خبرنامه دانشجویان ایران: علی پارسا *// در منظومه فکری امامین انقلاب اسلامی، مردم، انقلاب و انتخابات جایگاه ویژه‌ای دارند. در این منظومه فکری، مردم ولی‌نعمتان مسئولان بوده و همه‌کاره کشور به شمار می‌آیند. در این منظومه فکری، رأی مردم در چارچوب قوانین اسلام، در اداره کشور حرف اول را می‌زند. تأکید امام و رهبری بر مشارکت حداکثری مردم در انتخابات بر همین اساس است. اگر انقلاب اسلامی یک چله پرافتخار را بدون خیانت به آرمان‌هایش پشت سر گذاشت، یکی از دلایل اصلی آن حضور مستمر مردم در صحنه‌های دفاع از انقلاب و از جمله صحنه‌های سرنوشت‌ساز انتخابات بوده است. در چهل سال گذشته، دشمنان به شکل‌های گوناگون تلاش کرده‌اند میان مردم و انقلاب اسلامی فاصله ایجاد کرده، پشتوانه‌های مردمی انقلاب را از بین ببرند
مسئولیت ناپذیری اصلاح طلبان، برای اثبات بی کفایتی آنها کافی است. این طیف می گویند دولت، اصلاح طلب نیست و ما نباید پاسخگوی عملکرد آن باشیم و حال آن که از چند جهت خلاف واقع می گویند.
اولا دولت روحانی در حوزه های دیپلماتیک و فرهنگی و اقتصادی و سیاسی، تماما به نسخه معیوب اصلاح طلبان عمل کرده و در مسیر هنجارشکنی و ساختار شکنی، غالبا چند قدم رادیکال تر از دولت خاتمی بوده است.
ثانیا آنها در انتخابات سال 92 "محمد رضا عارف" و در سال 96 "اسحاق جهانگیری" را در میان نامزدها داشتند. و با این وجود، از روحانی حمایت کردند؛ از جمله به این دلیل که می دانستند نامزد های اصلاح طلب بیش از 8 درصد رای ندارند.
در هر صورت، آنها چه در انتخابات 84 و 88 و چه در انتخابات 92 و 96 ریاست جمهوری و چه در انتخابات مجلس، به اندازه کافی نامزد داشته و مشخصا باید پاسخگوی عملکرد پر خسارت دولت در شش سال گذشته باشند.
ائتلاف آنها با دولت در مجلس دهم نیز، حائز اکثریت بود و به همین دلیل، در توجیه اجرای معیوب برجام (بدون حساب کشی از وزارت خارجه) و رای اعتماد به وزرا و برنامه های دولت، به مطلوب خود عمل کردند. اما اکنون که فصل پاسخگویی به مردم است، از قبول مسئولیت شانه خالی می کنند.
دولت روحانی و ائتلاف امید در مجلس، برآیند بده بستان اصلاح طلبان و مدعیان اعتدال بوده است و این طیف نمی توانند از بار مسئولیت شانه خالی کنند. جالب این که روحانی و برخی مدیران نزدیک او، در مسئولیت گریزی و فرافکنی، با اصلاح طلبان مسابقه گذاشته اند!
انگار که کار در دولت و مجلس، به جای روحانی و جهانگیری و زنگنه و ربیعی و نوبخت و آخوندی و لاریجانی و عارف و تاج گردون و پزشکیان و مطهری، دست اجنّه بوده است!! واقعا چرا باید به چنین افرادی اعتماد کرد و کار دست آنها سپرد؟!
این طیف سه دهه است که مظلوم نمایی در قبال بررسی صلاحیت نامزدها را بهانه ای برای اپوزیسیون نمایی، مظلوم نمایی و فرار از رویکرد ایجابی و مسئولانه نسبت به مردم قرار داده اند و حال آن که طی چهار دهه گذشته به استثنای 8 سال، در صدر مناصب دولتی بوده اند.
