خبرنامه دانشجویان ایران: جعفر حسن‌خانی//  از آغازین قسمت های پخش برنامه عصرجدید منتقد برنامه بودم.

به نظرم عصر جدید با «استعداد» خواندن آنچه شرکت کنندگان بر روی صحنه، اجرا می کنند؛ در فهم عمومی از «استعداد» اعوجاج ایجاد می کند و این در رشد اجتماعی حداقل بخشی از لایه های جامعه موجب انحراف می شود. آنچه بر روی صحنه عصر جدید شاهدش هستیم بیشتر مستحق واژه ای دیگر است. شاید «ذوقیات» در برابر «استعدادها» واژه در خوری باشد برای اجرای شرکت کنندگان.

«عصر جدید» در دسته بندی برنامه های سرگرم کننده محلی از اعراب برایم نداشت اما به دو دلیل دنبالش کردم. حضور دکتر سیدبشیرحسینی در برنامه به عنوان داور، اولین دلیل پیگیری برنامه برایم بود. استاد خوش سواد مدیریت رسانه، که از دوستان نزدیکش شنیده‌ بودم که او در قالب برنامه های تلویزیونی دغدغه گفت و گو و مفاهمه با دهه هفتاد و هشتادی ها دارد؛ حالا با آن پیش زمینه دانشگاهی و این دغدغه اجتماعی و رسانه ای، نزول اجلال کرده و با پایین آمدن از کرسی دانشگاه با دو سلیبریتی همنشین شده است. اینکه او با این کار می خواهد چه ماهیی از سیلاب خروشان عصر جدید بگیرد که به موجبش منصب روشنفکری را با داوری برنامه سرگرمی تلویزیون عوض کرده برایم مهم بود. دلیل دیگر پیگیری عصر جدید، فراگیر و پر مخاطب شدن ناگهانی برنامه از سوی مردم است. نمی شود از انتخاب های عمومی مردم غفلت کرد و نسبت بدان ها بی تفاوت بود و برایشان تحلیلی نداشت.

با دیدن چندین قسمت از برنامه در قسمت سیزدهم به این جمع بندی رسیدم که عصر جدید را حتما می توان یکی از تعیین های «عرصه عمومی» دانست.

یکی از کارویژه های عرصه عمومی که «هابرماس» درباره اش برایمان نوشته شکل گیری هویت «ما» در آن است. جایی که در نتیجه گفت و گو و معاشرت عده ای با هم، هویت «ما» در میان آنان متبلور می شود. اگر درب های عرصه عمومی بسته شود درب های خشونت باز خواهد شد. جایی که «ما» نشویم همه برای هم «آنها»ییم.

جامعه ایران با تنوع قومیتی و موزاییکی خود به شدت نیازمند قوام این «ما»ی ایرانی است؛ به شدت نیازمند عرصه های عمومی است که در نتیجه گفت و گو و معاشرت در آن، این «ما»ی ایرانی تقویت شود. عصرجدید عرصه عمومی است که حاصلش «ما»ی ایرانی شده است. این ماییم؛ فارس، ترک، لر، کرد، بلوچ و... که در عصر جدید با هم می خندیم و سرگرمیم. ساختن چنین عرصه عمومی و قوام این «ما»ی ایرانی کار ساده ای نیست.

این ماهی ذی قیمت ارزش نزول اجلال داشت، آقای دکتر سیدبشیر حسینی عزیز، صیدش گوارای وجودتان