خبرنامه دانشجویان ایران: پس از ماجرای قتل فجیع ستایش به دست نوجوان 17 ساله‌ی ورامینی، بسیاری از رسانه ها، به اصل ماجرا و چیستی و چگونگی آن پرداختند. اما این روند موجب شد که برخی از وجوه مهم آن از دید غافل بماند.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ مدتی است که بسیاری در شبکه های اجتماعی شعار «من هم ستایش هستم» سر می دهند اما شاید با بازخوانی سابقه‌ی چنین اتفاقاتی تحلیل دقیق تری از چیستی و چرایی مساله ای چنین مهم که می رفت تبدیل به تهدیدی برای امنیت ملی شود، به دست آورد.

در میان تمامی تحلیل ها، به وضوح می توان بررسی نقش جامعه و مسئولیتی که برای پیشگیری از وقوع چنین حوادثی به عهده دارد، پرداخت. یکی از اشکالاتی که متاسفانه به اشتباه در فرهنگ ما رخنه کرده است، عدم مسئولیت پذیری اجتماع نسبت به پدیده هایی است که حتی در فرهنگ لیبرال دموکراسی که اشتیاق به فردگرایی در رگهایش جاری است هم شاید یافت نشود. ذهنیت های غلطی که از سالها قبل در افکار هر کدام از ما جا خوش کرده و کوچکترین وقعی به اصلاح آن نمی نهیم. یکی از مثالهای بارز آن تحقیر برخی از ملیت ها از جمله افغانها در چشم بخشی از اجتماع است.

مساله ای که با اندکی فکر هر کدام از ما می توانیم چندین مصداق عینی برای آن بیابیم. شاید واضح ترینش را بتوان در دعوت رامبد جوان از افغان ها برای حضور در برنامه خندوانه که سال گذشته به وقوع پیوست، جستجو کرد. آنجا که پس از اتمام برنامه، هجمه‌ی بسیاری از سوی بخش مهمی از کاربران اینترنتی به صفحه ی اینستاگرام رامبد جوان شد. و در قالب فحاشی به خانواده و شخص وی و افغان های عزیز در زمره‌ی یکی دیگر از نقاط تاریک هنجارشکنی های اینترنتی ایرانی ها ثبت شد. و در انتها رامبد جوان مجبور به حذف پستی شد که در مورد حضور افغان ها در خندوانه منتشر کرده بود.

فراموش نکنیم که ما در فضای ایزوله زندگی نمی کنیم و هر کنشی از ما اثرات متقابلی در اطرافیان ما دارد و زمانی می رسد که به صورت فرهنگی عمومی در خواهد آمد. و نباید در این میان از اثرپذیری برفکر کودکانه ی نوجوانی که ساعتها در شبکه های اجتماعی بدون هیچ نظارتی و تعقلی است، غافل شد.

از دیگرسو، محسنی اژه ای معاون اول قوه قضائیه در سخنانی به شرح وضعیت پرونده ی مذکور پرداخت و در ادامه به انتقاد از افرادی پرداخت که به محض اینکه روزی اگر حکم اعدام برای قاتل ستایش صادر شد، شعار غیرانسانی بودن قصاص و بخشش نوجوان بیگناه! را مطرح خواهند کرد.

محسنی اژه‌ای با اشاره به اینکه پسری که مرتکب به این قتل شده نابالغ نبوده و 16 سال و چند ماه دارد گفت:‌ پرونده این فرد به دادگاه می‌رود و دادگاه موضوع را رسیدگی می‌کند ولی از الان اعلام می‌کنم که مدعیانی که امروز می‌گویند چرا این پسر را مجازات نمی‌کنید، فردا با مجازات آن فریاد حقوق بشر سر می‌دهند.

سخنگوی قوه قضائیه با تأکید بر اینکه با مجازات قاتل ستایش مدعیان حقوق بشر آمریکا سر و صدا به پا می‌کنند،‌گفت: البته بحث جریان ضد انقلاب انگیزه سوء‌دارند جدا بوده ولی خودمان باید توجه کنیم چرا که گاهی بیان جزئیات به نفع خانواده فرد صدمه‌دیده نیست.

مساله ای که در گذشته بسیار مسبوق به سابقه بوده است. به عنوان مثال پس از صدور حکم اعدام قاتل روح الله داداشی، عده ای از شبه روشنفکران با اغراض سیاسی و برای زیر سوال بردن حکم قرآنی قصاص، از بخشش و غیرانسانی و عدم تطابق با منشور حقوق بشر سازمان ملل متحد قصاص دم می زدند. و اصل گناه قاتل را که همانا کشتن بی گناهی بود را نادیده می گرفتند.

مصداق دیگر را می توان مشهورترین پرونده ی اسیدپاشی ذکر کرد. بسیاری از قشر مذکور با فشار به آمنه بهرامی و دادن وعده های مختلف مالی برای درمان وی وارد عمل شده بودند، تا وی حکم قصاص قاتل را ببخشد، پس از بخشش کوچکترین وقعی به وعده هایشان ننموده و وی را با دردها و هزینه های بسیار تنها گذاشتند. مساله ای که اعتراض آمنه بهرامی پس از آن در پی داشت. اما دریغ از صدایی که از سنگ بلند شد و از حامیان به اصطلاح حقوق بشر غربی بلند نشد!

اکنون نیز که بسیاری از سالومه سیدنیا گرفته، تا یغما گلرویی و بازیگران و هنرمندان مختلف شعار «من ستایش هستم» می دهند، دور نیست که به محض صدور حکم اعدام که دور از تصور نیست، تمامی عواطف ظاهری را به کنار گذاشته و دوباره بر طبل غیرانسانی بودن و لزوم بخشش قاتل نوجوان و بی گناه بکوبند!