به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از نود اقتصادی، فرهاد بیضایی، مدیر گروه سیاستگذاری مسکن دانشگاه علم‌وصنعت: سال ۹۳ قرار بود قانون مالیات بر خانه‌های خالی به صورت آزمایشی اجرا شود تا در یک بازه پنج‌ساله ایرادات آن مشخص و نسبت به رفع آن اقدام شود. قانون مالیات بر خانه‌های خالی بازدارنده نیست.
قانون مالیات بر خانه‌های خالی زیرمجموعه قانون مالیات بر اجاره است و از آنجا که میزان درآمد مالیاتی براساس دفترچه‌های منطقه‌ای تعیین می‌شود و هنوز قیمت این بخش به‌روز نشده، درآمد اندکی از اجرای این قانون نصیب دولت می‌شود.
در قانون مالیات بر اجاره، واحدهای زیر ۱۵۰ متر از پرداخت مالیات معاف هستند و بیشتر واحدهای مسکونی احتکار شده و عرضه‌نشده در این بخش کمتر از این متراژ هستند، در نتیجه باید نسبت به اصلاح قوانین اقدام شود.این قانون نیاز به اصلاح دارد تا ضمانت اجرایی داشته باشد.
در کشورهای دیگر دولت‌های منطقه‌ای وظیفه کنترل و اجرای این قوانین را دارند اما در ایران از ظرفیت شهرداری‌ها در این زمینه استفاده نشده که به نظر میرسد حتما باید یک بازبینی جدی در این زمینه اتفاق بیفتد.
اجرای قانون مالیات بر خانه‌های خالی به دلیل این‌که بازدارنده نیست ضمانت اجرایی هم ندارد، ضمن این‌که هنوز ساز و کار و جزئیات آن نیز منتشر نشده است. مالیات بر عایدی سرمایه و مسکن مهم‌تر از مالیات برخانه‌های خالی است.
برای کنترل قیمت و افزایش عرضه باید قانون مالیات بر خانه‌های لوکس اجرا شود. افرادی هم که دارای دو واحد مسکونی با ارزش بالا هستند، باید در فهرست پرداخت مالیات بر عایدی مسکن قرار بگیرند و توجه به قانون مالیات بر خانه‌های خالی در درجه دوم اهمیت و اولویت قرار دارد.
