این چند خط را کسی برایت می نویسد که یکسال بودن در شورای مرکزی اتحادیه را به تازگی پشت سر گذاشته است . هیچ وقت شما را ندیده ام اما تا دلت بخواهد از شما شنیده ام ! راستش را بخواهی آن اوایل که نمی دانستم چه اتفاقی افتاده است فکر می کردم شهید شده ای ! بس که از زبان آدم های مختلف ستایش شدی !
در هر نشست و شورای عمومی، از شما اسمی برده شد و وقت گرفتن عکس یادگاری در پایان هر مراسم، قاب عکس معین رئیسی هم بود! حتما بی علت نیست و من خیلی تلاش کردم علت این همه علاقه را بفهمم!
همه اش در عبارتی دو کلمه ای خلاصه می شود: کار و اخلاص!
کار می کردی! خسته نمی شدی! گلایه نمی کردی! ناراحت نبودی که دبیر مالی و تدارکات شده ای نه دبیر سیاسی یا دبیر تشکیلات! ساده بودی ... این همه ی آن چیزی که از تو شنیده ام و البته این همه خیلی هم ساده نیست! در حقیقت در اتحادیه این یعنی همه چیز! و یعنی رمز عملیات کار تشکیلاتی برای آدم هایی که برایشان خدا از خود بزرگ تر است ! برای ما هم دعا کن معین عزیز ... برای بچه های جدید و برای این حقیر .... دعا کن در انتخاب میان دوگانه خود و خدا گرفتار نشویم و این حقیقت همیشه تاریخ است که رمز ماندگاری صالحان این بود که روی خود پا گذاشتند تا به خدا برسند و این سخن بزرگان است که رسیدن به خدا را جز این راهی نیست ... و در این چند خط پایانی دلم می خواهد تو را یک دوست خوب خطاب کنم! دوستی که ندیده ام اما از او آموخته ام اگر قرار باشد توفیق خدمت بیابیم باید نامه ای به دستمان برسد! نامه که رویش نوشته اند: الی معین رئیسی ... و کسی که از امام زمان حکم ماموریت بگیرد از حق عقب نمی نشیند و به نام حق خطا نمی کند ... عضو همیشگی شورای مرکزی اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل ، بچه های تازه نفس در راه هستند و من باور دارم اگر همه ما در همان دو کلمه خلاصه شویم اعضای همیشگی شورای مرکزی خواهیم بود و مرگی شهادت گونه خواهیم داشت! همان دو کلمه: کار و اخلاص!