تاریخ : 1397,شنبه 26 خرداد16:36
کد خبر : 269360 - سرویس خبری : یادداشت

محمدرضا کردلو

معجزه فوتبال را باید باور کرد

فوتبال گنجینه‌ای برای نوعی احساس همدلی است، احساس اینکه همگی ما در اینجا با هم هستیم. بازیکنان می‌آیند و می‌روند، اما هواداران برای مدت مدیدی پابرجا هستند. آن‌ها حافظه و خاطرات دارند، آن‌ها آرشیو و کتابخانه‌اند.

خبرنامه دانشجویان ایران: محمدرضا کردلو// برای چند روز هم که شده در صدر جدولی هستیم که هم اسپانیا دارد، هم پرتغال دارد و هم مراکش. معجزه فوتبال را باید باور کرد. به تحقق آرزوهای یک ملت در مستطیل سبز باید ایمان آورد. پدیده ای که می تواند هر تحریمی را ولو برای یک هفته فلج فلج کند. این حرف کی روش تازه ترین حرف سیاست بین الملل بود؛ آن هم برای ما که این روزها برایمان کم شاخ و شانه نکشیدند و نامردی نکردند. از ترامپ تا نایک! کی روش حرف به جایی زد. اینکه گفت تحریم ها حتی اگر صدسال ادامه پیدا کنند، زورشان به پیروزی نمی رسد.

و تو بگو از یک پیروزی در مختصات ملی، شادی آفرین تر، آیا داریم؟ با آدمهایی که این پیروزی را فراموش نخواهند کرد. حتی سالها بعد.

سایمون کریچلی نویسنده کتاب "وقتی به فوتبال می اندیشیم، به چه می اندیشیم؟" گزاره کاملی دارد: فوتبال گنجینه‌ای برای نوعی احساس همدلی است، احساس اینکه همگی ما در اینجا با هم هستیم. بازیکنان می‌آیند و می‌روند، اما هواداران برای مدت مدیدی پابرجا هستند. آن‌ها حافظه و خاطرات دارند، آن‌ها آرشیو و کتابخانه‌اند.


کد خبرنگار : 16