به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ عدالت و عدالتخواهی همواره از مهم ترین و البته چالشی ترین مسائل جنبش دانشجویی بوده و خواهد بود، از طرفی با بیانات مقام معظم رهبری و تاکید بر اینکه در عدالت نمره مطلوبی نگرفتیم، تشکل های دانشجویی نیاز به حضور در این عرصه را بیش از پیش لازم دانستند و در همین رابطه «پرونده ویژه عدالتخواهی» خبرنامه دانشجویان در این شماره به سراغ دو تن از فعالین دانشجویی رفته تا علت کاستی ها در این حوزه را بررسی کند.
سوال اصلی این گفتگوها این است: چرا در عدالت نمره مطلوبی کسب نکردیم؟
صبوری: در باب نظری عدالت مانده ایم
محمدحسین صبوری دبیر اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی در گفتگو با «خبرنامه دانشجویان ایران» گفت: دلیل اصلی این که در عدالت عقب مانده ایم این است که بعد از گذشت این همه سال هنوزهم در باب نظری عدالت مانده ایم.
وی افزود: با این که بیش از ۴ دهه از عمر پربرکت انقلاب اسلامی گذشته است و به قولی ما حرف از گام دوم انقلاب اسلامی می زنیم در مسئله عدالت نیز باید این گونه رفتار کنیم که که فساد،نابرابری و تخلف را در هر شخص یا نهاد و سازمانی مشاهده کردیم بایستی شعار عدالت خواهانه سر بدهیم حالا فرق نمی کند آن شخص یا نهادچه کسی است؛مهم این است که : فساد و تخلف رخ داده است و بایستی آن را فریاد زد.
صبوری گفت: وقتی ما در مباحث نظری هنوز هم به اجماع نرسیده ایم پس طبیعی است که در عمل و اجرای عدالت هم کمیت ما لنگ بزند و نتوانیم عدالت را آن گونه که باید و شاید اجرا کنیم.متاسفانه یکی از مشکلات ما در عدالت و عدالت خواهی این است که هرکسی عدالت را متناسب با خواستگاه خود تفسیر می کند و هر طور که دلشان می خواهد به بسط عدالت می پردازند و همچنین تعارض منافع یکی دیگر از علل عقب ماندگی ما در عدالت است به دلیل این که افراد به خوبی نمی توانند عدالت فردی و عدالت اجتماعی را اجرا کنند و وقتی با خلاف منفعت خود رو به رو می شوند دچار تعارض منافع می شوند و به جای اینکه به اصلاح رفتار خود بپردازند، دست به تعریف دیگری از عدالت و تحریف آن می زنند.
این فعال دانشجویی در اد امه تصریح کرد: در واقع راه حل این دو مشکل تحریف و عدم اجماع در مباحث نظری عدالت و این که در عدالت عقب مانده ایم این است که تعصب نداشته باشیم و متعصبانه رفتار نکنیم به این منظور مثلا اگر در مجلس شورای اسلامی دو نوع فساد در عدالت مشاهده کردیم که یکی از آنها مربوط به جناح خودمان و دیگری مربوط به جناح رقیب است هر دو را بریاد بزنیم و در فریاد زدن عدالت متعصبانه رفتار نکنیم که اگر این چنین شد قطعا دچار تبعیض و بی عدالتی خواهیم شد.
وی در پایان گفت: در مسئله اجرای عدالت ما با یک بحران جدی رو به رو هستیم که این بحران برخواسته از خلا و تکثرهای ساختگی و تفسیر به رای های شخصی در بحث عدالت است که متاسفانه دچار تبعیض در عدالت خواهی شده ایم و در عدالت خواهی خودمان تبعیض قائل هستیم که راه حل آن این است که از این مصلحت سنجی های بردی و جناحی فاصله بگیریم و عدالتخواه واقعی باشیم.
جابری: تحقق عدالت جز در سایه ولایت و دین حاصل نمی‌شود
علی جابری دبیر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی استان لرستان نیز در این مورد در گفتگو با خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران» گفت: مفهوم عدالت یک آرمان والا و مقدس است که جز با تلاش و همت مومنانه و همگانی حاصل نمی‌شود. این موضوع تا به آنجا می‌رود که رهبری عظیم الشأن انقلاب نیز در یکی از بیانات خود ضمن بیان این نکته که در دهه پیشرفت و عدالت در مسئله عدالت عقب ماندیم، از تمام اجزا جامعه درخواست نمودند تا تلاش خود را در راستای تحقق عدالت مد نظر انقلاب اسلامی بیشتر نمایند.
وی افزود: شاید بتوان گفت که یکی از اصلی ترین عللی که باعث شده تا در مسئله عدالت(خصوصا در دهه پیشرفت و عدالت) وضعیتی مطلوب حاصل نشود، عدم نظارت نخبگان حوزوی،دانشگاهی و... بر جامعه است. اگر نقش نظارت نخبگان بر عملکرد مسئولین نباشد، انتظار ایجاد وضع مطلوب نه در موضوع عدالت بلکه در هر هدف والای دیگری، یک انتظار واهی و دور از دسترس خواهد بود. چرا که با حذف شدن این نقش، فرصت طلبان و مفسدین قانون دان، با حاشیه امنی که برای خود متصور می‌شوند اصل پاسخگویی را کنار گذاشته و عملا مفهوم مقدس عدالت را به محاق می‌برند.
این فعال دانشجویی ادامه داد: گفتن این نکته نیز خالی از لطف نیست که تحقق عدالت به معنی حقیقی آن، جز در سایه ولایت و دین حاصل نمی‌شود. اگر ساده تر بگوییم تصور ایجاد عدالت در خارج از دایره ولایت یک توهم باطل است؛ فلذا اگر این موضوع را یکی از چالش های پیش روی عدالت طلبی و آرمان خواهی بدانیم، نیاز است که در زمینه عدالت بحث و تبادل نظر و همچنین فعالیت نظری صورت بگیرد تا مصلحین جامعه با فهم درست در مفهوم، ابعاد، ملزومات و روش تحقق آن مسیر را به اشتباه نروند. همانطور که گفته شد و مبتنی بر نص صریح آیه قرآن که می‌فرماید: إِنَّ اللهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ، راه حل اصلی و اساسی اینکه عدالت مورد نظر انقلاب اسلامی در جامعه ساری و جاری شود این است که دغدغه ای از سوی جامعه و خصوصا نخبگان در جهت تحقق عدالت شکل بگیرد و کلیت جامعه برای حرکت به سمت این آرمان والا احساس نیاز کند.
جابری در پایان گفت: گام بعد شناخت و مقابله با ساختار ها و خلاء های قانونی است که بستر ایجاد بسیاری از فساد ها را ایجاد کرده است. نقاط پر ابهام قانون که راه را برای مفسدین قانون دان باز کرده باید روشن شود تا احدی نتواند قانون را دور بزند. برای مثال عدم شفافیت در رای نمایندگان مجلس باعث شده تا بعضی از نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی به راحتی مصالح شخصی خود را بر مصالح جامعه مقدم بدانند و رأی خود که قرار است گره ای از مشکلات مردم این کشور باز کند را، معامله کند! این یک واقعیت تلخ سپهر سیاسی کشور ما می‌باشد که اگر شفافیت در نهاد های مدیریتی، تصمیم گیری و نظارتی ما حاصل نشود، بستر بسیاری از فساد ها و اقدامات ضدعدالت به راحتی فراهم می‌شود و البته زمانی که این بستر خشکانده شود سیر نزولی این فساد ها قابل لمس و قابل توجه خواهد بود.
