خبرنامه دانشجویان ایران: اگر به واکنش اخیر بخشی از مردم نگاه عمقی تری داشته باشیم، نمی توان همه­ی آن را معلول مذاکرات و نتیجه آن دانست، چنانچه در سال گذشته نیز شاهد رفتارهای کم سابقه تری از جانب مردم به دلایل نه چندان مهم نیز بوده ایم، و این اتفاق بیش تر نیاز به تحلیل های مردم شناسانه دارد که شاید هر دلیل فراگیر دیگری نیز مردم را به چنین تکاپویی بیندازد.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، محسن شهمیرزادی در نوشته ای برای آسیب های پوپولیسم فعلی نوشت: دولت فعلی خود با انتقاد پوپولیست بودن دولت قدیم توانست نظر مردم را جلب کند و این در حالی بود که هم زمان با نقد به اصطلاح مردم فریبیِ دولت سابق وعده های معجزه واری چون حل شدن معضل اقتصاد در صد روز و چرخیدن چرخ زندگی با متوقف ساختن سانتریفیوژها را  به مردم ارائه داد و همین وعده ها بود که علی رغم سخن رهبری مبنی بر بیان وعده های قابل اجرا توسط کاندیدا ها توانست با حداقل اختلاف رای مردم را نصیب این دولت کند.

از سویی دیگر خطابه های جنجالی و حاشیه ای  رئیس جمهور در طول دو سال گذشته نیز روز به روز موجب انحراف اذهان از مسائل اصلی  و یافتن راهبرد های حل مشکلات کشور شد و موجب درگیر کردن گروه های خواص به مسائل حاشیه ای  در کشور شد.

اما وعده های گوناگون و گاهی غیرقابل عملی دولت، از قبل انتخابات و تداوم آن در برهه های مختلف موجب بالا بردن بی رویه و بی منطق انتظارات مردم شد به طوری که در بسیاری از مواقع دیگر جرات و توانایی بیان حقیقت وجود نداشت

به طور مثال در همین چند روز گذشته آن چنان از فتح الفتحوح مذاکرات صحبت می کنند که گویی بناست ما تجهیزات هسته ای آمریکا را به حالت نیمه تعلیق در آوریم و کم کم راه تعلیق تحریم ها را جیره ای برای آمریکا باز کنیم و ملت نیز سرخوش از آن که مشکلات عدیده ی خود که اکثر آن ها هیچ ارتباطی به تحریم ها و اصلا خارج از مرز ایران ندارد به شادی می پردازند؛ اگرچه که یقینا یک نهاد آگاهی بخش عمومی مانند صدا و سیما می تواند به طور وسیعی آگاهی ها را افزایش داده و به همین واسطه استرس و انتظار معجزه گری از دولت را به طور منطقی کاهش دهد، اما متاسفانه اینه رسانه ی ملی تبدیل به تریبون تک صدای دولت و شعارهای آن شده است و یقینا این استبداد رسانه ای بیش از همه به خود دولت ضرر خواهد زد زیرا بی شک در ماه های آتی پیامد های مذاکره و ستانده های ما از طرف مقابل آشکار خواهد شد و به طور حتم هیچ شباهتی به آن چه در ذهن ملت مبنی بر حل تمامی مشکلات ترسیم شده، نخواهد داشت.

مثلا در همین چندروز برخی اتفاقات مثل افزایش کرایه تاکسی و مترو و اتوبوس و گران شدن قیمت خودرو و خبر گرانی قیمت بنزین از اردیبهشت -که شاید ربط مشخصی به توافق هسته ای هم نداشته باشد- باعث شده است تا مردم از یکدیگر فراوان بپرسند که "مگر توافق نشده است، پس چرا قیمت ها افزایش پیدا می کند؟" همه می دانند این سوال منطقی نیست چون هیچ ربطی به این مقطع از مذاکرات ندارد. امام چه کسی این وال را در اذان ایجاد کرد؟

باید گفت که به احتمال فراوان بی اعتمادی به دولت افزایش خواهد یافت، اگر میزان این بی اعتمادی به سخن دولتمردان بیش از حد انتظار باشد یقینا این بی اعتمادی در بخشی از اقشار به کل نظام نیز تسری پیدا خواهد کرد که ضربه ی سنگینی به رشد و پیشرفت کشور خواهد زد.

لذا پیشنهاد میکنیم که آقای روحانی و دولتمردان سعی کنند به جای بیان وعده های گوناگون و غیر منطقی حقیقت را با زبان خود  به مردم یادآور شوند، بی شک  مذاکره و گرفتن امتیاز از ابر قدرت های جهانی کاری بی نهایت دشوار است و مردم نیز از این امور آگاه اند؛ اما متاسفانه سخنانی که از این دولت شنیده می شود بیشتر بوی فریب یا عدم آگاهی رسانی به مردم جهت جلوگیری از اعتراض را می دهد تا اینکه دنبال فراگیری امید و نشاط بین مردم باشند.

* دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران