دولت دوازدهم بجای حرکت به سمت راه هایی مانند انعقاد پیمان های پولی دوجانبه مجددا به سمت امتیاز دادن و تکمیل پازل کلان طراحی شده آمریکا حرکت کرده است. با این توهم که در نتیجه خروج از لیست سیاه FATF مشکلات مبادلات بانکی بین المللی ما حل خواهد شد. درصورتیکه خود FATF یکی از ابزارهای موثرترکردن و دقیق تر شدن تحریم های آمریکا است.
در بیانیه پایانی نشست اخیر FATF با اشاره به تعهد "سطح بالای سیاسی ایران" در سال 2016 برای اجرای برنامه اقدام (action plan) کرده است و با لحنی تهدیدآمیز به سه ماه زمان باقی مانده (ژانویه 2018) تا اجرای کاملaction plan هشدار داده و از روند اجرای آن اعلام نارضایتی کرده و ایران را همچنان در بیانیه عمومی خود نگه داشته و به کشورهای دیگر نسبت به تبادل مالی با ایران هشدار داده است.
یکی از مواردی که ایران در مسیرپذیرش تعهدات FATF پذیرفته است، پیوستن به کنوانسیون پالرمو و کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم است. برای نمونه در کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم بدلیل تعریف گسترده ای که از "تروریسم" ارائه داده است مستمسکی می شود برای آمریکا و اتحادیه اروپا که حزب الله، حماس و حتی تلویحا سپاه را جزو گروه های تروریستی قلمداد کرده اند تا ایران به جرم حمایت و کمک به آنها تنبیه و متهم به نقض این کنوانسیون شود یا مجبور شود گروه های مقاومت و حتی سپاه را با دست خودش تحریم کند.
گویا دولت بطور جدی قصد دارد با دست خودش علیه منافع ملی و محور مقاومت اقدام کند و مسیر خودتحریمی را با سرعت بیشتری طی کند! و این بار خودش وظیفه تحریم محور مقاومت و نهادهای انقلابی را برعهده بگیرد!