آیا اوترنت جای اینترنت را می‌گیرد؟
تقریبا ۶۰ درصد مردم دنیا از دسترسی به اینترنت پرسرعت محروم هستند؛ اکنون حدود ۵ میلیارد نفر از ساکنان کره زمین از کمبود یک اینترنت قابل قبول رنج می برند، چرا که در مناطق دور افتاده‌ی روستایی یا مناطقی که تحت سانسور شدید دولت‌هایی همانند کره شمالی قرار دارند زندگی می کنند.
خبرنامه دانشجویان ایران: تقریبا ۶۰ درصد مردم دنیا از دسترسی به اینترنت پرسرعت محروم هستند؛ اکنون حدود ۵ میلیارد نفر از ساکنان کره زمین از کمبود یک اینترنت قابل قبول رنج می برند، چرا که در مناطق دور افتاده‌ی روستایی یا مناطقی که تحت سانسور شدید دولت‌هایی همانند کره شمالی قرار دارند زندگی می کنند.
به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران به نقل از آی تی آنالیز، حال که اینترنت نمی تواند به راحتی در اختیار همه‌ی مردم قرار گیرد شاید پروژه‌ی بی نظیر Outernet بتواند این خلاء را جبران کند؛ این تکنولوژی تلاش می کند تا با کمک ارتباطات ماهواره ای مدار نزدیک به زمین (LEO)، استفاده از ماهواره‌های مینیاتوری، استفاده از پروتکل‌های UDP و همچنین انتقال داده‌ها به صورت امواج رادیوبی (datacasting) برای دور افتاده ترین مکان های موجود بر روی کرهی زمین، دسترسی به تمام دانستههای بشر را فراهم سازد.
به جای اتکا به ایستگاه‌های رادیویی زمینی، اوترنت سیگنال‌های خود را بوسیله‌ی یک سری ماهواره منتشر می سازد؛ سپس آن را دوباره به یک گیرنده مناسب ارسال می کند؛ این گیرنده وقتی به یک کامپیوتر یا یک دستگاه موبایل متصل می‌شود داده‌ها را به صورت یک فایل دیجیتال منتقل می کند؛ و از آنجایی که هیچ ارتباط دو طرفه ای وجود ندارد و ما نمی‌توانیم دوباره به ایستگاه پاسخ دهیم، این سیستم به پهنای باند کمتری نیاز خواهد داشت و در نتیجه به بودجه کمتری برای پیاده سازی نیاز دارد.
وقتی که صحبت از اینترنت می‌شود، در مورد دو عملکرد آن می توان بحث کرد؛ یکی ارتباطات و دیگری دسترسی به اطلاعات؛ مؤسس این شرکت در گفتگو با BBC عنوان کرد: “این قسمت ارتباطات این پروژه است که برای ما هزینه‌بر است”
حتی اگر پروژه اوترنت به شکست بیانجامد پروژه‌های دیگری به طور همزمان برای رسیدن به هدف اوترنت فعالیت می کنند.
پروژه لون گوگل پروژه‌ای شبیه به اوترنت است که هدف آن فراهم آوردن دسترسی به اینترنت در مناطق روستایی و دورافتاده است؛ این پروژه از بالون‌های مرتفع در استراتوسفر و در ارتفاعی نزدیک به بیست کیلومتر از سطح زمین استفاده می کند که بوسیله‌ی آن‌ها یک شبکه‌ی بیسیم با سرعتی معادل نسل سوم شبکه‌ی تلفن‌های همراه فراهم می‌آورد.
پروژه‌ی مشابهی هم توسط شرکت SpaceX در حال پیادهسازی است؛ ایلان ماسک مدیر عامل اجرایی این شرکت برای ارسال بیش از ۷۰۰ ماهواره‌ی اینترنتی به فضا برنامه‌ریزی کرده است.
صرف نظر از اینکه چه کسی موفق خواهد شد این ایده را در عمل پیادهسازی کند؛ به نظر می رسد که اینترنت در حال تبدیل شدن به یک پدیده کاملا جهانیست و حتی شامل کشور‌های جهان سوم هم می‌شود.
