمایش ماندگار شد و کارکرد. نوع کار کردن او برای من خیلی مهم است، چون اخلاق این کار را داشت و یکی از بی‌حاشیه‌ترین آدم‌های این حرفه در تمام این سال‌ها بوده است.
پور صمیمی بابیان اینکه به دوستی‌اش با اکبر زنجانپور افتخار می‌کند گفت: جا دارد اینجا از دو دوست مشترک ازدست‌رفته‌مان یعنی اکبر ساکت کسایی و کیهان رهگذار یاد کنم. برای اکبر زنجانپور عمر طولانی باافتخار آرزو می‌کنم.
نوید محمد زاده: از اکبر زنجانپور عشق به بازیگری را یاد گرفتم
نوید محمد زاده ، بازیگر تئاتر و سینما بعدازآنکه به همراه اشکان رهگذر، شاهنامه به اکبر زنجانپور اهدا کرد، خطاب به او گفت: هر ثانیه‌ای که شما را می‌بینم برایم خاطر انگیز است. من از شما بازیگری و کار جدی را یاد گرفتم. از شما یاد گرفتم که باید عاشق بازیگری باشی. واقعاً ممنون هستم که در این جایگاهی که دارد همیشه به پشت‌صحنه تئاترهای ما آمدید و از ما حمایت کردید.
زنجانپور: اشکان رهگذر به قهرمانان بی تصویر شاهنامه، تصویر بخشیده است
اکبر زنجانپور بابیان اینکه امشب، شب بزرگی برای من است گفت: کسی که باعث آشنایی من با اشکان رهگذر شد، خانم تینا پاکروان بود. دو سال پیش به من زنگ زد و گفت فیلم انیمیشنی درباره شاهنامه هست، بیا و صحبت کن. به او گفتم موضوع شاهنامه باشد، شما هم تأیید کنی، حتماً می‌آیم و باید بگویم امروز بسیار خوشحال هستم که این کار را انجام دادم. چراکه هر ایرانی با فردوسی و شاهنامه ارتباط دارد و خلوت خودش را با این اثر گران‌قدر گذرانده است.
او ادامه داد: همه ما به شاهنامه و فردوسی افتخار می‌کنیم. زمانی که فردوسی شاهنامه را می‌نوشت نه عکسی بود و نه نقاشی. او درباره تاریخی صحبت می‌کند که نیست ولی می‌خواهد بگوید که وجود داشته است. حالا اشکان رهگذر به این قهرمانان بی تصویر، تصویر بخشیده است و آن‌ها را زنده کرده است.
زنجانپور تأکید کرد: فردوسی بزرگ این تاریخ را به ما ایرانیان هدیه کرد و ما به‌عنوان یک ملت مخلصش هستیم. حالا اشکان رهگذر، کار دیگری می‌کند، او قهرمانان شاهنامه را در این انیمیشن که کار بزرگی است قرار می‌دهد و به ملت ایران پیشنهاد می‌کند که به سراغ شاهنامه بروند.
این برنامه به‌پاس قدردانی از یک‌عمر فعالیت این هنرمند که در انیمیشن سینمایی «آخرین داستان» صداپیشه نقش کاوه آهنگر است، برگزار شد.
«آخرین داستان» اولین انیمیشن بلند سینمایی به نویسندگی و کارگردانی اشکان رهگذر است که داستان این فیلم برداشتی آزاد از روایت «ضحاک» در شاهنامه اثر حکیم ابوالقاسم فردوسی است.
