خبرنامه دانشجویان ایران: سیدحمیدرضا مجتبوی*// تهدید تشکل دانشجویی اصلاح طلب ایلام توسط جلال میرزایی، نماینده لیست امید، از نکات قابل توجه و عجیبی است که تنها در این سال ها میتوانیم شاهد باشیم.

اینکه با گذشتن خرشان از پل، حتی به یاران خود هم رحم نمیکنند از چیزهایی است که پیش از این فقط از شاهان خون ریز در صد ها سال قبل شاهد بودیم و اکنون بعد این همه مدت، درحال تکرار شدن است.

براین اساس، باید پرسید مسئولیت رفتار این نماینده و دیگر نمایندگان بر عهده چه کسی است؟

سوال اصلی متوجه تشکل های اصلاح طلب است که در بحران هویتی و شکست سیاسی قرار گرفته اند.

به نظر من، تشکل های دانشجویی اصلاح طلب گیج و گنگ شده اند، نمیدانند‌ چه موضعی درقبال سرانشان بگیرند از روحانی عبور کردن سخت است چون هنوز تصاویر حمایت هایشان از روحانی در اذهان همگان هست؛ و ماندن با روحانی سخت تر که نه دنیایشان را آباد کرد و نه دینشان را و نه حتی حق نقد بدیشان میدهد.

فکر میکنم عموم مردم با من هم عقیده باشند که رییس جمهور، جالبترین شخصی است که به عمرمان دیده ایم دم از نقد رسول الله و امام زمان میزند ولی نمیتوان بگویی بالای چشمت ابرو است که نتیجه اش شکایت و زندان است.

باید به خاطر بیاوریم که این ها نتیجه تکرار چه کسی است. و چرا این روز ها صدایش در نمی آید؟ این سوال ملت است. از پدرخواندگان روحانی یکی فوت کرده و دیگری سکوت. اعلی حضرت خاتمی احیانا انتظار ندارند که ما پاسخگوی عملکرد دولت حمایت شده توسط ایشان باشیم؟؟

به صحبت اصلی برگردم ۳۵ تشکل اصلاح طلب نامه میزنند و از خاتمی با احتیاط انتقاد میکنند چون نمیدانند اگر او را کنار بگذارند چه کنند و اگر با او بمانند چطور رسوایی و افتضاح تکرارشان را جمع کنند؟

توصیه من برای اصلاح طلبان این است که از مردم معذرت بخواهند و سعی کنند عقبه از دست رفته شان را بازسازی کنند. سعی کنند بفهمند اصلاح طلبی اگر واقعا دنبال اصلاح است، اول از همه انتقاد پذیری را تمرین می کند و بعد تکرار. سعی کنند بفهمند نتیجه رفتارشان جز خسران و خسارت برای مردم نبوده‌ و بدنبال رفع آن برآیند که در این صورت است که میتوانند پرچم اصلاح را در کشور بدست خود بگیرند. معنای اصلاح، قطعا چیزی نیست که امروزه دست اصلاح طلبان است.

از عقیده ما، عدم تحمل مخالفان و سلب آزادی نقد، حتی از تشکل های غیرهمسو محکوم است و البته متاسفانه پشیمانی این دوستان از انتخابشان، سودی برای مردم ندارد. تنها از آقای خاتمی که الحق امید را در کشور زنده کردند، انتظار میرود، حداقل وظیفه خود در قبال مردم ایران را برعهده بگیرند و از یاران خود درخواست اندک مقدار سعه صدر کنند تا کمتر شاهد گونی های علی مطهری، تهدیدات جلال میرزایی و رفتارهای نامناسب دولت آقای روحانی در راه ندادن دانشجویان به سخنرانی در خانه خودشان باشیم.

* دبیر واحد سیاسی انجمن اسلامی داشنجویان دانشگاه امیرکبیر