خبرنامه دانشجویان ایران: مجتبی رضاخواه*// دوران انتخابات ریاست جمهوری آمریکا مملو از تخریب و تحقیر رقبای اصلی بود. برخی طرفداران کلینتون، ترامپ رو به هر نحوی تخریب می‌کردند، و برعکس، طرفداران ترامپ کلینتون رو مسخره می‌کردند.

ولی در این بین جریان میت رامنی، نامزد سابق ریاست جمهوری آمریکا، متفاوت بود. قبل از انتخابات، رامنی جمهوریخواه که طرفدار ترامپ نبود، گفته بود: "حرفهای ترامپ بی‌ارزش هستند، مثل مدرکی که دانشگاه ترامپ صادر می‌کنه." ولی چند هفته بعد از پیروزی ترامپ در انتخابات، رامنی در یک ضیافت شام مهمان ترامپ بود. وقتی رامنی از این جلسه بیرون اومد، دستهاش رو بهم می‌فشرد و لبخندی بر لب داشت. از اون شب به بعد، رامنی به عنوان یکی از گزینه‌های اصلی وزارت خارجه آمریکا معرفی شد.

اما بعد از چند هفته، ترامپ مدیر عامل شرکت اکسان موبیل رو به عنوان نامزد وزارت خارجه آمریکا معرفی کرد. در حقیقت، ترامپ تحقیر رامنی رو با تحقیری به مراتب بدتر جبران کرد. (اینجا رو ببینید.)

امروز کاریکاتوری دیدم که کانال تلگرامی نزدیک به معاون وزیر ارشاد منتشر کرده بود. علاوه بر دماغ و گوش بسیار بزرگ در این کاریکاتور، برای رییس جمهور سابق به جای پا، سم کشیده شده بود!

واقعیت اینه که من هرگز در آمریکا هم همچین نوع تحقیری رو هم ندیده بودم. اگرچه قرار بود در این کاریکاتور، مسکن مهر مورد طنز قرار بگیره، ولی شخص رییس جمهور سابق مورد بی حرمتی قرار گرفته بود!

اینجای موضوع دردآور بود که این بی‌ اخلاقی از سوی کسانی انجام شد که سالها از عبارت "خس و خاشاک" شکایت می‌کردند! نمیدانم شاید دیگر "ادب مرد به زدولت او نیست"!

البته این کاریکاتور، علاوه بر بی‌حرمتی به یک شخص، تحقیر بخشی از مردم جامعه ا‌ست که داشته و نداشته زندگی خود را جمع کردند تا بلکه سرپناهی ولو با امکانات کم داشته باشند. با کدامین منطق و دلیل با آبروی ملت بازی می‌کنیم، وقتی برایشان گزینه دیگری مهیا نکرده‌ایم؟ آیا باید هر کس در مسکن مهر ساکن است احساس تحقیر کند؟ آیا اگر مسکن مهر خوب نیست، قبرخوابی خوب است؟

قرآن می‌فرماید: و لاتبخسو الناس اشیاءهم.

پ.ن: اگرچه نگارنده انتقادهای متعددی به دولت قبلی داشته، لیکن این انتقادات به منزله چشم بستن بروی بی‌اخلاقی‌های این چنینی نمی‌باشد. بی‌اخلاقی‌هایی که حتی در آمریکا هم نمونه‌اش را ندیدم.

* دانشجوی دکترای اقتصاد دانشگاه ماینز کلرادو آمریکا