خبرنامه دانشجویان ایران: علی عربی// طبق معمول پس از هر حادثه‌ای که مربوط به انسانیت و اخلاق باشد روشنفکران مدعی‌العموم جانبدارانه به وسط میدان می‌آیند و معلم اخلاق می‌شوند. این‌بار پس از به قتل رسیدن آتنای عزیز توسط مردی 42 ساله که از قهرمانانِ روشنفکران محسوب می‌شود، فضای مجازی را آکنده از غم و اندوه کرده است و هرکسی به نوبۀ خود تسلیت می گوید و احساس همدردی می‌کند.

در این بین دو دسته از مو فرفری‌های قرتی و یا شاید هم دم اسبی‌های مشنگ که با عینک‌های کائوچویی، نیچه و آنتوان چخوف مطالعه می‌کنند، نظراتی بس گران‌قدر با مایۀ توهم در رابطه‌ با چنین جنایاتی مطرح می‌کنند. دستۀ اول افرادی هستند که دوستداران حیوانات وحشی و حامی آن‌ها می‌باشند. آنها برخوردِ قضایی و شرعی با این قاتلان را محکوم می‌کنند و ندای ضد توحش‌گری را سر می‌دهند. باید از این افراد پرسید که آیا در صورت اتفاق افتادن چنین جنایاتی برای خانوادۀ خودتان، بازهم ندای صلح و دوستی با حیوانات وحشی را سر می‌دادید و برخورد شرعی و قضایی را توحش‌گری می‌پنداشتید؟ این قبیل افراد همان آدم‌هایی هستند که جای جلاد و شهید را عوض می‌کنند.

دستۀ دوم هم عاشقانِ سند ننگینِ بیست‌سی هستند همان‌هایی که این روزها مخالف شدید «لک لک‌ها» شده‌اند و سایۀ آن‌ها که هیچ حتی خودشان را هم با تیر می‌زنند. این دسته می‌گویند اگر بیست‌سی اجرا می‌شد الان آتنا کشته نشده بود ولی غافل از آن که آثار منفی و مشابهِ این سند در بسته‌های فرهنگی که از غرب در قالب فضای مجازی و ماهواره به کشورمان تحمیل می‌شود چنین قاتلانی رابه وجود می‌آورد که آتناهای زیادی را به قتل می‌رساند. سندی که بیش از حد دوستدار آزادی جنسی است. این آزادی بی‌حد و حصر، جنون شهوت‌پرستی را هزارچندان کرده و زندگی انسان‌ها را به سمت زندگی حیوانی سوق می‌دهد. به این ترتیب آیا این سند می تواند جلوی توحش قاتلان آتناها را بگیرد؟ و آیا این سند باعث می‌شود که آتناها در چنین موقعیت‌هایی جان سالم به در ببرند؟ مشخص است که نفوذ و تهاجم فرهنگی آنچنان شدید، اثرات منفی خود را به بار می‌نشاند که مردی 42 ساله علاوه برتجاوز و قتلِ زنی، به کودکی هفت ساله هم رحم نکند. کسانی که مدعی هستند آزادی بی‌حد و حصر موجب رشد می‌شود بیایند پاسخ خانوادۀ آتنا را بدهند. همان‌هایی که «چهارشنبه‌های سفید» راه می‌اندازند و با لباس‌های شهوت‌انگیز در کوچه و خیابان پرسه می‌زنند. همان‌هایی که با رخ نمایی‌شان روز به روز به تعداد جانیان شهوت‌پرست می‌افزایند.

خوب است که کمی به خودشان بیایند و به این فکر کنند که شاید قربانیِ بعد از آتنا یکی از خودشان باشد. اگر رشد این خویِ حیوانی مربوط به ترویج بی‌بندوباریِ جنسی نیست پس مربوط به چه می‌شود؟ مانعی ندارد کسانی که عاشق سند بیست‌سی هستند به کودکانشان بیاموزند که ماجرای لک لک‌ها دروغ هست و راز پشت پردۀ آن را برایشان فاش نمایند تا در موقیعت‌های آتنا گونه جان سالم به در ببرند البته به این شرط که قاتل مقابل آن‌ها فردی معصوم باشد و مورد تهاجم فرهنگی قرار نگرفته باشد و چیزی از بی‌بندوباریِ جنسی نداند تا به فرزندانِ این روشنفکران لطمه‌ای وارد نکند و آن‌ها را صحیح و سالم به خانواده‌شان تحویل دهد.

سند بیست‌سی نکات منفی و مثبتی دارد که مخافت با کل آن به دلیل آثار نکات منفی آن است که به مراتب سهم بیشتری از این سند را به خود اختصاص داده است. این ادعا که اگر بیست‌سی اجرا می شد آتنا در امنیت بود حرفی بس مزخرف است چرا که با چنین سندی قاتلان و متجاوزانی را تربیت می‌کنیم و سپس با همان سند به کودکانمان می‌آموزیم که دربرابر جوانانی که محصول تربیت بیست‌سی هستند از خودشان مراقبت نمایند. در واقع این سند می‌تواند یک جوان را از کودکی جوری تربیت کند که متجاوز و قاتلِ آتناها شود. جالب است منورالفکرها بدانند که بانی این سند ننگین، آمریکا هست. کشوری که روزانه اخبارِ تجاوز به کودکان و قتل آن‌ها در رسانه‌ها منتشر می‌شود. آمریکا اگر لالایی بلد است برای کودکان خودشان بخواند تا همه‌روزه کودکانشان در مدرسه توسط همکلاسی‌ها به ضرب گلوله و زورِ تجاوز کشته نشوند.

زین پس دشمنان لک لک های سند بیست سی می‌توانند به ملاقات قاتل آتنا رفته و برایش کمپوتِ «هشتک آزادی» ببرند و همچنین حامیان حیوانات وحشی می توانند بعد از اعدامِ بزرگ‌مردشان، با دسته گل به سر قبرش رفته و سلفی «ضدتوحش‌گری» بگیرند.