خبرنامه دانشجویان ایران: مرتضی خوانساری*// سوئیس برای چندمین‌بار در تاریخ 98/3/9 میزبان گروه بیلدربرگ بود؛ گروهی که به‌صورت کاملا محرمانه و انحصاری درمورد یکسان‌سازی سیاست، اقتصاد و امنیت در جهان فعالیت دارد.
بیلدربرگ خود را یک قالب ایدئولوژیک در همه زمینه‌ها برای مدیریت واحد جهانی می‌داند که در پشت درهای بسته می‌تواند دستور کار سال آینده را برای جهان تعیین کند. بیلدربرگ به‌دنبال ایجاد یک نظام جهانی تک‌قطبی است که باید در آن سیاست، اقتصاد و حتی مذاهب آن تنها یک‌بعد داشته باشند و درجهت هم‌فکر کردن تلاش کنند. اساس بیلدربرگ اعتقاد اعضای آن به اصول اخلاقی و ارزش‌های فرهنگی غرب است و اولویت دفاع از این اصول و ارزش‌ها را در قالب جنگ‌های منطقه‌ای و بدهکار‌کردن کشورها و به‌هم‌ریختگی اقتصاد کشورهای غیرهمسو به انجام می‌رسانند.
شایان ذکر است که «جوزف رتینگر»، بنیانگذار نهضت اروپا بعد از جنگ جهانی دوم در سال 1948 اولین اجلاس بیلدربرگ را در 29 مه 1954 در هتل «بیلدربرگ» هلند برگزار کرد. این نشست که برای نخستین‌بار در هتل بیلدربرگ برگزار شد، هرساله تا امروز با همین نام به فعالیت خود ادامه داده است.
جلسات بیلدربرگ هر سال در یکی از هتل‌های پنج ستاره دنیا و تحت شدیدترین تدابیر امنیتی تشکیل می‌شود و هیچ رسانه‌ای حق ورود به آن را ندارد. قصد رتینگر از ایجاد باشگاه بیلدربرگ، رفع سوء‌تفاهم‌ها میان اروپا و آمریکا با هدف ایجاد جامعه یکسان جهانی بود. موفقیت نخستین نشست باعث تشکیل یک «کمیته سازماندهی دائمی» شده و رتینگر دبیرکل آن شد. وی با ایجاد شبکه‌ای سری میان اعضا، تماس‌های محرمانه میان‌شان را ممکن ساخت.
اعضای بیلدربرگ را از ابتدا، رهبران مقتدر سیاسی اروپا و آمریکا، بانکداران و سرمایه‌داران بزرگ، سرمایه‌داران چندملیتی، نظریه‌پردازان سیاسی و اقتصادی، متخصصان نظامی، سران رسانه‌های تاثیرگذار و پرمخاطب جهان و سرمایه‌گذاران بین‌المللی تشکیل داده‌اند.
اعضای اصلی بیلدربرگ را سران گروه‌های فرماسونر و فارغ‌التحصیلان مکتب لئو اشتراس در آمریکا تشکیل می‌دهند که از نمونه‌های بارز آن راکفلر، کیسینجر، بوش پدر و پسر، دیک چینی، ولفوویتز، رامسفلد و سوزان رایس هستند. راکفلر و روتشیلد از جمله سردمداران این گروه هستند و خانواده روتشیلد، رهبری گروه نیروهای اروپایی را برعهده دارد. مکرون، رئیس‌جمهور فعلی فرانسه انتخاب روتشیلد بود.
نمایندگان آمریکا درنشست اخیر سوئیس، هنری کیسینجر، پیتر تیل مغز متفکر دولت ترامپ و نمایندگان شرکت مایکروسافت و گوگل بودند.
گفته شده است در اجلاس سال 1999 بیلدربرگ در پرتغال، برخی مسئولان سابق حضور داشتند و طرح گفت‌وگوی تمدن‌ها را مطرح کردند که در سال 2000 در سازمان ملل مصوب و سال 2001 «سال گفت‌وگوی تمدن‌ها» نامیده شد.
در حال حاضر کشورهای آمریکا، کانادا، انگلیس، فرانسه، آلمان، بلژیک، دانمارک، فنلاند، یونان، ایرلند، ایتالیا، کانادا، هلند، نروژ، اتریش، پرتغال، سوئد، سوئیس، اسپانیا و ترکیه اعضای ثابت آن هستند و در برخی از نشست‌ها از چین و روسیه و برحسب موضوع از نمایندگان برخی کشورها هم دعوت شده است. هر فرد یا کشور برای پذیرفته‌شدن در باشگاه بیلدربرگ باید دارای یک برند جهانی یا چندملیتی مانند مک‌دونالد، گوگل، نوارتیس، زیمنس، سامسونگ، نستله، پپسی و کوکا‌کولا باشد.
در گروه بیلدربرگ، نتیجه رایزنی‌ها در نشست رهبران جی7، «مجمع جهانی اقتصاد» در داووس سوئیس و «کنفرانس امنیتی مونیخ»؛ با هدف یافتن راهکار جهت مدیریت تحولات جهانی و تداوم قواعد نظام بین‌الملل مورد بررسی قرار می‌گیرد. در نشست‌های بیلدربرگ، تصمیمات اتخاذ‌شده در بالاترین رده یعنی «طبقه الیت»، جهت اجرایی‌شدن به شرکت‌کنندگان که هدایتگر اجماع بین‌المللی برای مدیریت جهانی هستند، دیکته می‌شود و ضمانت اجرایی پیدا می‌کند.
ناتو، پارلمان اروپا، شورای اروپا، کمیسیون اروپا، بانک مرکزی اروپا، بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول، CIA، بانک منهتن و دها بانک و صدها شرکت چندملیتی که در زمینه‌های مختلف راهبردی صنعتی و غذایی و همچنین انرژی در جهان فعالیت دارند، بازوهای اجرایی بیلدربرگ هستند.
هیچ رسانه‌ای در جهان اجازه ورود به جلسات بیلدربرگ را ندارد و رسانه‌های بزرگ صاحب‌نام که مخاطبان جهانی دارند به‌دلیل عضویت در این گروه اخبار آن را منتشر نمی‌کنند.
جیم تاکر، خبرنگار آمریکایی که افشاگری‌‌های فراوانی درمورد بیلدربرگ انجام داده، می‌گوید: «ایجاد جنگ در خاورمیانه یکی از مهم‌ترین برنامه‌های بیلدربرگ است و تمامی افراد عضو بیلدربرگ بر این تصمیم استوار هستند که بروز جنگ تنها راه قطعی برای حل مشکلات کشورهای خاورمیانه و حفظ منافع ما است.»با توجه به تحولات جهانی و برخی اخباری که از جلسات سال‌های گذشته بیلدربرگ به بیرون درز کرده و همچنین بررسی نتایج سفر ترامپ به ژاپن و انگلیس که همزمان با برگزاری اجلاس بیلدربرگ در سوئیس صورت گرفت؛ می‌توان گمانه‌زنی کرد که اقدامات مشترک علیه فعالیت‌های سایبری و چالش‌های تامین و امنیت انرژی، مهار نفوذ منطقه‌ای ایران، حفظ برجام از سوی ایران، ممانعت از توسعه سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه و تمکین روسیه به بازگشت به معاهده INF بخشی از تصمیم‌‌های نشست بیلدربرگ در سوئیس بوده است.
پرس سیاسی و اقتصادی چین و روسیه نیز می‌تواند بخش دیگری از گفت‌وگوهای نشست اخیر سوئیس باشد. روسیه و چین همواره از دغدغه‌های ثابت نشست بیلدربرگ بوده‌اند؛ زیرا با توجه به ساختار قدرتمند و موقعیت جغرافیایی و توان اقتصادی خود به‌سادگی تسلیم نظم نوین جهانی و اقتصاد نئولیبرال غرب نشده‌اند.
* کارشناس بین‌الملل