به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روز دوشنبه 6 اسفند ماه میزگرد بررسی «راهکارهای مقابله با تحریم های بانکی» با حضور سیدعلی سیدکمال، معاون اسبق بانک مرکزی، مینو کیانی راد و حسین عطااللهی پژوهشگر امور اقتصادی به همت انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشکده مدیریت دانشگاه تهران برگزار شد.

جای خالی پیامرسان‌های مالی داخلی در کشور
در این نشست مینو کیانی راد با اشاره به کاهش درآمدهای نفتی گفت: کاهش درآمد نفت باعث شد که ایران می تواند از منظر نفت آسیب پذیر باشد و دشمنان فهمیدند که باید روی این قسمت به ایران آسیب زد و روی سرمایه گذاری صنعت نفت تحریم هایی قائل شدند. دهه هشتاد سیاست ها به سمت توسعه صادرات پیش رفت و از اواخر سال 85 تحریم های بانکی شروع و زمزمه تحریم های سراسری نفتی آغاز شد و نظام درآمدی ما مورد هجمه قرار گرفت و همین مسئله موجب شد که ما درگیر تحریم های اولیه و ثانویه قرار بگیریم.

او با اشاره به اهمیت پیام رسان های مالی گفت: می توان در هر سامانه ای با بررسی یک کد، به آمار اطلاعاتی آن کشور دست پیدا کرد و آمریکا کد ایران را در پیام رسان های مالی رصد می کردند، زیرا تمام بانک ها بر روی پلت فرم سوئیفت قرار داشتند. تمام این پیام ها که از رصد آنان به دست آمده بود در کتابی چاپ کردند و علیه ما استفاده کردند. قبل از پیام رسان سوئیفت از سامانه های پیام رسان های رمز دار استفاده می شد و پس از آنها سوئیفت مورد استفاده قرار گرفت، بنده به مسئولین یادآوری کردم که در کنار سوئیفت از سایر پیام رسان های مالی هم استفاده شود که کسی به این نکته توجه نکرد.

او گفت: تمام شبکه های بانکی ما در داخل کشور برای پیام های خودشان هم از سوئیفت استفاده می کردند، درحالی که خود آمریکا یک سیستم داخلی داشت و از سوئیفت استفاده نمی کرد. ما از این ناحیه خیلی آسیب پذیر شدیم و برای همین بود که در مورد سوئیفت تحریم شدیم.

مینو کیانی ادامه داد: وقتی از سامانه های بین المللی می شود در واقع اگر اختلاف حقوقی بین کشورها رخ دهد آن پیام رسان مالی باید پاسخگو باشد و سوئیفت هم به عنوان یک سامانه بین المللی دارای استاندارد های قوی در این مورد است که اتکا به آن را زیاد می کند و در عین حال استفاده از آن راحت تر و هزینه های آن کمتر است. ما قبل از برجام از بابت ارتباطات سوئیفت محدودیت داشتیم و دنبال جایگزین برای آن بودیم و در سال 92 و 93 قرار بود آن را جایگزین کنیم که متاسفانه توسعه داده نشد، در صورتی که ما می توانستیم در آن زمان آن را تقویت کنیم و از آن استفاده کنیم.

او ادامه داد: در سال 97 و بعد از تحریم هایی که بعد از خروج آمریکا از برجام شروع شد، زمزمه های قطع مجدد سوئیفت مجددا به راه افتاد و به خاطر وابستگی به این سامانه ما مجددا متضرر می شدیم، اما مسئله این بود که ما واقعیت تحریم ها را درک نکرده بودیم و به دنبال ادامه دادن کارها با سوئیفت بودیم که با تقویت سامانه «سپام» می توانستیم کارها را با آن و یا حتی موازی و در کنار سوئیفت استفاده کنیم و در داخل نیز به هیچ وجه از سوئیفت استفاده نمی کردیم و در خارج از کشور هم مانند چین و روسیه سامانه ای را طراحی می کردیم تا جایگزین سوئیفت شویم.

مسائل ما در داخل به تحریم ها بازنمی گردد
حسین عطاالهی در این نشست گفت: تحولات نظام بین الملل به سرعتبالایی گرفته است و روز به روز سرعت بالاتری نیز می گیرد. اما بحث این است که چگونه ایران تحریم مالی و بانکی می شود؟ اگر بخواهیم به طور مختصر به آن بپردازیم باید گفت آغاز معنایی تحریم ها به سال1944 باز می گردد که بعد از جنگ جهانی و با غلبه ی دلار به عنوان ارز بین المللی این اتفاق رخ داد. سیستم مالی و بانکداری دنیا بر مبنای دلار است و این یک ابزار سیاسی و منفعتی برای اقتصاد آمریکاست که این کشور توانست از این ابزار برای پیشبرد مقاصد خود استفاده کند.

او ادامه داد: بنده قائل هستم که مسائل ما در داخل به تحریم ها بازنمی گردد و ببیشتر به یک دعوای خانوادگی شبیه است، اگر ایران بتواند دلار را کنار بگذارد و یا اگر بتواند پیام رسان های مالی خود را تشکیل دهد تحریم ها بی اثر می شود.

مذاکره در کنار دور زدن تحریم ها
سیدعلی سیدکمال در ادامه این نشست گفت: ما باید در کنار دور زدن تحریم ها به مذاکرات خود ادامه دهیم و اگر ما بتوانیم تحریم ها را دور بزنیم طرف مقابل بر سر میز مذاکره می آید. نگاه امریکا به کشور ما نه از لحاظ حقوق بین الملل و نه از لحاظ کنوانسیون های سازمان ملل درست نبوده است، بنابراین نباید انتظار رفتاری مبتنی بر اخلاق و حقوق بشر از آمریکا داشته باشیم و با توجه به حضور ترامپ با اتفاقات و تصمیم های ناگهانی تری مواجه هستیم. در این مسیر باید خودمان را تجهیز کنیم و برای تجهیز باید به منافع ملی خود توجه کنیم. هر چقدر که استانه تحمل ما بالاتر برود، آنها احساس می کنند که تحریم ها بی اثر است.