به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل ازبرنا ؛ الهام امینی در یادداشتی نوشت :چند سالی هست آزادی زنان و حمایت از حقوقشان نقل هر محفل است و به یک شاخصه روشن فکرانه هم تبدیل شده و در این بین به هرنسبت که اسلام را ضد زن بخوانی و غرب را به عنوان بزرگترین حامی ارزش های زنان بستایی روشن فکرتری.
در خوش بینانه ترین حالت ممکن متوان اینگونه متصور شد که داعیه داران حمایت از حقوق زنان که برابری زن و مرد در کشورهای آمریکایی و اروپایی را به مثال پتکی بر سر ما میکوبند چیزی از واقعیت های پشت پرده این ماجراها خبر ندارند.
در سالهایی که غرب با انقلاب صنعتی رو به رو شد هریک از سرمایه داران برای رشد روز افزون سرمایه خود نیاز به نیروی کار تمام وقت و البته با حقوق پایین داشتند و طبیعی است زنی که تا آن روز حتی حق تملک دارایی های شخصیش به نام خودش را نداشت و جز رخت شویی و آشپزی و بچه داری استعداد دیگری برایش قائل نمیشدند گزینه مناسبی بود برای این معرکه، آن هم به بهانه مساوات بین زن و مرد.
زنان که عرصه را برای نمایش توانمندی هایشان که سالها سرکوب شده بود حاضر و آماده دیدند با رغبت هرچه تمام تر پا به میدان گذاشتند اما حقیقتا در این بین چه کسی بیشتر سود برد ؟سرمایه دارانی که به زنان حقوق و مزایای کمتر از مردان میدادن آن هم با منت طلبکارانه ترین حالت ممکن یا زنانی که از آنها بیگاری میکشیدند برای رشد و تعالی شخصیتیشان؟
کم کم روند خرید فروش و تبلیغات تغییر کرده و رنگ و بوی تازه ای به خود گرفت، صاحبان دارایی خوب فهمیده بودند برای فروش بیشتر میتوانند از زن ها و ظرافتشان برای جذب و جلب مشتری استفاده کنند.
منشی خانم، بازاریاب خانم، فروشنده خانم و هرکسی که ارتباط بیشتری با مشتریان دارند لزوما اگر خانم باشد بهتر است، اگر زیبا، خوش رو و خوش پوش هم باشد که بهتر، کم کم پای زنان به تیزرهای تبلیغاتی باز شد، در هر چیز بی ربط یا با ربط به زنان.....
عروسک خیمه شب بازی در دست صاحبان سرمایه برای جذب مشتری و پول بیشتر.
صنعت سینما و تلویزیون حتی اخبار و مطبوعات هم متوجه این‌موضوع شدند و کافی است نگاهی گذرا به روند فیلم ها و شبکه های خبری در این چند سال اخیر بزنید تا ببینید قضیه از چه قرار است!
به راستی استفاده از جاذبه های جسمی و جنسی یک بانو آزادی را برای او به ارمغان آورده یا نفع و سود بیشتر برای مردها؟؟؟
این آزادی برای زنان بود یا چشم و جیب مردها؟!
ای کاش قضیه همین جا ختم میشد. آزادی غرب دیگر ارضا کننده امیالش نبود این رود طغیانگر دیگر آرام نمیشد و تا جایی پیش رفت که به جاده انحرافات جنسی کشیده شد.
خرید و فروش دختران، صادرات زن به عنوان کالا، برده داری به سبک نوین، برده داری جنسی، مغازه هایی که پشت ویترینشان زن هایی با اتیکت قیمت ایستاده اند تا به فروش بروند و امروز تا جایی پیش رفته اند که شاهد فروش زنان به عنوان عروسک های بی دست و پا و صدا برای امیال مردها هستیم!!!
عالم هیچگاه به خود از این وحشیانه تر و وحشتناک تر ندیده بود. خوی وحشی گری که آرام نمیشود و معلوم نیست تا کجا قرار است پیش برود.
آزادی زنان هرچه بود به ناکجا آباد ختم شد و سوال اینجاست که آیا هدفش واقعا کمک به زنان و ظلم های روا شده به آنان بود؟ اکنون بیشتر به انها ظلم نشده؟ به حریم شخصی جسمی و روحیشان تعرض نشده؟ اکنون امنیت و آرامش خاطر دارند؟ از جایگاه امروز خود راضی هستند؟
چرا یک فرد به عنوان بانو برای نشان دادن استعدادهایش باید از جاذبه های ظاهریش استفاده کند؟ مگر مردها این کار را میکنند؟
یا اصلا چرا یک زن باید سعی کند مساوی با یک مرد باشد؟ مگر مردها الگو جامع و کاملی هستند یا اصلا مگر ملاک برتری مرد و زن بودن است؟
در عصر جاهلیتی که دختران زنده به گور میشدند و عصر جاهلیت مدرنی که امروز زن تا سرحد یک کالا پست شده اسلام همچنان یک حرف دارد برتری انسان ها نه به جنس است نه به نژاد، اعمال و انسانیت شما ملاک است و بس...
با این تفاسیر یک زن میتواند از یک مرد هم بالاتر باشد، زن میتواند عامل سعادت یا فساد جامعه خودش باشد، میتواند مایه آرامش خانواده باشد، میتواند مایه پیشرفت کشورش باشد با این شعارهای خوش رنگ و لعاب و عوام فریبانه حیف و خرابش نکنیم.
