به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در حال و هوای متلاطم این روزهای فضای سیاسی و رسانه‌ای کشور، شاید مرور برخی نظرات و حتی نوآوری‌های جالب در گوشه و کنار محافل دغدغه‌مند و دانشجویی و بررسی کارهای خودجوش و تمیز جوانان، ابعاد جدیدی از ابتکار عمل را روبروی ما قرار دهد. یکی از این بسترها، نشریات دانشجویی است که به قلم دانشجویان از دانشگاه‌های مختلف سراسر کشور هر روز چاپ شده و در فضای دانشگاه و بین دانشجویان منتشر می‌شود.

در جدیدترین مورد، نشریه دانشجویی «پرانتز» که توسط دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ایران منتشر می‌شود، ویژه‌نامه‌ای پیرامون بحث داغ و جنجالی این روزهای دانشجویان پرستاری و مشکل عدم جذب بیمارستان‌ها در بین دانشجویان این دانشگاه توزیع کرده است. ویژه‌نامه‌ای که تیتر اول آن به قلم نیوشا پورسعادت درباره‌ی مشکلات بودجه‌ی وزارت بهداشت و تعدیل نیروهای بیمارستانی و نصف شدن ظرفیت جذب فارغ‌التحصیلان پرستاری برای گذراندن طرح‌شان تنظیم شده است.

فایل کامل نشریه پرانتز

دریافت فایل کامل نشریه با کلیک روی تصویر

در بخش مهمی از این مطلب آمده است: اکنون من دانشجوی فارغ‌التحصیل رشته‌ی پرستاری از بهترین دانشگاه علوم‌پزشکی کشور، با معدل الف و داشتن انگیزه‌های تحصیلی فراوان، در انتظار گذراندن طرح اجباری نیروی انسانی برای شرکت در کنکور ارشد گرایش مراقبت‌های ویژه هستم و نزدیک به یکسال است که در پشت اتاق‌های وزارت بهداشت و معاونت‌های درمان دانشگاه‌های علوم‌پزشکی، جهت پیگیری‌های بی نتیجه دست و پا می‌زنم و اکنون بیشتر از هر روزی نگران آینده‌ی کار پرستارانی هستم که این روزها به دلیل سیاست‌های نچندان مشخص با آینده‌ای مبهم روبرو هستند.

متن کامل این مطلب را در ادامه می‌خوانید:
از نخستین باری که این جمله را شنیده‌ام بیش از نه ماه می‌گذرد. نه ماهی که هر هفته‌ی آن، پشت درهای بسته‌ی وزارت بهداشت و معاونت درمان دانشگاه‌های علوم پزشکی هران گذشت و البته هم‌اکنون نیز این انتظار به ظاهر بی پایان ادامه دارد.

عدم جذب نیروهای فارغ‌التحصیل رشته‌ی پرستاری جهت گذراندن طرح نیروی انسانی، مشکلی است که این روزها نه آینده‌ی پراستارانی را که تازگی فارغ‌التحصیل شده‌اند جهت وارد شدن به بازار کار و امکان ادامه تحصیل متزلزل ساخته است، بلکه عدم ارائه راه حل مناسب با وجود گذشت زمانی طولانی و بعضا ارائه راهکارهای مقطعی و نامناسب غیربنیادی، تا به امروز بر پیچیدگی این مشکل در سطوح مختلف صنف پرستاران افزوده است.

توقف جذب نیروهای طراحی که از اوایل سال 97 به دلیل کمبود بودجه بیمارستان‌ها جهت تامین هزینه‌ی نیروهای جدید آغاز شد، در ابتدا به نظر می‌رسید یک تصمیم کوتاه مدت بر اساس  سیاست‌های جدید وزاتخانه باشد، اما ادامه‌ی این روند با بسته شدن سایت ثبت‌نام فارغ‌التحصیلان پرستاری و ارائه اطلاعات جدید وزارت بهداشت مبنی بر عدم جذب نیروهای پرستاری تا اوایل پاییز 97، نگرانی پرستاران را به دلیل غیرشفاف بودن راهکار وزارتخانه برای رفع این مشکل دوچندان ساخت.

پس از باز شدن مجدد سایت ثبت‌نام داوطلبان طرح نیروی انسانی وزارت بهداشت در اوایل پاییز و تجمع تعداد کثیری از پرستاران در صف‌های طرح مطالبات زیاد افرادی که ماه‌ها در صف طرح نیروی انسانی انتظار کشیده‌ بودند، مسئولین با ارائه راهکارهایی مانند تقلیل ظرفیت جذب بیمارستان‌ها به نصف و حتی کمتر، سعی در کاهش اعتراض مطالبات افراد متقاضی داشتند. این رویکرد که در ابتدا شاید امیدواری کمی را برای افراد موجود در لیست انتظار ایجاد می‌کرد، بعدها با عدم در نظر گرفتن اولویت زمان ثبت‌نام متقاضیان و روی کار آمدن شروط دیگر من جمله بند پ، سهمیه و تاهل در معرفی افراد برای ظرفیت‌های کم باقیمانده، امید مشخص شدن وضعیت نیروهای طرحی در لیست انتظار را از بین برد.

در بسیاری از بیمارستان‌ها نیز نامه‌ی همان تعداد افراد کم طرحیِ معرفی شده برای فصل پاییز، با توجیه عدم کفایت بودجه‌ی بیمارستانی، به امضای روسای بیمارستان‌ها نرسیده و این افراد با وجود در دست داشتن معرفی‌نامه‌ی معاونت درمان دانشگاه مربوطه جهت شروع طرح در بیمارستان مشخص شده، هنوز موفق به شروع طرح نشده‌اند و پاسخ شفافی از مسئولین معاونت درمان و بیمارستان‌ها جهت مشخص شدن تکلیف طرح خود نگرفته‌اند.

معضل طرح نیروی انسانی پرستاران مختص به شهر تهران نبوده و هم‌اکنون پرستاران در بسیاری از شهرستان‌ها در صف طولانی طرح نیروی انسانی پرستاران مختص به شهر تهران نبوده و هم‌اکنون پرستاران در بسیاری از شهرستان‌ها در صف‌های طولانی طرح نیروی انسانی با مشکلات نامبرده دست و پنجه نرم می‌کنند.

ازا ارائه راهکارهای دیگری که این روزها توسط معاونت درمان دانشگاه به جهت کمبود بودجه و متعاقبا کمبود نیروی پرستاری بیمارستان‌ها در دست اجرا قرار گرفته است، جذب بیشتر کار دانشجویی، آن هم نه تنها در مقطع کارشناسی بلکه در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری جهت استفاده از نیروی بیشتر با هزینه کمتر می‌باشد.

نمونه‌های یادشده تنها قسمتی از سیاست‌های جدید وزارت بهداشت در زمینه‌ی پرستاری می‌باشد که در نهایت امر آنچه که واضح است، متضرر این قبیل تصمیمات تنها پرستاران نیستند. بلکه مددجویان نیز به جهت ارائه مراقبت‌های بی کیفیت در معرض خطر خواهند بود.

مشکل کمبود بودجه جهت جذب نیروی انسانی، مشکلی است که فقط مختص فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری نیست. بلکه در آینده‌ای نچندان دور گریبان‌گیر تعداد کثیری از دانشجویان کنونی رشته پرستاری خواهد بود و نیازمند ارائه‌ی راهکارهای بنیادی جهت حل این مشکل می‌باشد.

اکنون من دانشجوی فارغ‌التحصیل رشته‌ی پرستاری از بهترین دانشگاه علوم‌پزشکی کشور، با معدل الف و داشتن انگیزه‌های تحصیلی فراوان، در انتظار گذراندن طرح اجباری نیروی انسانی برای شرکت در کنکور ارشد گرایش مراقبت‌های ویژه هستم و نزدیک به یکسال است که در پشت اتاق‌های وزارت بهداشت و معاونت‌های درمان دانشگاه‌های علوم‌پزشکی، جهت پیگیری‌های بی نتیجه دست و پا می‌زنم و اکنون بیشتر از هر روزی نگران آینده‌ی کار پرستارانی هستم که این روزها به دلیل سیاست‌های نچندان مشخص با آینده‌ای مبهم روبرو هستند.

نگران پرستارانی که این روزها با مقوله‌ی تعدیل روبرو می‌شوند، نیروهای دارای تحصیلات آکادمیک که بالاجبار باید شغل خود را ترک کنند و در این شایط دشورا اقتصادی با بیکاری دست و پنجه نرم کنند.

نگران جذب تعداد بی‌شمار دانشجوی پرستاری در دانشگاه‌های دولتی و غیرانتفاعی، با کنکور و بدون کنکور که آینده‌ی کاری متزلزلی دارند و اکنون امیدوارانه بازار کار و آینده‌ای روشن را برای خود متصور هستند.

نگران پروراندن آرزوی مهاجرت در سر هم با لباس‌هایم و قوت گرفتن انگیزه‌ی مهاجرت در آن‌ها.

نگران فشار کاری دوچندان به نیروهای باقی‌مانده، کم کردن حقوق، کارانه، ساعت خواب، نگران ضایع شدن حقوق پرستاران، بی اعتمادی کادر در مان به وزارتخانه، به خظر افتادن جان مددجویان ب عدم ارائه مراقبت استاندارد و ...

من امروز نگران به هدر رفتن بهترین ساعات جوان‌ام در اتاق‌های مسئولین بی‌پاسخ هستم و کماکان پس از گذشت ده ماه منتظر هستم تا با من تماس بگیرند...