به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از خبرگزاری دانشجو، تعدادی از اساتید و دانشجویان دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه علم و صنعت ایران موفق به ثبت یک اختراع بین المللی در اداره ثبت اختراعات ایالات متحده آمریکا شدند.
امین بازیاری عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، اکبر والایی و سیده فاطمه موسوی دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه علم و صنعت ایران پس از حدود ۱۰ سال تحقیق و پژوهش موفق به ارائه کاتالیستی جدید جهت گوگردزدایی از سوخت‌های هیدروکربنی مایع از قبیل دیزل، بنزین، میعانات گازی، کروسن، سوخت جت و نفت کوره شدند.
در این اختراع بین المللی که نتایج آن در اداره ثبت اختراعات آمریکا USPTO به ثبت رسیده است؛ کاتالیست تیتانیا - سیلیکای نانوکامپوزیتی مزوحفره نوینی که از فعالیت بسیار بالا برای گوگردزدایی اکسایشی از سوخت‌های هیدروکربنی مایع از قبیل دیزل، بنزین، میعانات گازی، کروسن، سوخت جت و نفت کوره، برخوردار است، ارائه گردیده که منشأ فعالیت بسیار بالای کاتالیست ویژگی‌های بافتی ارتقا یافته آن می‌باشد.
با بهره‌گیری از افزودنی‌های ارزان قیمت در فرایند سنتز، اندازه حفرات کاتالیست و همچنین پراکندگی فاز فعال تیتانیا در ماتریس سیلیکا به گونه‌ای بهینه‌سازی شده تا هم نفوذ مولکول‌های گوگردی حجیم، که در سوخت‌های سنگین مانند نفت کوره و دیزل فراوان‌ترند، به درون حفرات کاتالیست تسهیل شود و هم سایت‌های فعال کاتالیست افزایش یابد.
گفتنی است، نتایج این طرح در زمستان سال ۱۳۹۸ با حمایت مالی صندوق حمایت از پژوهشگران معاونت علمی ریاست جمهوری و دانشگاه علم و صنعت ایران در اداره ثبت اختراعات آمریکا USPTO منتشر شد.
اینجانب نیز در این روند مشکل داوری اختراعات را دارم یعنی زمانی که طرح اینجانب نو و جدید است ولی مراجع و داوران پس از گرفتن هزینه های بالا طرح را تایید نمی کنند و در پاسخ می گویند دوست داریم طرح شما را رد کنیم برو پیش هرکسی که دوست داری بگو این مرجع را قبول ندارم اداره نیز می گوید ما طبق قانون مجبور هستیم طرح شما را رد کنیم . برخی از مراجع نیز می گویند داور متخصص ندارند !
در این خصوص به کارشناس اداره اختراعات متن زیر را ارسال کردم :
كارشناس محترم با سلام ، اينجانب به شخصه اعتقادي به روند ماركسيستي و وارداتي اداره اختراعات كه با قانون اساسي كشور در تضاد مي باشد ندارم . بر فرض مثال متقاضي پرونده خود را به حداقل 50 مرجع ارسال كند و پرونده 3 ماه در هر مرجع توقف كند تا يكي از اين مراجع داور متخصص داشته باشند و طرح را درست مورد داوري قرار دهند ، اين يعني اتلاف وقت چيزي حدود 8 سال و پرداخت هزينه چيزي حدود 30 مليون تومان . در حال حاضر 11 مرجع در پرونده هاي قبلي اعلام كرده اند داور متخصص ندارند! . اولا بعد از 8 سال پرونده به چه درد متقاضي مي خورد ؟ ، دوم اينكه اگر اينجانب بخواهم 10 اظهارنامه با اين روند ثبت كنم يه چيزي حدود 300 مليون بايد هزينه كنم ( بنظر شما امكان ثبت اختراع به صورت غير مستقيم از اينجانب سلب نشده است ؟ ) ، ايا بعد از اينكه سند را دريافت كردم همين دولت اين هزينه را مي تواند طي فرآيندي به اينجانب برگرداند ( به قول دوستمون خود سند اختراع 5 كيلو روغن نباتي ارزش داره ؟ ) ، يا قرار است متقاضي در جامعه رها شود ؟ . در اداره شما مردم دو دسته هستند برخي با سرمايه هاي خود اختراع ثبت مي كنند برخي با دارايي هاي خود. اشخاصي كه با دارايي خود اختراع ثبت مي كنند مثل اعضا هيات علمي ، اشخاصي كه به بدنه آزمايشگاه و پژوهشگاه ها متصل هستند ، اين افراد هر هزينه اي بابت اختراع انجام مي دهند دولت طي فرآيندي اين هزينه را به آن ها برگشت ميدهد يا از طريق گرنت دانشگاهي يا از طريق پژوهش توليد . يعني اين وسط فقط پول جابجا مي شود و كسي ضرر نمي كند. دسته دوم كساني هستند كه با سرمايه هاي خود اختراع انجام ميدهند مثل افراد كه مدارك عاليه دانشگاهي دارند مشغول كار هستند اما به بدنه دولت وصل نيستند ، اين افراد تحت هر شرايطي اگر نتوانند اظهارنامه خود را به ثبت برسانند آن ها هم سرمايه خود را از دست داده اند و هم دارايي خود را كه همان اختراع مي باشد . چون اين افراد مجبور هستند نسبت به افراد اول يك مرحله بيشتر براي فرايند ثبت انرژي صرف كنند ، اين روند به صورتي طراحي شده كه به مرور زمان قشر متوسط جامعه منحل خواهد شد . و جامعه دو قطبي مي شود يعني دو قشر بالا و پايين كه در اين صورت كاپيتاليسم رخ مي دهد و ...