مجتبی رئیسی
اولین اثر رادیکالشدن فضای دانشجویی انسداد باب مطالبهگری
قرار نیست با دعوت یک مسئول به دانشگاه، بین او و دانشجویان دوئل برگزار شود، در چنین جلساتی، تریبونهای یکطرفه مبتنیبر مونولوگ باید به گفتوگوهای دوطرفه مبتنیبر دیالوگ تغییر یابد. اگر هدف شفاف شدن مسائل است، نیاز به بحث دارد، نیاز به طرح پرسش، جواب مسئول و جواب جواب مسئول را دادن دارد.
خبرنامه دانشجویان ایران: مجتبی رئیسی*// شأن تشکل دانشجویی، مطالبهگری از نهادهاست. در این مسیر باید مراقب بود مطالبهگری تشکلهای دانشجویی به معارضهگری تبدیل نشود. دانشجو وظیفه دارد مسئولان را بازخواست و از آنان درباره عملکردشان طرح پرسش کند و آنان موظف به پاسخگویی هستند، طبیعتا آن مسئول پاسخهایی دارد، با طرح پاسخها، دانشجو یا قانع میشود یا نمیشود، در این پرسش و پاسخها قرار نیست کسی مثل دیگری فکر کند. از سوی دیگر راهکار اینکه تشکلها و جنبشهای دانشجویی مطالبهگری و آرمانگرایی خود را دنبال کنند و در مقابل نیز وارد ستیزهجویی با ارگانها و مسئولان نشوند، این است که سوال شود، اما قضاوت نشود. قرار نیست کسی مردهباد و زندهباد بخواند. اگر دانشجو بهجای طرح پرسش، به طرح قضاوت خود روی آورد، بالطبع باب پرسش و پاسخ مسدود خواهد شد.
قرار نیست با دعوت یک مسئول به دانشگاه، بین او و دانشجویان دوئل برگزار شود، در چنین جلساتی، تریبونهای یکطرفه مبتنیبر مونولوگ باید به گفتوگوهای دوطرفه مبتنیبر دیالوگ تغییر یابد. اگر هدف شفاف شدن مسائل است، نیاز به بحث دارد، نیاز به طرح پرسش، جواب مسئول و جواب جواب مسئول را دادن دارد. در مونولوگهای یکطرفه تحقیرکننده هیچ مسالهای شفاف نخواهد شد.
در فضاهای هیجانی، مسالهای شفاف نخواهد شد. آرمانگرایی در خلأ امکانپذیر نیست، هیچکس نخواهد گفت عدالت بد است یا فساد خوب است یا آزادی بد است و... . این مفاهیم روی مصادیق است که معنا پیدا میکنند. در مصداق است که باید بررسی کرد کسی اقدامی خلاف آرمانهای انقلاب انجام داده یا نه، مهم آن است که بررسی مصادیق بدون شخصیسازی صورت بگیرد. مهم آن است که بررسی مصداق، دروازه جلوگیری از یک سازوکار اشتباه باشد. باید توجه داشت مصادیق نمونههایی هستند از یک اشکال سیستمی.
اصل، مقابله با آن اشکال سیستمی است، مصادیق بهعنوان نمونههایی از خروجی آن اشکال سیستمی مطرح میشوند، لذا نباید در مصداق درجا زد و در آن متوقف ماند. در بررسی مصادیق نباید وارد وادی مصداقسازی شخصی شد. به کار بردن اسامی افراد و شخصیسازی کردن له یا علیه هر کسی مضرات بسیاری دارد که شرح آن مفصل است و رهبر انقلاب نیز به این موضوع اشاره داشتند و تشکلهای دانشجویی را از ورود به مصادیق شخصی نهی فرمودند. یکی از مشکلات جنبش دانشجویی، رادیکال شدن آن است و اولین اثر رادیکال شدن فضای دانشجویی، انسداد باب مطالبهگری است.
به محض اینکه فضا تند شد افراد و جریاناتی که با هر انگیزهای، تمایلی به پاسخگویی ندارند، فرصت را غنیمت شمرده و به مظلومنمایی روی میآورند. جنبش دانشجویی باید مراقب باشد وارد این تله نشود، خصوصا آنکه طبق تجربه این سالها، مسئولان خاطی تمایل بسیاری به رادیکال کردن فضا و خروج آن از دایره منطق و عقلانیت دارند تا از این طریق، ضمن منحرف کردن اذهان عموم مردم و فرار از پاسخگویی، بتوانند با مظلومنمایی دانشجویان را جای متهم بنشانند.
* دبیر سابق جنبش عدالتخواه دانشجویی