به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ از زمان روی کارآمدن ترامپ در آمریکا و مخصوصا پس از خروج او از برجام و اجرای سازوکار فشار حداکثری علیه ایران شاهد بودیم که دستکش مخملی از روی دست چدنی آمریکا برداشته شد و این مردک تروریستی شارلاتان، چهره زشت و واقعی آمریکا را عریان کرد به گونه‌ای که کمتر کسی میتواند آن را بزک کند.
از همان زمان خروج آمریکا از برجام جریانی در کشور که ازقضا دولت را نیز در اختیار دارد و ایده اصلی اش، دخیل بستن به کدخدا (همان شیطان بزرگ است) و مسائل مختلف کشور حتی آب خوردن مردم را به آن گره می‌زند منتظر انتخابات ۲۰۲۰ آمریکاست تا بتواند به خیال خود جنازه متعفن برجام را احیا کند و دوباره کشور را در دور باطل مذاکره با غرب بیندازد.
در نگاه این عده، ترامپ به قول خودشان دیوانه نه نماینده کلیت نظام استکباری آمریکا بلکه یک استثناست و وقتی برود دوباره می‌توان با آمریکا برسر میز مذاکره نشست و دل داد و قلوه گرفت. تیتر‌هایی مانند: «رویای ایرانی آبان ۹۹»، «بازگشت به برجام، عبور از براندازی»، «ارمغان بایدن برای نفت ایران» و... که نشریات جریان غربگرای داخلی در چند ماه اخیر برای صفحه اولشان برگزیدهاند، نشان دهنده ظاهرشدن آن‌ها در نقش ستاد انتخاباتی دموکرات هاو دادن امید دروغین و واهی به مردم است.
اما آیا به راستى جوبایدن و دموکرات‌ها برای ملت ما بهتراز جمهوری خواه‌ها هستند؟ و آیا در صورت پیروزی در انتخابات، به برجام بازگشته و تعهدات انجام نشده آمریکا از جمله برداشتن تحریم‌ها را عملی خواهند کرد؟ در اسناد دموکرات‌ها و سخنان جوبایدن و مشاورانش، می‌بینیم که آن‌ها از بازگشت مشروط به برجام (بخوانیدگرفتن امتیاز‌های بیشتر از ایران) ودائمی شدن محدودیت‌های برجامی ایران و مهم‌تر از آن، تسری دادن محدودیت‌های هسته‌ای به حوزه‌های موشکی و منطقه‌ای سخن میگویند؛ یعنی همان خواسته‌های ترامپ با زبان و بیانی دیگر.
«بایدن»ی که معاون اوبامای مودب و باهوش دموکرات بود که بیشترین و شدیدترین تحریم‌های فلج کننده علیه ایران را وضع و اجرایی کرد. غرب گرایان داخلی نه تنها از شکست‌های قبلی متنبه نشده اند بلکه گویی اصرار دارند که از یک سوراخ چندین بارگزیده شوند و در رویای خود به دنبال به باد دادن دوباره منافع کشور وباختن دوباره قمار شوم خود هستند.
نکته بسیار مهم دیگر این جریان با کارنامه فضاحت باری که در دو دولت اخیرداشته است برای انتخابات ۱۴۰۰ دست خود را خالی می‌بیند و به اذعان خودشان امید چندانی ندارد و برای بقا در قدرت، یکی از اصلی‌ترین امیدهایش رای آوردن دموکرات‌ها در آمریکاست تا در ماه‌های پایانی دولت دوازدهم دوباره تابلوی مذاکره را بلند کند و در انتخابات ۱۴۰۰ نیز با شعار‌هایی از قبیل تعامل دوباره با جهان و نجات کشور وارد میدان شده و با فریب مردم، خود را مجددا به آن‌ها غالب کند.
