تاریخ : 1398,جمعه 23 فروردين14:11
کد خبر : 308264 - سرویس خبری : فرهنگی اجتماعی

این بار «سیل امید» در لرستان؛

خیرین مدرسه‌ساز هم پای کار آمدند

این بار «سیل امید» در لرستان جاریست؛ یکی از احداث مسکن برای 7 فرهنگی سیل‌زده می‌گوید و دیگری تأمین چند قلم از اسباب خانه را بر عهده می‌گیرد؛ خیّر دیگری می‌گوید 46 کانکس می‌فرستد و خیّری هم قول می‌دهد که چند مدرسه بسازد.

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، به این وسعت آب که می‌نگرم، وجودم پر از غم می‌شود؛ دلم نمی‌خواهد اما خاطرات دوران کودکی در ذهنم تداعی می‌شود؛ هنوز یادم هست که چگونه وقتی رودخانه و دریا می‌دیدم در پوست خودم نمی‌گنجیدم، سرشار از شادی به آب می‌نگریستم و ذوق‌زده کفش‌هایم را به خنکی آب می‌سپردم.

اما حالا این سیل آب، مرا از درون آنگونه متلاطم می‌کند که نمی‌خواهمش و وجودم خشمگین است مثل خودش وقتی خانه‌ها را یک به یک می‌بلعید و فرو می‌خورد؛ نمی‌خواهمش وقتی خانه‌ها را می‌بینم که این چنین در هم فشرده شدند، سقف‌هایی که آوار شدند و خانواده‌هایی که آواره‌اند.

زنان و مردانی که سرگردان و مضطرب به سختی از بین گل و لای رد می‌شوند و به خانه‌های از بین رفته‌شان می‌نگرند؛ اینجا چشم‌ها هنوز نگران است اما موج امیدی نیز می‌درخشد؛ امید از اینکه تنها نیستند.

تعدادی از خیرین مدرسه‌ساز کشور به همراه معاون عمرانی وزیر آموزش و پرورش راهی مناطق سیل‌زده استان لرستان شدند و ما نیز همراه آنها بودیم تا اتفاقات را ثبت‌کنیم. در این گزارش نه نامی از آنهاست و نه چهره‌شان؛ آنها آمدند که کمک کنند و فقط همین.

این خیرین آمده بودند که از نزدیک وضعیت مردم را ببینند و با ارزیابی وضعیت، برای کمک تصمیم‌گیری کنند.

خیابان‌های پلدختر شلوغ بود و ترافیک سنگینی حکم‌فرما؛ وانت و کامیون‌های متعددی حامل کمک‌های مردمی وارد شهر می‌شد.

خیابان‌ها هنوز گل‌آلود بود اما امکان تردد وجود داشت؛ اکثر مردم چکمه‌های پلاستیکی با ساق‌های بلند به پا داشتند.

وارد خیابانی فرعی شدیم که اداره کل ورزش و جوانان پلدختر در آن قرار داشت با درهای بسته و فضای گل‌آلود. خیابان پر از گل و لای بود و تردد به سختی انجام می‌شد.

بازسازی صحنه وقوع این سیل نیز سخت به نظر می‌رسید؛ چه حجم گسترده و سهمگینی از آب به شهر هجوم آوده بود و چه لحظات سختی بر مردم گذشته بود.

یکی از مردم منطقه می‌گوید: واقعا لحظات سختی گذشت؛ 24 ساعت اول سخت‌ترین لحظات ما بود.

وی ادامه می‌دهد: کمک ها که می‌رسید در ابتدا حساب و کتابی نداشت و هرکس توان بیشتری داشت، بیشتر می گرفت اما کم کم کمک ها عادلانه شد و مردم زیادی هم برای کمک آمدند. بیشتر هم جوانان هستند.

کمی آن طرف‌تر مدرسه‌ای بود که به نظر می‌آمد نوساز باشد اما کلاس‌های درسش از حمله سهمگین سیل در امان نمانده بود و به نظر می‌آمد نمی‌توان به زودی انتظار بازگشایی آن را داشت.

در این مسیر چند مدرسه دیگر هم بود که تا 1.5 متر از کف، گل و لای، ورودی مدرسه را بسته بود؛ سالن‌های مدرسه پر از گِل بود به‌گونه‌ای که تردد به راحتی انجام نمی‌شد.

مدرسه‌ها آنقدر در گل و لای فرو رفته بودند که به نظر نمی‌آمد بشود آنها را دوباره به روزهای تحصیل و حضور دانش‌آموزان بازگرداند.

رضا زینی‌وند مقدم مدیر کل آموزش و پرورش استان لرستان می‌گوید: بر اساس آمار اولیه که ما انجام دادیم چیزی در حدود ۸۵ مدرسه با ۲۶۵ کلاس درس قابل استفاده نیستند البته این آمار در شرایطی است که به برخی از روستاها امکان دسترسی نداریم؛ به جز ۸۵ مدرسه که غیر قابل استفاده نیست چیزی بالغ بر  ۵۲۰ مدرسه آسیب جزئی دیدند و قابل ترمیم هستند.

وی ادامه می‌دهد: باید برای جایگزینی مدارس فکری می کردیم بر این اساس برخی از مدارس سالم دونوبته شد و در برخی از مدارس نیز ظرفیت کلاس‌ها را افزایش دادیم؛ علاوه بر آن به ۲۰۰ کانکس نیاز داریم که ۵۰ کانکس توسط نوسازی مدارس و ۵۰ کانکس توسط ادارات کل استان‌ها برای ما ارسال شده است.

مدیرکل آموزش و پرورش لرستان می‌افزاید: در حدود ۱۰ هزار دانش‌آموز بی‌سرپناه شدند و حدود ۱۵ هزار نفر از دانش‌آموزان هم کتاب‌هایشان را از دست دادند و نوشت‌افزار نیاز دارند که این آمار را احصا کردیم و تمهیداتی اندیشیدیم که بتوانیم تا شنبه ۲۴ فروردین مدارس را دایر کنیم.

اما در هنگام بازدید از وضعیت مدارس، چشممان به خانه دو فرهنگی می افتد؛ خانه هایی که چیزی از آن باقی نمانده بود؛ یک فرهنگی بازنشسته هم که خانه اش در سیل به شدت آسیب دیده است، می گوید: نمی دانم در آینده باید چگونه زندگی کنم. واقعا افسرده شده ام.

خیرین تا اینجا تعهداتی را داشتند؛ یکی از احداث مسکن برای 7 فرهنگی سیل زده می‌گوید و دیگری تأمین چند قلم از اسباب خانه را بر عهده می‌گیرد؛ خیر دیگری می‌گوید 46 کانکس می فرستد و خیری هم قول می‌دهد که چند مدرسه بسازد.

حس عجیبی حاکم است؛ خیرین می‌گویند مردم سیل‌زده را تنها نمی‌گذاریم و هر آنچه در توان داریم برایشان انجام می‌دهیم.

مهراله رخشانی‌مهر معاون عمرانی وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور در این بازدید می‌گوید: اینجا حجم گل و لای که داخل مدارس است، بسیار بالاست و جمع کردن گل و لای از داخل مدارس کار بسیار سختی است و مقرون به صرفه نیست.

وی ادامه می‌دهد: خیرین در زلزله کرمانشاه هم ورود خوبی داشتند و امید داریم همانگونه که خیرین در ماجرای زلزله کرمانشاه حضور چشمگیری داشتند، در موضوع سیل لرستان هم برای مدرسه سازی حضور خوبی داشته باشند.

رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور می‌افزاید: قصد داریم در هفته آینده گردهمایی خیرین را برگزار کنیم.

وی با بیان اینکه باید با جانمایی درست به سمت مدارس مجتمع حرکت کنیم، ادامه می دهد: با توجه به انباشت گل و لای و خسارت‌های وارده به مدارس حدود ۵ هزار میز و نیمکت برای دانش‌آموزان مدارس آسیب دیده خریداری شده و تحویل اداره کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان لرستان شده است.

اینجا مردمی هستند که برای کمک آماده‌اند و آنقدر خالصانه و دوستانه به کمک آمدند که دلگرمی بزرگی شده اند؛ کسانی که استراحتشان در ظهرگاه به دقایقی کوتاه روی زمین نشستن و ناهار خوردن بسنده می شود.

چشمانشان پر از امید است به رغم نگرانی و اضطراب از لحظات سختی که گذراندند اما می دانند این نیز بگذرد و باز هم شادی به خانه هایشان باز می گردد.

منبع: فارس