به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ شورای صنفی دانشجویان به عنوان یک نهاد مستقل و خودجوش از اواسط دهه ۷۰ در سطح دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی کشور تشکیل شدند.
این مجموعه های تاثیرگذار دارای نقش بسزایی در بهبود وضعیت آموزشی رفاهی و صنفی دانشجویان بوده و حلقه واسط مسئولان و مدیران بخش‌های مختلف مراکز دانشگاهی و دانشجویان هستند.
روند فعالیت شوراهای صنفی در این سال ها فراز و نشیب‌های بسیاری داشته، از ورود برخی از اعضای این مجموعه‌ها به فعالیت‌های سیاسی و همراهی با گروه های مختلف داخل و بعضاً خارج از کشور در برهه‌های حساس کشور تا نقش آفرینی گسترده در اعتراض به پولی سازی آموزش، افزایش سنوات مجاز به تحصیل، برون سپاری امور رفاهی دانشگاه و خوابگاه ها و مواردی از این دست که خود گویای اهمیت نقش این نهاد در جامعه دانشجویی کشور می باشد.
عدم تشکیل شوراهای صنفی در دانشگاه‌ها یعنی سلب حق مسلم دانشجویان در رساندن صدای مشکلات و معضلات خود به گوش مسئولان و ایجاد هرج و مرج در پیگیری و رسیدگی به مطالبات مختلف دانشجویی است.
مقررات مربوط به انتخابات شوراهای صنفی که در آیین نامه‌ای به همین عنوان توسط وزیر علوم در سال ۱۳۹۵ به روسای دانشگاههای کشور ابلاغ شد دارای شرایط و ضوابط محدود کننده و از همه مهمتر غیر منطقی و غیرواقعی است. گواه این سخنان، مواد ۱۴ و ۱۵ آیین نامه مذکور است که در سال های اخیر چالش برانگیز بوده است. شرط حضور ۲۵ درصد از کل دانشجویان دانشگاه در یک روز معین جهت شرکت در انتخابات و رسمیت بخشیدن به نتایج تحت این شرایط عملاً با عینیت موجود در سطح دانشگاه تناسبی ندارد!
شیوع ویروس کرونا و برگزاری کلاس‌های درس و امتحانات پایان ترم در فضای مجازی باعث ثبت شکایات متعددی از سوی دانشجویان مبنی بر اعتراض به روند تدریس اساتید و چگونگی برگزاری امتحانات و نحوه تصحیح و اعلام نمرات آنها شد که اهمیت و لزوم فعالیت‌های یک شورای صنفی مقتدر و مستقل در کنار دانشجویان برای انعکاس این معضلات را به وضوح آشکار میکند. دانشگاه مازندران از جمله دانشگاه‌هایی است که از سال ۹۷ تاکنون شورای صنفی ندارد و عملاً فعالیت‌های این نهاد بر عهده تشکل‌های دانشجویی و بعضی از دانشجویان معتمد دانشگاه بوده است از این رو احمدرضا اکبرزاده یکی از فعالین صنفی دانشگاه مازندران در گفتگو با خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران» به ذکر نکاتی در این خصوص می پردازد که توجه به آنها ترسیم کننده وضعیت فعالیت های صنفی در دانشگاه است.
اکبرزاده از فعالان دانشجویی درخصوص مشکلات صنفی دانشجویان دانشگاه مازندران گفت: شورای صنفی یکی از ظرفیت های بسیار خوب قانونی است که به دانشجوها در زمینه ی نظارت و مطالبه گری کمک میکند. این شورا در بسیاری از دانشگاه های کشور مورد توجه و استقبال زیادی قرار گرفته است، اما در دانشگاه مازندران با وجود مشکلات فراوانی که دارد اینگونه نیست و متأسفانه مورد اقبال دانشجویان قرار نگرفت!
وی در ادامه یکی از چالش های دانشگاه در این رابطه و نقش سایر تشکل های دانشگاه را مطرح کرد و گفت: این بی تفاوتی در کنار تعاملات لطیف برخی مسئولین دانشگاه و ادوار شورا، موجب شد تا در حال حاضر شورایی برای مطالبه امور دانشجویی نباشد. البته تشکل های دانشگاه مثل بسیج دانشجویی پای کار ایستادند و مطالبه امور صنفی را ادامه دادند که خوشبختانه شاهد اتفاقات خوبی در این زمینه بودیم. سلسله گفتگوهای زنده با مسئولین دانشگاه مثل ریاست و معاونت‌ها با همین هدف انجام شد.
بسیاری از مشکلات اخیر دانشگاه من جمله امور خوابگاه علی الخصوص خوابگاه های خودگردان و همچنین آموزش مجازی با پیگیری تشکل هایی مثل بسیج دانشجویی حل شد. البته ازعزیزان مجمع عدالت‌خواه هم به خاطر تلاشی که در زمینه داشتند سپاسگزاریم ،ضمن اینکه همکاری برخی از مسئولان جای تقدیر دارد و از آنها بسیار سپاسگزاریم؛ همچنین از بعضی مسئولین مجاهد می‌خواهیم که به وظیفه ی خودشان عمل کنند و صدای دانشجویان را بشنوند.
وی در پایان گفت: به هر حال تا زمان تشکیل شورای جدید، با هر صورت ممکن این پیگیری ها ادامه دارد لکن این پیگیری ها کافی نیست و ما به همکاری دانشجویان دغدغه مند نیازمندیم، لذا از تمام کسانی که قصد کمک دارند صمیمانه استقبال میکنیم. در زمان انتخابات همه‌ی دوستان کاندیدا از شکار شیر وکشف آمریکا صحبت می‌کردند ولی الان خبری از آن ها نیست، اگر دنبال فعالیت هستند در دفتر ما همیشه بروی آنها باز است. ما به آینده ای روشن امید داریم و بنا بر وعده ی الهی برای رسیدن به آن تلاش میکنیم.
گزارش از محمدابراهیم خسروی
