به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»به نقل از تسنیم، هشتاد سال پیش در چنین روزی چند هفته‌ای از حملات هوایی آلمان نازی به شهر «ویلون» در لهستان که آغاز جنگ جهانی دوم را رقم زد می‌گذشت. طبق برآوردها بین 1 سپتامبر 1935 تا زمان پایان جنگ جهانی دوم تا ده‌ها میلیون نفر در این جنگ جهانی جانشان را از دست دادند.
بزرگ‌ترین «تروریسم هسته‌ای» دنیا با چه هدفی انجام شد؟
یکی از وحشتناک‌ترین و مرگبارترین حوادث مرتبط با این جنگ حمله اتمی آمریکا به دو شهر هیروشیما و ناکازاکی در ژاپن بود که نخستین و تنها موارد استفاده از جنگ‌افزارهای اتمی در جنگ به شمار می‌رود. این دو حمله به کشته شدن بیش از 200 هزار نفرمنجر شدند و آثار تشعشعات آن تا سال‌ها بعد همچنان از مردم ژاپن قربانی گرفت. سه روز بعد از بمباران ناکازاکی، در روز 9 اوت سال 1945 نیروهای اتحاد جماهیر شوروی به دولت دست‌نشانده ژاپن مانچوکوئو حمله کرد. پیروزی‌های نیروهای شوروی در این جنگ یکی از عواملی بود که ژاپن را به تسلیم بی‌قید و شرط متقاعد کرد و بدین‌ترتیب خونین‌ترین جنگ تاریخ پایان یافت.
75 سال پس از این حادثه تراژیک، سوالی که کماکان مطرح است این است که آمریکا چه دلایلی برای بمباران اتمی دو شهر مسکونی ژاپن داشت؟ در این مورد 2 روایت مطرح است یکی روایت رسمی نظام حاکمیتی آمریکا و دیگری روایت‌هایی که در مقابل روایت رسمی قرار دارند.
مرکز ثقل روایت رسمی آمریکا که در حال حاضر در کتب درسی تاریخ مدارس این کشور هم تدریس می‌شود را این استدلال تشکیل می‌دهد که «هری ترومن»، رئیس‌جمهور وقت آمریکا به این نتیجه رسید که بدون پرتاب این بمب‌ها، ژاپنی‌ها تسلیم نخواهند شد و میلیون‌ها انسان دیگر در ادامه جنگ کشته خواهند شد.
در کتاب «تاریخ آمریکا» که در دبیرستان‌های این کشور تدریس می‌شود اینطور نوشته شده است: «آیا ایالات متحده باید از بمب هسته‌ای استفاده می‌کرد؟ هیچ‌کس نمی‌دانست ژاپن تا کی جنگ را ادامه می‌داد.»؛ به همین سبب، تصمیم‌سازان در آمریکا به این نتیجه رسیده‌اند که برای جلوگیری از تلفات بیشتر انسانی در جنگ، باید بدترین حالت‌ها را در نظر بگیرند: «اگر جنگ ادامه پیدا می‌کرد و آمریکایی‌ها مجبور بودند به ژاپن حمله کنند شاید میلیون‌ها نفر دیگر جانشان را از دست می‌دادند. رئیس‌جمهور ترومن می‌دانست که بمباران اتمی به زندگی هزاران انسان بی‌گناه ژاپنی پایان می‌داد. اما در هر دو حالت، جان انسان‌ها گرفته می‌شدند با این تفاوت که تلفات جانی گزینه پرتاب بمب، کمتر بود.»
منشأ این روایت محوری در سال‌های بعد از بمباران اتمی که می‌گفت کشتن 140 هزار نفر در هیروشیما و 70000 نفر در ناکازاکی از تلفات میلیون‌نفری جنگ جلوگیری کرده «هری ترومن»، رئیس‌جمهور وقت آمریکا و «ایون استیمسون»، وزیر جنگ وقت او بوده‌اند.
در کل، ارکان تمام استدلال‌هایی که در روایتهای رسمی حکومت آمریکا درباره ضرورت انجام این دو بمباران اتمی مطرح می‌کنند را 3 نظر تشکیل می‌دهند: 1- این حملات اقدامی ضروری برای پایان جنگ بوده‌اند 2- آمریکا خواسته و توانسته با این اقدام به جنگ پایان دهد و 3- بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی تنها راه حل برای اتمام جنگ بوده است.
در سوی دیگر این استدلال، جمع کثیری از تاریخ‌دان‌ها و کارشناسان مسائل نظامی قرار دارند که شواهدی در رد تمامی 3 رکن این استدلال آورده؛ از نظر این دسته ، بمباران اتمی شهرهای ژاپن نه اقدامی ضروری بود، نه پایان بخش جنگ و نه تنها راه حل برای اتمام جنگ.
این گروه مثلاً بارها روایت تلفات میلیون نفری در جنگ جهانی در صورت عدم توسل به بمباران اتمی را زیر سوال برده و گفته‌اند حتی در صورت حمله تمام‌عیار متفقین به ژاپن، حداکثر 46000 نفر کشته می‌شدند،(گو آنکه آیا چنین حمله‌ای اصلاً اتفاق می‌افتاد خود با شبهه‌های بسیار روبرو است.
طرفداران این روایت به اتکای چنین استدلالی معتقدند که بمباران اتمی شهرهای ژاپن نه با انگیزه اتمام جنگ بلکه با انگیزه‌هایی دیگر انجام شد. جالب آنکه این روایتهای جایگزین، نه از سوی منتقدان دولت هری ترومن یا حتی مخالفان آمریکا، بلکه از سوی افرادی در داخل دولت خود او مطرح شده و در تاریخ ثبت شده‌اند. در گزارش زیر این موضوع را مورد بررسی بیشتر قرار داده‌ایم.
انفجار اولین بمب اتمی دنیا بر فراز شهر «هیروشیما» در تاریخ 6 اوت 1945
