خبرنامه دانشجویان ایران: در سال های اخیر زیر شاخه بیوتکنولوژی با سرعتی بسیار زیاد پیشرفت داشته و علومی را که تا چندی پیش تنها آزمایشگاهی و بسیار گران قیمت به نظر می رسیدند وارد مراحل جدیدی نموده است. چنین نکته ای به خودی خود می تواند کاملا مثبت و در راستای بهبود زندگی انسان به شمار رود اما هیچ پدیده ای در جهان وجود ندارد که در کنار مزایای متعدد، معایبی نیز نداشته باشد.

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از سخت افزار؛ بیل گیتس، مدیر سابق مایکروسافت، اخیرا در سخنرانی خود در کنفرانس اقتصاد جهانی در داووس سوییس هشدار داد جامعه جهانی اقدامات لازم را برای مبارزه با خطرات بیوتروریسم انجام نداده و به هیچ عنوان آن را جدی نگرفته است.  گیتس به دولت ها و نهادهای خصوصی پیشنهاد کرد به سرعت سرمایه گذاری های گسترده ای را برای آمادگی در برابر حملات بیوتروریستی انجام دهند.

اما بیل گیتس اولین شخصی نیست که در سال های اخیر درباره خطرات بیوتروریسم هشدار داده است. در ماه نوامبر گذشته بود که کمیسیون علوم و تکنولوژی نهاد ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا به باراک اوباما پیشنهاد کرد استراتژی های دفاع بیولوژیکی این کشور را در پاسخ به تکنولوژی های نوینی مانند CRISPR مورد بازنگری قرار دهد. در متن این پیشنهاد آمده بود که "پیشرفت های سریع در حوزه بیوتکنولوژی باعث بروز نگرانی های عمده ای در راستای استفاده های مخرب از این تکنولوژی ها توسط دولت های رقیب و نهادهایی که به آزمایشگاه های مدرن دسترسی دارند شده است. بیولوژیست ها در زمینه های مولکولی و میکروبیولوژیست ها می توانند طبیعت خطرات بیولوژیکی را پیش بینی کرده و از تغییرات آن در سال های آینده آگاه باشند. به همین دلیل استراتژی های ایالات متحده برای مقابله با این تهدیدات نیز می بایست مورد بازنگری قرار گیرند".

CRISPR مخفف عبارت Clustered regularly interspaced short palindromic repeats یا آنگونه که به فارسی ترجمه شده " تناوب‌هایِ کوتاهِ پالیندرومِ فاصله‌دارِ منظمِ خوشه‌ای" است و در واقع به نوعی سیستم ایمنی قابل تطابق در باکتری ها گفته می شود که می تواند پس از کشف DNA ویروس ها آنها را نابود سازد. قابلیت تغییر در ساختار DNA به این صورت باعث شده نگرانی های بسیار زیادی درباره توانایی های غیر بشردوستانه CRISPR مطرح شوند. از جمله می توان گفت نهادها و دولت ها قادر خواهند بود به وسیله CRISPR بر روی مواد غذایی و منابع خوراکی یک کشور تاثیر گذاشته و آن را نابود کنند، در ساختار بیولوژیکی انسان ها تغییر ایجاد کنند و یا حتی سرعت گسترش یک ویروس را افزایش داده و آنها را در برابر واکسن ها مقاوم کنند. البته در حال حاضر این خطرات تنها در حد نظریه های علمی مطرح شده اند اما در هر صورت به نظر می رسد باید درباره مقابله با خطرات احتمالی پیش از آنکه دیر شود تحقیقات را آغاز نمود.