به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایرنا، احترام برومند می‌گوید: وقتی آقای رشیدی از رشته طب انصراف دادند و قصد داشتند که در رشته تئاتر تحصیل کنند. پدر ایشان به شرطی قبول کردند که او رشته تئاتر بخواند که همزمان در رشته دیگری نیز به تحصیل بپردازد. پس آقای رشیدی در حالی که رشته حقوق سیاسی می‌خواند به تحصیل در رشته تئاتر نیز پرداخت و از آکادمی موسیقی ژنو در رشته کارگردانی تئاتر فارغ التحصیل شد و بلافاصله به ایران برگشت.
به یاد دارم که چندین سال پیش مدت کوتاهی بعد از درگذشت داود رشیدی در لابی تئاترشهر نمایشگاهی از وسایل و نامه‌های آقای رشیدی برگزار شده بود. بسیاری از این نامه‌ها با ادبیات خاص آن هنرمند جلب توجه می‌کرد او حتی در تکه کاغذ کوچکی برای نوه‌اش که در یک درس مدرسه نمره کمی کسب کرده بود مختصر یاداشتی نوشته بود و او را دلداری داده بود.
قسمت های دیگری از سریال «بی بی چلچله»، سریال «گرگها»، سریال «امام علی(ع)» و ویژه برنامه روز جهانی کودک پخش می شود تا به آخرین لحظات برنامه چهل تیکه برسیم. یک سوال همیشگی درباره «جمله طلایی» از علیمردانی هست که در پایان هر برنامه‌ای آن را می‌پرسد. او می پرسد آیا از آقای رشیدی یک جمله طلایی به یاد دارید که بخواهید آن را برای بینندگان برنامه ما بگویید؟ خانم برومند می‌گوید: در دوره سی‌ام جشنواره فیلم فجر قرار شد که از آقای رشیدی تجلیل کنند. خبرنگاری از آقای رشیدی پرسید چرا این همه دیر دارند از شما تجلیل می‌کنند؟ آقای رشیدی پاسخ دادند «دیر، بهتر از هیچ وقت است» این نشان می‌دهد که آقای رشیدی هیچ وقت اهل گله و شکایت نبود.
