به گزارش سرویس صنفی - آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ جمعی از دانشجویان دانشجویان دانشگاه صدا و سیما ر نامه‌ای به رئیس سازمان صدا و سیما نسبت به برگزاری حضوری آزمون های پایان ترم اعتراض خود را اعلام کردند. در بخشی از متن این نامه آمده است: اگر تعطیلی دانشگاه به دلیل وضعیت قرمز شهر تهران بوده پس چرا از سه روز پیش از اینکه هشدار داده شد دانشگاه اقدامی نکرد و اگر تعطیلی خوابگاه و دانشگاه به دلیل مشکوک بودن دانشجویان به ابتلای کرونا بود، پس چرا این دانشجویان را با بی مسئولیتی به سمت شهرستان‌هایشان روانه کردند؟
متن این نامه به شرح زیر است؛
جناب آقای دکتر علی عسگری ریاست محترم سازمان صدا و سیما به استحضار می‌رساند در حالی که از تاریخ ۱۳ تیرماه سال جاری ستاد ملی مقابله با کرونا نسبت به وضعیت خطرناک استان تهران هشدار داده بود و نسبت به اعمال خودقرنطینگی شهروندان، عدم تجمع، خودداری از سفرهای غیرضروری، در خانه ماندن و تا حد امکان عدم استفاده از وسائل نقلیه عمومی توصیه کرده‌بود، دانشگاه صداوسیما در تصمیمی عجیب، اقدام به بازگشایی خوابگاه‌ها و حضوری‌کردن امتحانات پایان ترم نمود.
به نحوی که تمام دانشجویان مقاطع کاردانی و کارشناسی دانشگاه، برای برگزاری امتحانات حضوری، مجبور به حضور در دانشگاه شدند. حال‌آن‌که بیشتر از نیمی از دانشجویان این دانشگاه، ساکن شهرستان‌های اقصی نقاط کشور و بعضاً محدوده‌های قرمز کرونایی هستند که برای رسیدن به تهران باید ساعت‌ها سفر کنند و بدیهی است که ممکن است ناقل کرونا از شهرستان به خوابگاه‌های دانشگاه سازمان بوده باشند. تلخی ماجرا آن‌جاست که قبل از جدی‌شدن این تصمیم، دانشجویان به روش‌های مختلف، به مسئولین محترم دانشگاه مطالبات را بیان کردند و تلاش کردند تا انتقادات خود و زنگ خطر را به گوش ایشان برسانند اما با کمال تأسف با تهدید به کمیته انظباطی، و برچسب‌هایی هم چون «تهرانی، بی‌انضباط، عده معدود و با مقاصد خاص» مواجه شدند.
و بالاخره آنچه توسط دانشجویان و خانواده‌هایشان پیش‌بینی می‌شد و مورد دغدغه بود متاسفانه اتفاق افتاد… در مورخ ۳۰ تیر و در پی مشخص شدن چند دانشجوی خوابگاهی مشکوک به کرونا، دانشگاه در اقدامی شتاب‌زده دستور به تخلیه هرچه سریع‌تر خوابگاه‌ها و لغو همه امتحانات مجازی را در سکوت خبری داد؛ اما نوع برخورد نامسئولانه ریاست دانشگاه صداوسیما با دانشجویان مشکوک به کرونا، خبر از سوء‌تدبیر و بی‌برنامگی مدیریتی دانشگاه رسانه ملی می‌دهد که ضربات این تصمیم برای سازمان صداوسیما و دانشجویان جبران‌ناپذیر است.
با استناد به پاسخ آزمایش و نسخه چند تن از دانشجویان که پس از معاینه و تست اولیه کرونا در مرکز بهداشت صداوسیما و دریافت گواهی قرنطینه از پزشک، نزد مسئولین دانشگاه رفته و وضعیت خود را گزارش می‌کنند اما با سهل‌انگاری و بی‌اهمیتی توسط مسئولین امر روبه‌رو می‌شوند و به آنها پاسخ داده می‌شود که دانشگاه در این اتفاق مسئولیتی را نمی‌پذیرد. تنها راهکاری که دانشگاه در برابر این اتفاق پیش رو می‌گذارد تخلیه فوری خوابگاه است و به آنها دستور برگشت به شهرستان خودشان را می‌دهند، این دانشجویان که بنا به دستور پزشک نیاز به ارزیابی مجدد و تست معتبرتر داشتند، با حال بسیار نامساعد از خوابگاه نیز رانده می‌شوند.
کمترین اقدامی که از دانشگاه انتظار می‌رفت قرنطینه دانشجویان مشکوک و دارای علائم بسیار شبیه به کرونا در مدت زمان دستور پزشک متخصص و آزمایش‌های نهایی جهت اطمینان به وضعیت بیماری این عزیزان بود که مدیران محترم دانشگاه به دلیل فکر نکردن به این احتمالات قوی، راه حلی نداشتند. مسئولان دانشگاه تنها به این بسنده کردند که مسئول بهداشت سازمان دستور به استراحت و قرنطینه منزل داده‌اند و نه در خوابگاه.
حال‌آن‌که هر عقل سلیمی انتظار دارد دانشجویی که به زور و اجبار و با اعتماد به پروتکل‌ها و تدابیر وعده داده شده به تهران آمده مورد مراقبت و قرنطیه چندروزه و آزمایش‌های pcr و سی‌تی‌اسکن قرار بگیرد و بعد در صورت عدم ابتلای قطعی روانه منزل شوند. بزرگوار، حال در اینجا چند سوال برای ما دانشجویان دانشگاه صداوسیما که آینده‌ساز این سازمانیم مطرح است:
۱. ماجرا چیست که رسانه ملی، هر روز از آمار ابتلا به کرونا و لزوم رعایت پروتکل‌ها و فاصله‌گذاری اجتماعی و غیره سخن می‌گوید، اما دانشگاه تحت امر همین سازمان، جان دانشجویان خود را به دلیل خودرأیی و لجاجت در مدیریت و صرفاً برای چند امتحان ترمی جان دانشجویان و خانواده‌هایشان را به خطر می‌اندازد؟ در حالی که حتی بعضی از اساتید به انجام امتحان مجازی اعتقاد داشتند اما دانشگاه آنها را موظف به انجام امتحان حضوری کرد.
۲. دکتر اسفندیاری ریاست دانشگاه به چه دلیل و به اطمینان کدام تدابیر پیشگیرانه، اصرار به برگزاری امتحانات حضوری و کشاندن چند صد دانشجو از اقصی نقاط کشور و تجمیع آنها در خوابگاه داشته‌اند؟ حالا که مجبور به غیرحضوری‌شدن امتحانات شده‌اند، چه راهکاری پیش می‌گیرند؟ پس چرا این راهکار را از همان ابتدا و پیش از به وجود آمدن همه این مخاطرات ارائه ندادند؟ جان دانشجویان و خانواده‌هایشان اینقدر کم‌اهمیت است و در معادلات تصمیم‌گیری مدیران دانشگاه نیست؟
۳. چرا تدابیر پیشگیرانه مورد ادعای رئیس محترم دانشگاه، توان پیشگیری از ابتلای دانشجویان را نداشت و در نهایت تدابیری برای ابتلای احتمالی نیز وجود نداشت؟ و باز هم دانشگاه مجبور به عقب‌نشینی و لغو امتحانات، آن هم در روزهای واپسین شده‌است؟ اگر تعطیلی دانشگاه به دلیل وضعیت قرمز شهر تهران بوده پس چرا از سه روز پیش از اینکه هشدار داده شد دانشگاه اقدامی نکرد و اگر تعطیلی خوابگاه و دانشگاه به دلیل مشکوک بودن دانشجویان به ابتلای کرونا بود، پس چرا این دانشجویان را با بی مسئولیتی به سمت شهرستان‌هایشان روانه کردند؟
۴. اکنون که بیش از نیمی از دانشجویان خوابگاهی، به اجبار در کمتر از ۲۴ ساعت به شهرستان‌ها و خانه‌هایشان بازگردانده شده‌اند، آقای اسفندیاری از کدام قرنطینه و کدام درمان سخن می‌گویند؟ مسئول ابتلای احتمالی خانواده‌های دانشجویان مشکوک و ناقل در شهرستان‌های مقصد کیست؟ ما دانشجویان دانشگاه صدا و سیما که سکوت در برابر این بی‌تدبیری و حقوق ضایع شده هم دانشگاهیان و خوابگاهیمان را خیانت می‌دانیم با اعلام نارضایتی از برخورد و مدیریت مسئولین دانشگاه از شما به عنوان دلسوز مردم و انقلاب درخواست می‌کنیم:
۱- انجام آزمایش نهایی از همه دانشجویان مشکوک به کرونا که به شهرهایشان فرستاده شده‌اند با قبول هزینه از طرف دانشگاه جهت اطمینان نهایی و کاهش استرس همه دانشجویان ساکن خوابگاه.
۲- دلجویی و عذرخواهی رسمی از خانواده دانشجویانی که با وجود مخالفت‌های شدید مجبور به فرستادن عزیزانشان به تهران شدند و در نهایت نیز با تحمل چند روز دلشوره این بار نگران سلامت فرزندانی هستند که نمی‌دانند ناقل بیماری هستند و یا سالم اند؟ (برخورد مسئولین اصلی دانشگاه در این امر واقعاً جای تاسف دارد. نه تنها عذرخواهی کوچکی از دانشجویان انجام نگرفت بلکه آنها نیز در کلام به نوعی به تمسخر گرفته شدند.)
۳. برخورد با عاملین ایجاد این بحران برای دانشجویان و خانواده‌هایشان در دانشگاه صداوسیما.
از خداوند متعال توفیق هر چه بیشتر خدمت به مردم و انقلاب اسلامی را برای شما و همه دانشجویان خواستاریم.
والله المستعان جمعی از دانشجویان دانشگاه صداوسیما سوم مرداد ماه ۱۳۹۹
