خبرنامه دانشجویان ایران: عبدالله عبداللهی// رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم اگر در همین مرحله اول به پایان برسد، به ساعتهای پایانی خود نزدیک می‌شود. هر فردی به هر کاندیدایی رای بدهد قطعاً ماجور است و رای او محترم، اما برای کاندیداها قطعاً رای شرافتمدانه و غیرشرافتمندانه وجود دارد.

مثلاً اگر هنرمندی مثل حجت اشرف زاده را وسیله حقه‌ی کثیف قرار دادی و به او گفتی که "اجازه نمی‌دهند تو به مشهد بیایی" و این بنده‌خدای غافل از عدم شرافت برخی حقه‌بازان عرصه سیاست را ابزاری برای رای کثیف قرار دادی و به قول خودش به او #رکب زدی، این رای قطعاً شرافتی درونش نخواهد بود.

یا مثلاً اگر بعد از اعتراض کارگران معدن، آنچنان قافیه بر تو تنگ آمد که از منافقین دهه 60 که "جنایتکارانه‌تر از داعش، 18 هزار نفر از مردم همین مرز و بوم را به شهادت رساندند، پدر را بر سر سفره افطار در مقابل چشم فرزندش با تیغ موکت‌بری سر بریدند و عده‌ زیادی را فقط به خاطر داشتن ریش یا حمل عکس امام زنده زنده پوست کندند" تلویحاً حمایت کردی و رقیبت را به خاطر اعدام برخی از اینان، شیفته‌ی اعدام نشان دادی و یا دروغهای شاخ‌داری مثل دیوار کشیدن بین مرد و زن در خیابان را گفتی، رایی که از این بابت بگیری شرافتی درونش نیست.

یا مثلاً اگر یکی از اشراف حامی‌ات به مدافعان حرم اهانت کرد و به نظام به خاطر آنها دروغ‌ شاخدار بست، آنهم در حالی که اگر مدافعین حرم نبودند تو و امثال تو اگر غیرت داشتی باید شب و روز نگران حفظ ناموست از دست داعشیان می‌بودی؛ این دست از آرایت که با دروغ بزرگ و حقه‌ی کثیف به دست آمده هم شرافتی داخلش نیست.